Kazachstan

Republiek Kazachstan
  • Қазақстан Республикасы (Kazache)
    Qazaqstan Respublikasy
  • Республика Казахстан (Russisch)
    Respublika Kazakhstan
Hymne: 
Менің Қазақстаным (Kazach)
Menıñ Qazaqstanym
"Mijn Kazachstan"
Location of Kazakhstan
Hoofdstad Astana
51 ° 10′N 71 ° 26′E/51.167 ° N 71.433 ° E
Grootste stad Almatisch
43 ° 16′39 ″ N 76 ° 53′45 ″ E/43.27750 ° N 76.89583 ° E
Officiële talen
Erkende minderheidstalen[2]
Etnische groepen
(2021)[3]
Geloof
(2021)[3]
Demoniem (s) Kazachstani[b]
Regering Eenheid dominant party presidentieel republiek
Kassym-Jomart Tokayev
Älihan Smaiylov
Wetgevende macht parlement
Senaat
Majilis
Vorming
1465
13 december 1917
26 augustus 1920
19 juni 1925
5 december 1936
• Verklaring van soevereiniteit
25 oktober 1990
• Reconstitueren als de Republiek Kazachstan
10 december 1991
• Onafhankelijkheid van USSR
16 december 1991
21 december 1991
Erkend
26 december 1991
2 maart 1992
30 augustus 1995
Gebied
• Totaal
2.724.900 km2 (1.052.100 m²) (9e)
• Water (%)
1.7
Bevolking
• 2022 Schatting
19,398,331[5] (64e)
• Dikte
7 kilometer2 (18.1/sq mi) (236e)
BBP  (PPP) 2020 schatting
• Totaal
Increase $ 569,813 miljard[6] (41e)
• per hoofd van de bevolking
Increase $ 30,178[6] (53e)
BBP  (Nominaal) 2020 schatting
• Totaal
Increase $ 179.332 miljard[6] (55e)
• per hoofd van de bevolking
Increase $ 9.686[6] (69e)
Gini  (2017) Negative increase27.5[7]
laag
HDI  (2019) Increase0,825[8]
heel hoog·51e
Munteenheid Gier (₸) (Kzt)
Tijdzone UTC+5/ +6 (West Oost)
Datumnotatie yyyy.dd.mm[c]
Rijzijde Rechtsaf
Aanroepcode +7-6xx, +7-7xx
ISO 3166 -code Kz
Internet TLD

Kazachstan,[d] officieel de Republiek Kazachstan,[e] is een Transcontinentaal land voornamelijk gelegen in Centraal-Azië en gedeeltelijk in Oost-Europa.[f] Grenst aan Rusland tot het noorden en westen, China tot het oosten, Kirgizisch tot het zuidoosten, Oezbekistan tot het zuiden, en Turkmenistan tot het zuidwesten, met een kustlijn langs de Kaspische Zee. Zijn kapitaal is Astana, bekend als Nur-Sultan van 2019 tot 2022. Almatisch, De grootste stad van Kazachstan, was de hoofdstad van het land tot 1997. Kazachstan is 's werelds grootste land omgeven land, het grootste en noordelijkst Moslim-meerderheidsland over landoppervlak, en de Negende grootste land in de wereld. Het heeft een bevolking van 19 miljoen mensen, en een van de laagste bevolkingsdichtheden in de wereld, met minder dan 6 personen per vierkante kilometer (15 personen per vierkante mijl).

Het land domineert centraal Azië economisch en politiek en genereert 60 procent van de regio's BBP, voornamelijk via zijn olie- en gasindustrie; Het heeft ook enorme minerale hulpbronnen.[11] Officieel is het een democratische, seculiere, eenheid, constitutionele republiek met een divers cultureel erfgoed,[12] en heeft de hoogste Human Development Index rangorde in de regio. Kazachstan is een lidstaat van de Verenigde Naties, de Wereld handel Organisatie, de Gemenebest van onafhankelijke staten (Cis), de Shanghai Cooperation Organisation, de Euraziatische economische unie, de Collective Security Treaty Organisation, de Organisatie voor beveiliging en samenwerking in Europa, de Organisatie van islamitische samenwerking, de Organisatie van Turkse staten, en de Internationale organisatie van de Turkse cultuur.

Het grondgebied van Kazachstan is historisch bewoond door nomadische groepen en rijken. In de oudheid, het oude Iraans nomadisch Scythen bewoonde het land, en de Achaemenid Perzisch rijk uitgebreid naar het zuidelijke grondgebied van het moderne land. Turks nomaden, die hun afkomst voor velen traceren Turkse staten zoals de Eerste Turks khaganaat en de Tweede Turks khaganaat, hebben het land al in de 6e eeuw bewoond. In de 13e eeuw werd het grondgebied onderworpen door de Mongoolse imperium onder Genghis Khan. In de 15e eeuw, de Kazachse khanaat veel land veroverd dat later het grondgebied van het moderne Kazachstan zou vormen.

Tegen de 16e eeuw, de Kazachs naar voren gekomen als een afzonderlijke Turkse groep, verdeeld in drie Jüz. Ze vielen het grondgebied van Rusland over in de 18e eeuw, waardoor de Russen om door te gaan naar de Kazachse steppe; Tegen het midden van de 19e eeuw regeerden de Russen nominaal heel Kazachstan als onderdeel van de Russische Rijk en bevrijdde alle slaven die de Kazachs in 1859 hadden gevangen.[13] Volgens de 1917 Russische revolutie en daaropvolgende uitbraak van de Russische burgeroorlog, het grondgebied van Kazachstan werd verschillende keren gereorganiseerd. In 1936 werd het vastgesteld als de Kazachse Sovjet Socialistische Republiek binnen de Sovjet Unie. Kazachstan was de laatste van de Sovjetrepublieken om onafhankelijkheid te verklaren tijdens de ontbinding van de Sovjetunie van 1988 tot 1991. Mensenrechtenorganisaties hebben de Kazachse regering als autoritair, en regelmatig beschrijven De mensenrechtensituatie van Kazachstan als arm.

Etymologie

De naam 'Kazachh' kan afkomstig zijn van het Turkse woord werkwoord qaz-, 'om te dwalen', weerspiegelt de Kazachs ' nomadisch cultuur.[14] De voorwaarde 'Kozakken'is van dezelfde oorsprong.[14] De Perzisch achtervoegsel -stan betekent "land" of "plaats van", dus Kazachstan kan letterlijk worden vertaald als "Land of the Wanderers".

In Turko-Perzisch bronnen, de term Özbe-Qazaq verscheen voor het eerst in het midden van de 16e eeuw, in de Tarikh-i-Rashidi door Mirza Muhammad Haidar Dughlat, a Chagatayid Prins van Kasjmir. In dit manuscript lokaliseert de auteur Kazachs in het oostelijke deel van Desht-I Qipchaq.[15] Volgens Vasily Bartold, de Kazachs begonnen die naam waarschijnlijk in de 15e eeuw te gebruiken.[16]

Hoewel de term traditioneel alleen wordt verwezen etnische Kazachs, inclusief die in China, Rusland, Turkije, Oezbekistan en andere buurlanden, de term Kazachs wordt in toenemende mate gebruikt om te verwijzen naar elke inwoner van Kazachstan, inclusief inwoners van andere etnische groepen.[17]

Geschiedenis

De omvang van de omvang van Scythia In de 1e eeuw voor Christus

Kazachstan is bewoond sinds de Paleolithicum tijdperk.[18] Pastoralisme ontwikkeld tijdens de Neolithicum, omdat het klimaat en het terrein van de regio het meest geschikt zijn voor een nomadische levensstijl.

Het Kazachse grondgebied was een belangrijk bestanddeel van de Euraziatische handel Stepproute, de voorouder van de terrestrische Zijdewegen. Archeologen geloven dat mensen eerst gedomesticeerde het paard (d.w.z. pony's) in de enorme steppen van de regio. Tijdens recente prehistorische tijden werd Centraal-Azië bewoond door groepen zoals de mogelijk Indo-Europees Afanasievo -cultuur,[19] Later vroege Indo-Iraanse culturen zoals Andronovo,[20] en later Indo-Iraniërs zoals de Saka en Massagetae.[21][22] Andere groepen waren de nomadische Scythen en de Perzisch Achaemenid -imperium in het zuidelijke grondgebied van het moderne land. De Andronovo en Srubnaya -culturen, voorlopers van de volkeren van de Scythische culturen, bleken gemengde afkomst te herbergen van de Yamnaya Steppe herders en volkeren van het Midden -Europees Midden -Neolithicum.[23]

In 329 v.Chr. Alexander de Grote en zijn Macedonisch leger vocht in de Battle of Jaxartes tegen de Scythen langs de rivier de Jaxartes, nu bekend als de Syr Darya langs de zuidelijke grens van het moderne Kazachstan.

Cuman-Kipchak en Golden Horde

Cuman - Kipchak Confederatie in Eurazië circa 1200. De Kazachs zijn afstammelingen van Kipchaks, Nogais en andere Turkse en middeleeuwse Mongoolse stammen

De belangrijkste migratie van Turkse volkeren vond plaats tussen de 5e en 11e eeuw toen ze zich over het grootste deel van Centraal -Azië verspreiden. De Turkse volkeren vervangen langzaam en assimileerden de vorige Iraans-Locals doorduiken, de bevolking van Centraal -Azië grotendeels veranderen Iraans, in de eerste plaats van Oost -Aziatische afkomst.[24]

De Eerste Turks khaganaat werd opgericht door Bumin in 552 op het Mongoolse plateau en zich snel naar het westen naar de Kaspische Zee. De Göktürks reed voor hen verschillende volkeren: Xionieten, UAR, Oghurs en anderen. Deze lijken te zijn samengevoegd tot de Avars en Bulgaren. Binnen 35 jaar de oostelijke helft en de West -Turks khaganaat waren onafhankelijk. Het westelijke Khaganaat bereikte zijn hoogtepunt in de vroege 7e eeuw.

De Cumans ging de steppen van de hedendaagse Kazachstan in het begin van de 11e eeuw in, waar ze later lid werden van de Kipchak en vestigde de enorme Cuman-Kipchak-confederatie. Terwijl oude steden Taraz (Aulie-ata) en Hazrat-e Turkestan al lang gediend als belangrijke wegstations langs de Zijdeweg Azië en Europa verbinden, echte politieke consolidatie begon alleen met de Mongoolse heerschappij van het begin van de 13e eeuw. Onder de Mongoolse imperium, de eerste strikt gestructureerde administratieve districten (ULUS) werden opgericht. Na de Divisie van het Mongoolse rijk In 1259 werd het land dat de moderne Kazachstan zou worden geregeerd door de Gouden Horde, ook bekend als de ulus van Jochi. Tijdens de Golden Horde -periode, een Turco-Mongoolse traditie ontstond onder de heersende elite waar Turks afstammelingen van Genghis Khan gevolg Islam en bleef regeren over de landen.

Kazachse khanaat

In 1465, de Kazachse khanaat naar voren gekomen als gevolg van de ontbinding van de Gouden Horde. Opgericht door Janibek Khan en Kerei Khan, het werd nog steeds geregeerd door de Turco-Mongool Clan of Tore (Jochid dynastie).
Gedurende deze periode, traditioneel nomadisch leven en een op vee gebaseerde economie bleven de steppe. In de 15e eeuw, een duidelijk Kazache identiteit begon te ontstaan ​​tussen de Turks stammen. Dit werd gevolgd door de Kazachse oorlog van onafhankelijkheid, waar het khanaat zijn soevereiniteit kreeg van de Shaybanids. Het proces werd tegen het midden van de 16e eeuw geconsolideerd met het uiterlijk van de Kazach taal, cultuur en economie.

Geschatte gebieden bezet door de drie Kazachse Jüz in het begin van de 20e eeuw.

Niettemin was de regio de focus van steeds grotere geschillen tussen de inheemse Kazachse Emirs en het naburige Perzisch sprekende volkeren naar het zuiden. Op zijn hoogtepunt zou het khanaat delen van Centraal -Azië en controle regeren Cumania-. De territoria van de Kazachse Khanate zouden zich diep in Centraal -Azië uitbreiden. Tegen het begin van de 17e eeuw worstelde het Kazachse khanaat met de impact van tribale rivaliteit, die de bevolking effectief hadden verdeeld in de grote, middelste en kleine (of kleine) hordes (Jüz). Politieke handelingen, tribale rivaliteit en het verminderende belang van overlandhandelsroutes tussen Oost en West verzwakten de Kazachse khanaat. De Khiva khanaat gebruikte deze kans en annexeerde de Mangyshlak -schiereiland. Uzbeekse regel daar duurde twee eeuwen tot de Russische aankomst.

In de 17e eeuw vochten de Kazachs tegen de Oiraten, een Federatie van Western Mongool stammen, inclusief de Dzungar.[25] Het begin van de 18e eeuw markeerde het hoogtepunt van het Kazachse khanaat. Tijdens deze periode nam de Little Horde deel aan de 1723-1730 Oorlog tegen de Dzungar Khanate, na hun "grote ramp" -invasie van Kazachse grondgebied. Onder leiding van Abul Khair Khan, de Kazachs wonnen grote overwinningen op de Dzungar in de Bulanty River in 1726 en op de Battle of Añyraqai in 1729.[26]

Ablai Khan nam deel aan de belangrijkste gevechten tegen de Dzungar van de jaren 1720 tot de jaren 1750, waarvoor hij werd verklaard een "Batyr"(" Hero ") door het volk. De Kazachs leden door de Volga aan de frequente invallen tegen hen Kalmyks. De Kokand Khanate gebruikte de zwakte van Kazach Jüzs na Dzungar en Kalmyk -invallen en veroverde het huidige Zuidoost -Kazachstan, inclusief Almatisch, het formele kapitaal in het eerste kwartaal van de 19e eeuw. Ook de Emiraat van Bukhara geregeerd Hymkent voordat de Russen dominantie kregen.[27]

Russische Kazachstan

Ural Kozakken schermutsels met Kazachs (De Russen noemden de Kazachs 'Kirgiz' oorspronkelijk))
Kaart van het Kazachse grondgebied in 1903
Kazachse vrouw in trouwkleding, 19e eeuw

In de eerste helft van de 18e eeuw, de Russische Rijk bouwde de Irtysh-lijn, een reeks van zesenveertig forten en zesennegentig redoubt, inclusief Omsk (1716), Semipalatinsk (1718), Pavier (1720), Orenburg (1743) en Petropavlovsk (1752),[28] Om te voorkomen dat Kazachse en Oirat de Russisch grondgebied binnenvallen.[29] In de late 18e eeuw profiteerden de Kazachs van Pugachev's rebellie, die gericht was op het Wolga -gebied, om Russisch en Wolga Duits nederzettingen.[30] In de 19e eeuw, de Russische Rijk begon zijn invloed uit te breiden naar Centraal -Azië. De "Geweldig spel"Periode wordt in het algemeen beschouwd als loopt van ongeveer 1813 naar de Anglo-Russische conventie van 1907. De tsars Effectief geregeerd over het grootste deel van het grondgebied van wat nu de Republiek Kazachstan is.

Het Russische rijk introduceerde een systeem van administratie en bouwde militaire garnizoenen en kazerne in zijn poging om een ​​aanwezigheid in Centraal-Azië te vestigen in de zogenaamde "geweldige spel" voor dominantie in het gebied tegen de Britse Rijk, die zijn invloed uitstrekte vanuit het zuiden in India en Zuidoost -Azië. Rusland bouwde zijn eerste buitenpost, Of, in 1735. Rusland introduceerde de Russische taal in alle scholen en overheidsorganisaties.

Russische inspanningen om zijn systeem op te leggen, wekten de wrok van de Kazachse mensen, en in de jaren 1860 verzetten sommige Kazachs zich tegen de Russische heerschappij. Het had de traditionele nomadische levensstijl en op vee gebaseerde economie verstoord, en mensen leden aan honger en honger, waarbij sommige Kazachse stammen werden gedecimeerd. De nationale beweging van Kazachse, die in de late 19e eeuw begon, probeerde de moedertaal en identiteit te behouden door zich te verzetten tegen de pogingen van het Russische rijk om hen te assimileren en te onderdrukken.

Vanaf de jaren 1890 begon het steeds groter aantal kolonisten uit het Russische rijk kolonisatie Het grondgebied van het huidige Kazachstan, in het bijzonder, de provincie van Semirechye. Het aantal kolonisten steeg nog verder zodra de Trans-arale spoorweg van Orenburg tot Tasjkent werd voltooid in 1906. Een speciaal gecreëerde migratieafdeling (перелеленческое управление) in St. Petersburg hield toezicht op en moedigde de migratie aan om de Russische invloed in het gebied uit te breiden. In de 19e eeuw emigreerden ongeveer 400.000 Russen naar Kazachstan, en ongeveer een miljoen slaven, Duitsers, Joden en anderen emigreerden naar de regio in het eerste derde deel van de 20e eeuw.[31] Vasile Balabanov Was de beheerder gedurende een groot deel van deze tijd verantwoordelijk voor de hervestiging.

De concurrentie om land en water dat volgde tussen de Kazachs en de nieuwkomers veroorzaakte grote wrok tegen de koloniale heerschappij tijdens de laatste jaren van de Russische Rijk. De ernstigste opstand, de Centraal -Aziatische opstand, vond plaats in 1916. De Kazachs vielen Russische en Kozakken kolonisten en militaire garnizoenen. De opstand resulteerde in een reeks botsingen en in brute slachtingen gepleegd door beide partijen.[32] Beide partijen verzetten zich tot eind 1919 tegen de communistische regering.

Kazachse SSR

Stanitsa Sofiiskaya, Talgar. 1920
Jonge pioniers in een jong pionierskamp in Kazach SSR

Volgens de instorting van de centrale overheid in Petrograd In november 1917 ervoeren de Kazachs (toen in Rusland officieel 'Kirghiz' genoemd) een korte periode van autonomie (de Alash Autonomy) Voordat u uiteindelijk bezweken aan de Bolsjewieken' regel. Op 26 augustus 1920, de Kirghiz autonome socialistische Sovjetrepubliek binnen de Russische Sovjet Federatieve socialistische Republiek (RSFSR) werd opgericht. De Kirghiz Assr omvatte het grondgebied van het huidige Kazachstan, maar het administratieve centrum was de voornamelijk Russisch bevolkte stad Orenburg. In juni 1925 werd de Kirghiz Assr omgedoopt tot de Kazak Assr en het administratieve centrum werd overgebracht naar de stad Kyzylorda, en in april 1927 tot Alma-Ata.

Sovjetrepressie van de traditionele elite, samen met gedwongen collectivisatie In de late jaren 1920 en 1930, gebracht hongersnood en hoge dodelijke slachtoffers, wat leidt tot onrust (zie ook: Hongersnood in Kazachstan van 1932–33).[33][34] In de jaren dertig werden sommige leden van de Kazachse intelligentsia uitgevoerd - als onderdeel van de beleid van politieke represailles achtervolgd door de Sovjet -regering in Moskou.

Op 5 december 1936, de Kazachse autonome Sovjet -socialistische Republiek (wiens territorium toen kwam met die van het moderne Kazachstan) werd losgemaakt van de Russische Sovjet Federatieve socialistische Republiek (RSFSR) en maakte de Kazachse Sovjet Socialistische Republiek, een volle Republiek van de USSR, een van de elf van dergelijke republieken op dat moment, samen met de Kirghiz Sovjet Socialistische Republiek.

De Republiek was een van de bestemmingen voor verbannen en veroordeelde personen, evenals voor massale hervestiging, of deportaties die door de centrale USSR -autoriteiten in de jaren dertig en 1940 zijn getroffen, zoals ongeveer 400.000 Wolga Duitsers gedeporteerd uit de Volga Duitse autonome Sovjet -socialistische Republiek in september - oktober 1941, en later de Grieken en Krimse Tatars. Gedeporteerden en gevangenen werden geïnterneerd in enkele van de grootste Sovjet -arbeidskampen (de gulag), inclusief Alzhir Camp buiten Astana, dat gereserveerd was voor de vrouwen van mannen beschouwden als "vijanden van het volk".[35] Velen zijn verhuisd vanwege het beleid van Bevolking overdracht in de Sovjetunie en anderen werden gedwongen in Onvrijwillige nederzettingen in de Sovjet -Unie.

De internationale conferentie over eerstelijnsgezondheidszorg in 1978, bekend als de Alma-Ata Verklaring

De Sovjet-Duitse oorlog (1941–1945) leidde tot een toename van de industrialisatie en minerale extractie ter ondersteuning van de oorlogsinspanning. Ten tijde van Joseph StalinDe dood in 1953 had Kazachstan echter nog steeds een overweldigend landbouweconomie. In 1953, Sovjetleider Nikita Khroesjtsjov geïnitieerd de Virgin Lands -campagne Ontworpen om de traditionele pasturelands van Kazachstan te veranderen in een grote korrelproducerende regio voor de Sovjet-Unie. Het Virgin Lands -beleid bracht gemengde resultaten op. Samen met latere modernisaties onder de Sovjet -leider Leonid Brezhnev (In Power 1964–1982) versnelde het de ontwikkeling van de landbouwsector, die de bron van levensonderhoud blijft voor een groot percentage van de bevolking van Kazachstan. Vanwege de decennia van privatie, oorlog en hervestiging, tegen 1959 de Kazachs was een minderheid in het land geworden en maakte 30% van de bevolking uit. Etnisch Russen was goed voor 43%.[36]

In 1947, de USSR -regering, als onderdeel van haar Atomic Bomb Project, richtte een Atomic bombestsite nabij de noordoostelijke stad van Semipalatinsk, waar de Eerste Sovjet -nucleaire bom Test werd uitgevoerd in 1949. Honderden nucleaire tests werden uitgevoerd tot 1989 met nadelige gevolgen voor het milieu en de bevolking van de natie.[37] De Anti-nucleaire beweging in Kazachstan werd eind jaren tachtig een belangrijke politieke kracht.

In december 1986 noemden massademonstraties van jonge etnische Kazachs, later de Jeltoqsan rel, vond plaats in Almaty om te protesteren tegen de vervanging van de Eerste secretaris van de communistische Partij van de Kazachse SSR Dinmukhamed Konayev met Gennady Kolbin van de Russische SFSR. Governmental -troepen onderdrukten de onrust, verschillende mensen werden gedood en veel demonstranten werden gevangengezet.[38] In de afnemende dagen van Sovjet -heerschappij bleef ontevredenheid groeien en vond uitdrukking onder de Sovjet -leider Mikhail Gorbachev's beleid van Glasnost ("openheid").

Onafhankelijkheid

Het monument van Independence, Republic Square, Almaty

Op 25 oktober 1990 verklaarde Kazachstan zijn soevereiniteit op zijn grondgebied als een republiek binnen de Sovjet -Unie. Na de afgebroken augustus 1991 coup poging In Moskou verklaarde Kazachstan onafhankelijkheid op 16 december 1991, waardoor de laatste Sovjetrepubliek onafhankelijkheid wordt. Tien dagen later, de Sovjet -Unie zelf opgehouden te bestaan.

Kazachstan's leider uit het communistische tijdperk, Nursultan Nazarbayev, werd de eerste president van het land. Nazarbayev regeerde op een autoritaire manier. Een nadruk werd gelegd op het omzetten van de economie van het land in een markteconomie, terwijl politieke hervormingen achterbleven bij de economische vooruitgang. Tegen 2006 genereerde Kazachstan 60% van het BBP van Centraal -Azië, voornamelijk via de olie -industrie.[11]

In 1997 verhuisde de regering de hoofdstad naar Astana, omgedoopt tot Nur-Sultan op 23 maart 2019,[39] van Almatisch, De grootste stad van Kazachstan, waar het was gevestigd onder de Sovjet -Unie.[40]

In maart 2019 nam Nazarbayev 29 jaar na zijn aantreden ontslag. Hij bleef echter de invloedrijke Veiligheidsraad leiden en hield de formele titelleider van de natie.[41] Kassym-Jomart Tokayev volgde Nazarbayev op als de President van Kazachstan. Zijn eerste officiële daad was om de hoofdstad na zijn voorganger te hernoemen.[42] In juni 2019 won de nieuwe president, Kassym-Jomart Tokayev, de presidentiële president van Kazachstan verkiezing.[43]

In januari 2022 dook het land in politieke onrust na een piek in brandstofprijzen.[44] Bijgevolg nam president Kassym-Jomart Tokayev het over als hoofd van de krachtige Veiligheidsraad en verwijderde hij zijn voorganger verpleegkundige Nazarbayev uit de functie.[45] In september 2022 werd de naam van de hoofdstad van het land terug veranderd in Astana van Nur-Sultan.[46]

Geografie

Satellietafbeelding van Kazachstan (november 2004)

Omdat het zich uitstrekt aan beide zijden van de Ural River, beschouwd als de scheidslijn die Europa en Azië scheidt, is Kazachstan een van de slechts twee Landlocked landen in de wereld dat heeft territorium op twee continenten (de andere is Azerbeidzjan).

Met een oppervlakte van 2.700.000 vierkante kilometer (1.000.000 m²)-equivalent in grootte ten opzichte van West-Europa-is Kazachstan het negende grootste land en het grootste landlock-land ter wereld. Terwijl het deel uitmaakte van de Russische Rijk, Kazachstan verloor een deel van zijn grondgebied aan China Xinjiang provincie,[47] en sommigen voor Oezbekistan Karakalpakstan Autonome Republiek tijdens de Sovjetjaren.

De Kazachse steppe maakt deel uit van de Euraziatische steppe Riem (in op de kaart)

Het deelt randen van 6.846 kilometer (4.254 km) met Rusland, 2.203 kilometer (1.369 km) met Oezbekistan, 1,533 kilometer (953 km) met China, 1.051 kilometer (653 km) met Kirgizischen 379 kilometer (235 km) met Turkmenistan. Grote steden zijn onder meer Astana, Almatisch, Karagandy, Hymkent, Atyrau, en Oskemen. Het ligt tussen de breedtegraden 40 ° en 56 ° nen LANGITUDES 46 ° en 88 ° E. Hoewel voornamelijk in Azië gelegen, ligt een klein deel van Kazachstan ook ten westen van de Ural in Oost -Europa.[48]

Het terrein van Kazachstan strekt zich uit van west naar oost van de Kaspische Zee naar de Altay Mountains en noord naar zuid West -Siberië naar de oases en woestijnen van Centraal -Azië. De Kazachse steppe (gewoon), met een oppervlakte van ongeveer 804.500 vierkante kilometer (310.600 m²), bezet een derde van het land en is 's werelds grootste droge steppe regio. De steppe wordt gekenmerkt door grote gebieden van grasland en zandige regio's. Grote zeeën, meren en rivieren omvatten Lake Balkhash, Lake Zaysan, de Charyn River and Gorge, de Ili, Irtysh, Is hem, Ural en Syr Darya rivieren, en de Aralmeer totdat het grotendeels opgedroogd was in een van 's werelds ergste milieurampen.[49]

De Charyn Canyon is 80 kilometer (50 km) lang, snijdt door een rood zandsteen plateau en strekken zich uit langs de Charyn River Gorge in het noorden Tian Shan ("Heavenly Mountains", 200 km (124 km) ten oosten van Almaty) op 43 ° 21′1.16 ″ N 79 ° 4′49.28 ″ E/43.3503222 ° N 79.0803556 ° E. De steile canyon hellingen, kolommen en bogen stijgen tot hoogten tussen 150 en 300 meter (490 en 980 voet). De ontoegankelijkheid van de kloof bood een veilige haven voor een zeldzame es, Fraxinus Sogdiana, die de Ijstijd Daar en is nu ook in sommige andere gebieden gegroeid. Bigach -krater, Bij 48 ° 30′N 82 ° 00′E/48.500 ° N 82.000 ° E, is een Plioceen of Mioceen- asteroïde Impactkrater, Diameter van 8 km (5 km) en geschat op 5 ± 3 miljoen jaar oud.

Kazachstan's Almatisch regio is ook de thuisbasis van de Mynzhylky Mountain Plateau.

Natuurlijke bronnen

Kazachstan heeft een overvloedige voorraad toegankelijke minerale en fossiele brandstofbronnen. De ontwikkeling van aardolie-, aardgas- en minerale extracties heeft sinds 1993 het grootste deel van de $ 40 miljard aan buitenlandse investeringen in Kazachstan aangetrokken en is goed voor ongeveer 57% van de industriële output van het land (of ongeveer 13% van het bruto binnenlands product). Volgens sommige schattingen,[50] Kazachstan heeft de tweede grootste uranium, chroom, leiden, en zink reserves; de derde grootste mangaan reserves; de vijfde grootste koperen reserves; en staat in de top tien voor steenkool, ijzer en goud. Het is ook een exporteur van diamanten. Misschien het belangrijkste voor de economische ontwikkeling, heeft Kazachstan ook de 11e grootste bewezen reserves van zowel aardolie als aardgas.[51]

In totaal zijn er 160 stortingen met meer dan 2,7 miljard ton (2,7 miljard lange ton) aardolie. Olie -verkenningen hebben aangetoond dat de afzettingen op de Kaspische kust zijn slechts een klein deel van een veel grotere aanbetaling. Er wordt gezegd dat 3,5 miljard ton (3,4 miljard lange ton) olie en 2,5 miljard kubieke meter (88 miljard kubieke voet) gas in dat gebied kon worden gevonden. Over het algemeen is de schatting van de olieafzettingen van Kazachstan 6,1 miljard ton (6,0 miljard lange ton). Er zijn echter slechts drie raffinaderijen Binnen het land, gelegen in Atyrau,[52] Pavier, en Hymkent. Deze zijn niet in staat om de totale ruwe output te verwerken, er wordt dus veel naar Rusland geëxporteerd. Volgens de VS Energie -informatiebeheer, Kazachstan produceerde ongeveer 1.540.000 vaten (245.000 m3) olie per dag in 2009.[53]

Kazachstan bezit ook grote afzettingen van fosforiet. Twee van de grootste afzettingen zijn het Karatau -bekken met 650 miljoen ton p2O5 en de chilisai -afzetting van het Aqtobe fosforietbekken in het noordwesten van Kazachstan, met middelen van 500 - 800 miljoen ton 9% erts.[54][55]

Op 17 oktober 2013, de Extractieve industrieën transparantie -initiatief (EITI) Accepteerde Kazachstan als "Eiti -conform", wat betekent dat het land een basis- en functioneel proces heeft om de regelmatige openbaarmaking van inkomsten uit natuurlijke hulpbronnen te waarborgen.[56]

Klimaat

Kazachstan Map of Köppen klimaatclassificatie

Kazachstan heeft een "extreme" landklimaat, met hete zomers en zeer koude winters. Astana is inderdaad de op een na koudste hoofdstad ter wereld Ulaanbaatar. Neerslag varieert tussen droge en semi-aride omstandigheden, waarbij de winter bijzonder droog is.[57]

Gemiddelde dagelijkse maximale en minimumtemperaturen voor grote steden in Kazachstan[58]
Plaats Juli (° C) Juli (° F) Januari (° C) Januari (° F)
Almatisch 30/18 86/64 0/−8 33/17
Hymkent 32/17 91/66 4/−4 39/23
Karaganda 27/14 80/57 −8/−17 16/1
Astana 27/15 80/59 −10/−18 14/−1
Pavier 28/15 82/59 −11/−20 12/−5
Aktobe 30/15 86/61 −8/−16 17/2

Wild

Er zijn tien natuurgebieden en tien nationale parken in Kazachstan die een veilige haven bieden voor vele zeldzame en bedreigde planten en dieren. Gewone planten zijn Astragalus, Gagea, Allium, Carex en Oxytropis; Endangered plantensoorten zijn inheemse wilde appel (Malus sieversii), wilde druif (Vitis vinifera) en verschillende wild tulp soorten (bijv. Tulipa greigii) en zeldzame uiensoorten Allium Karataviense, ook Iris Willmottiana en Tulipa Kaufmanniana.[59][60] Kazachstan had een 2019 Boslandschap Integriteit index Gemiddelde score van 8,23/10, rangschikken het 26e wereldwijd uit 172 landen.[61]

Gemeenschappelijke zoogdieren zijn de wolf, rode vos, Corsac Fox, eland, Argali (de grootste soort schapen), Euraziatische Lynx, Pallas's kat, en sneeuwluipaarden, waarvan er verschillende worden beschermd. Kazachstan's rode boek met beschermde soorten geeft 125 gewervelde dieren, waaronder vele vogels en zoogdieren, en 404 planten, waaronder schimmels, algen en korstmossen.[62]

overheid en politiek

Politiek systeem

Kassym-Jomart Tokayev (2019-11-07) 01.jpg Alihan Smayilov (26074) (cropped).jpg
Kassym-Jomart Tokayev
President
Alihan Smaiylov
Premier van Kazachstan

Officieel is Kazachstan een democratisch, seculier, constitutioneel eenheidsrepubliek; Nursultan Nazarbayev leidde het land van 1991 tot 2019.[63][64] Hij werd opgevolgd door Kassym-Jomart Tokayev.[65][66] De president kan een veto -wetgeving uitspreken die is aangenomen door de parlement en is ook de opperbevelhebber van de krijgsmacht. De premier is voorzitter van het kabinet van de ministers en dient als het regeringshoofd van Kazachstan. Er zijn drie vice -premiers en zestien ministers in het kabinet.[67]

Kazachstan heeft een bicameraal Parlement samengesteld uit de Majilis (de Lagerhuis) en senaat (de hoger huis).[68] Single-mandate districten kiezen in de volksmond 107 zitplaatsen in de Majilis; Er zijn ook tien leden gekozen door de stemming van de partijlijst. De senaat heeft 48 leden. Twee senatoren worden geselecteerd door elk van de gekozen vergaderingen (mäslihats) van Kazachstan's zestien directeur Administratieve afdelingen (Veertien regio's plus de steden Astana, Almaty en Shymkent). De president benoemt de resterende vijftien senatoren. Majilis Afgevaardigden en de overheid hebben beide het recht op wetgevend initiatief, hoewel de regering de meeste wetgeving voorstelt die door het parlement wordt overwogen.

In 2020, Vrijheidshuis beoordeelde Kazachstan als een "geconsolideerd autoritair regime ", dat verklaart vrijheid van meningsuiting wordt niet gerespecteerd en "de verkiezingswetten van Kazachstan zorgen niet voor Gratis en eerlijke verkiezingen. "[69]

Politieke hervormingen

Hervormingen zijn begonnen te worden doorgevoerd na de verkiezing van Kassym-Jomart Tokayev in juni 2019. Tokayev steunt een cultuur van oppositie, openbare vergadering en het losmaken van regels voor het vormen van politieke partijen.[70] In juni 2019, op het initiatief van de president van Kazachstan, Kassym-Jomart Tokayev, zijn de National Council of Public Trust opgericht als een platform waarin de bredere samenleving verschillende opvattingen kan bespreken en het nationale gesprek met betrekking tot overheidsbeleid en hervormingen kan versterken.[71] In juli 2019 kondigde de president van Kazachstan een concept aan van een ‘luisterstaat’ die snel en efficiënt reageert op alle constructieve verzoeken van de burgers van het land.[72] Er zal een wet worden aangenomen om vertegenwoordigers van andere partijen in staat te stellen voorzitterposities in te houden in sommige parlementaire commissies, om alternatieve opvattingen en meningen te bevorderen.[wanneer?] De minimale lidmaatschapsdrempel die nodig is om een ​​politieke partij te registreren, wordt teruggebracht van 40.000 tot 20.000 leden.[71] Speciale plaatsen voor vreedzame rally's in centrale gebieden zullen worden toegewezen en een nieuw conceptwetgeving waarin de rechten en verplichtingen van organisatoren, deelnemers en waarnemers worden aangenomen, zullen worden aangenomen.[71] In een poging om de openbare veiligheid te vergroten, heeft president Tokayev de straffen versterkt voor degenen die misdaden tegen individuen plegen.[71]

Verkiezingen

Verkiezingen aan de Majilis In september 2004 leverde een lagerhuis op dat wordt gedomineerd door de pro-government Otan Party, geleid door president Nazarbayev. Twee andere partijen beschouwden als sympathiek voor de president, waaronder de agrarisch-industriële blok Aist en de Asar Party, opgericht door de dochter van president Nazarbayev, won de meeste resterende stoelen. De oppositiepartijen die officieel werden geregistreerd en deelnamen aan de verkiezingen, wonnen een enkele stoel. De organisatie voor beveiliging en samenwerking in Europa hield toezicht op de verkiezingen, die volgens haar niet aan internationale normen ontstond.[73]

Op 4 december 2005 werd verpleegkundige Nazarbayev herkozen in een schijnbare overwinning van de aardverschuiving. De kiescommissie heeft aangekondigd dat hij meer dan 90% van de stemmen had gewonnen. De organisatie voor veiligheid en samenwerking in Europa (OVSE) concludeerde dat de verkiezingen niet aan de internationale normen voldeden, ondanks enkele verbeteringen in de administratie van de verkiezingen.[74]

Op 17 augustus 2007 werden verkiezingen aan het lagerparlement gehouden en een coalitie geleid door de uitspraak Nur-Otan partij, waaronder de Asar Party, de burgerlijke partij van Kazachstan, en de Agrarische partij, won elke stoel met 88% van de stemmen. Geen van de oppositiepartijen heeft het benchmark van 7% van de stoelen bereikt. Oppositiepartijen deden beschuldigingen van ernstige onregelmatigheden bij de verkiezingen.[75][76]

Nur Otan Hoofdkantoor in Astana

In 2010 verwierp president Nazarbayev een telefoontje van supporters om een ​​referendum te houden om hem tot 2020 in functie te houden. Hij drong aan op presidentsverkiezingen voor een periode van vijf jaar. In een stemming op 3 april 2011 ontving president Nazarbayev 95,54% van de stemmen met 89,9% van de deelname aan geregistreerde kiezers.[77] In maart 2011 schetste Nazarbayev de vooruitgang geboekt in de richting van democratie door Kazachstan.[78] Vanaf 2010, Kazachstan werd gemeld op de Democratie -index door De econoom als een autoritair regime.

Op 26 april 2015 werd de vijfde presidentsverkiezingen gehouden in Kazachstan.[79] Nursultan Nazarbayev werd herkozen met 97,7% van de stemmen.[80]

Op 19 maart 2019 kondigde Nazarbayev zijn ontslag aan het presidentschap aan.[81] Kazachstan's Senaatspreker Kassym-Jomart Tokayev werd waarnemend president na het ontslag van Nursultan Nazarbayev.[82] Later won Tokayev de 2019 presidentsverkiezingen Dat werd gehouden op 9 juni.[83]

Administratieve afdelingen

Kazachstan is verdeeld in zeventien Regio's (Kazache: облыстар, oblystar; Russisch: области, oblasti). De regio's zijn onderverdeeld in 177 districten (Kazache: аудандар, audandar; Russisch: районы, rayony).[84] De districten worden verder onderverdeeld in landelijke districten op het laagste bestuursniveau, waaronder alle landelijke nederzettingen en dorpen zonder een bijbehorende gemeentelijke overheid.[85]

De steden van Almatisch en Astana hebben status "staat belang" en behoren niet tot een regio. De stad van Baikonur heeft een speciale status omdat deze tot 2050 aan Rusland wordt verhuurd voor de Baikonur Cosmodrome.[86] In juni 2018 de stad van Hymkent werd een "stad van Republikeinse betekenis".[87]

Elke regio wordt geleid door een äkim (regionale gouverneur) benoemd door de president. Wijk äkimi worden benoemd door regionaal Akims. De regering van Kazachstan verhuisde haar kapitaal van Almaty, opgericht onder de Sovjet -Unie, naar Astana op 10 december 1997.[88]

Gemeentelijke afdelingen

Gemeenten bestaan ​​op elk niveau van administratieve divisie in Kazachstan. Steden van Republikeinse, regionale en districts betekenis worden aangeduid als stedelijke bewoonde plaatsen; Alle anderen zijn aangeduid als landelijk.[85] Op het hoogste niveau zijn de steden Almaty en Astana, die zijn geclassificeerd als Steden van Republikeinse betekenis op administratief niveau gelijk aan die van een regio.[84] Op tussenliggende niveau zijn Steden van regionale betekenis op administratief niveau gelijk aan dat van een district. Steden van deze twee niveaus kunnen worden onderverdeeld in stadsdistricten.[84] Op het laagste niveau zijn Steden van districts betekenis, en meer dan tweeduizend dorpen en landelijke nederzettingen (aul) op administratief niveau gelijk aan die van landelijke districten.[84]

Stedelijke centra

 
 
Grootste steden of dorpen in Kazachstan
Rang Naam Regio Knal.
Almaty
Almatisch
Astana
Astana
1 Almatisch Almatisch 1,854,656 Shymkent
Hymkent
Karaganda
Karaganda
2 Astana Astana 1.078,384
3 Hymkent Turkistan 1.009.086
4 Karaganda Karagandy 497,712
5 Aktobe Aktobe 487,994
6 Taraz Jam 357,791
7 Pavier Pavier 333,989
8 Oskemen Oost -Kazachstan 331,614
9 Semey Oost -Kazachstan 323,138
10 Atyrau Atyrau 269,720

Buitenlandse Zaken

President Nazarbayev met Amerikaanse president Barack Obama en Russische president Dmitry Medvedev in 2012

Kazachstan is lid van het Gemenebest van onafhankelijke staten, de Economische samenwerkingsorganisatie en de Shanghai Cooperation Organisation. De naties van Kazachstan, Rusland, Wit -Rusland, Kirgizië en Tadzjikistan richtte de Euraziatische economische gemeenschap In 2000, om eerdere inspanningen om de handelstarieven te harmoniseren te herleven en een vrijhandelszone te creëren onder een douane -unie. Op 1 december 2007 werd aangekondigd dat Kazachstan was gekozen om de voorzitter te geven Organisatie voor beveiliging en samenwerking in Europa voor het jaar 2010. Kazachstan werd gekozen als lid van de VN -mensenrechtenraad Voor het eerst op 12 november 2012.[89]

Kazachstan is ook lid van de Verenigde Naties, Organisatie voor beveiliging en samenwerking in Europa, Euro-Atlantic Partnership Council, Turkse raad, en Organisatie van islamitische samenwerking (OIC). Het is een actieve deelnemer in de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie Partnerschap voor vrede programma.[90]

In 1999 had Kazachstan de status van waarnemers aangevraagd bij de Raad van Europa Parlementaire Vergadering. De officiële reactie van de Vergadering was dat omdat Kazachstan gedeeltelijk in Europa is gevestigd,[91][92] Het zou een volledig lidmaatschap kunnen aanvragen, maar dat het bij de Raad geen enkele status zou krijgen totdat de democratie- en mensenrechtenverslagen zijn verbeterd.

Sinds de onafhankelijkheid in 1991 heeft Kazachstan wat bekend staat als het "multivector buitenlands beleid" (Kazache: көпвекторлы сыртқы саясат), op zoek naar even goede relaties met zijn twee grote buren, Rusland en China, evenals met de Verenigde Staten en de rest van de westerse wereld.[93][94] Rusland huurt ongeveer 6.000 vierkante kilometer (2,317 m²) territorium om de Baikonur Cosmodrome Space Launch Site in South Central Kazachstan, waar de eerste man werd gelanceerd in de ruimte en Sovjet Space Shuttle Buran en het bekende ruimtestation Mir.

Op 11 april 2010, presidenten Nazarbayev en Obama ontmoette op de Nuclear Security Summit in Washington, D.C. en besprak het versterking van het strategische partnerschap tussen de Verenigde Staten en Kazachstan. Ze beloofden de bilaterale samenwerking te intensiveren om nucleaire veiligheid en non-proliferatie, regionale stabiliteit in Centraal-Azië, economische welvaart en universele waarden te bevorderen.[95]

In april 2011 belde Obama Nazarbayev en besprak vele coöperatieve inspanningen met betrekking tot nucleaire veiligheid, waaronder het beveiligen van nucleair materiaal van de BN-350-reactor. Ze beoordeelden de voortgang bij het behalen van doelen die de twee presidenten hebben vastgesteld tijdens hun bilaterale bijeenkomst op de Nuclear Security Summit in 2010.[96] Sinds 2014 heeft de regering Kazachstani geboden op een niet-permanente ledenzetel in de VN-Veiligheidsraad voor 2017-2018.[97] Op 28 juni 2016 werd Kazachstan gekozen als een niet-permanent lid om een ​​periode van twee jaar in de VN-Veiligheidsraad te dienen.[98]

Kazachstan heeft VN -vredesmissies ondersteund in Haïti, West -Sahara en Ivoorkust.[99] In maart 2014 koos het ministerie van Defensie 20 Kazachstani -militaire mannen als waarnemers voor de VN -vredesmissies. Het militaire personeel, gerangschikt van kapitein tot kolonel, moest door gespecialiseerde VN -training volgen; Ze moesten vloeiend Engels en bekwaam zijn in het gebruik van gespecialiseerde militaire voertuigen.[99]

In 2014 gaf Kazachstan Oekraïne humanitaire hulp tijdens het conflict met door Rusland gesteunde rebellen. In oktober 2014 schonk Kazachstan $ 30.000 aan de internationale commissie van de humanitaire inspanning van het Rode Kruis in Oekraïne. In januari 2015, om de humanitaire crisis te helpen, stuurde Kazachstan $ 400.000 aan hulp naar De zuidoostelijke regio's van Oekraïne.[100] President Nazarbayev zei over de oorlog in Oekraïne: "De fratricidale oorlog heeft echte verwoesting gebracht aan Oost -Oekraïne, en het is een veel voorkomende taak om de oorlog daar te stoppen, de onafhankelijkheid van Oekraïne te versterken en de territoriale integriteit van Oekraïne te versterken."[101] Experts zijn van mening dat, ongeacht hoe de Oekraïne -crisis zich ontwikkelt, de betrekkingen van Kazachstan met de Europese Unie normaal zullen blijven.[102] Er wordt aangenomen dat de bemiddeling van Nazarbayev positief wordt ontvangen door zowel Rusland als Oekraïne.[102]

Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Kazachstan heeft op 26 januari 2015 een verklaring vrijgegeven: "We zijn er vast van overtuigd dat er geen alternatief is voor vredesonderhandelingen als een manier om de crisis in Zuidoost-Oekraïne op te lossen."[103] In 2018 tekende Kazachstan de VN Verdrag over het verbod op kernwapens.[104]

President Kassym-Jomart Tokayev met de Russische president Vladimir Poetin in 2019

Op 6 maart 2020 werd het concept van het buitenlands beleid van Kazachstan voor 2020-2030 aangekondigd. Het document schetst de volgende hoofdpunten:

  • Een open, voorspelbaar en consistent buitenlands beleid van het land, dat progressief van aard is en zijn uithoudingsvermogen handhaaft door de verloop van de eerste president voort te zetten - het land in een nieuwe fase van ontwikkeling;
  • Bescherming van mensenrechten, ontwikkeling van humanitaire diplomatie en milieubescherming;
  • Bevordering van de economische belangen van het land in de internationale arena, inclusief de uitvoering van het staatsbeleid om investeringen aan te trekken;
  • Het handhaven van internationale vrede en veiligheid;
  • Ontwikkeling van regionale en multilaterale diplomatie, die voornamelijk betrekking heeft op het versterken van wederzijds nuttige banden met belangrijke partners - Rusland, China, de Verenigde Staten, Centraal -Aziatische staten en de EU -landen, evenals via multilaterale structuren - de Verenigde Naties, de organisatie voor veiligheid en Samenwerking in Europa, de Shanghai Samenwerkingsorganisatie, het Gemenebest van onafhankelijke staten en anderen.[105]

Kazachstan's lidmaatschappen van internationale organisaties zijn onder meer:

Leger

Een Kazachstan Sukhoi SU-27

Het grootste deel van het leger van Kazachstan werd geërfd van de Sovjet -strijdkrachten' Turkestan Military District. Deze eenheden werden de kern van het nieuwe leger van Kazachstan. Het verwierf alle eenheden van de 40e leger (Het voormalige 32e leger) en een deel van het 17e Army Corps, waaronder zes land-krachtdivisies, opslagbases, de 14e en 35e luchtlandende brigades, twee raketbrigades, twee artillerieregimenten en een grote hoeveelheid apparatuur die was geweest die was geweest die was geweest teruggetrokken over de uralen na de ondertekening van de Verdrag over conventionele strijdkrachten in Europa. Sinds het einde van de 20e eeuw heeft het Kazachstan -leger zich gericht op het uitbreiden van het aantal gepantserde eenheden. Sinds 1990 zijn gepantserde eenheden uitgebreid van 500 naar 1.613 in 2005.

De Kazachse luchtmacht bestaat voornamelijk uit vliegtuigen uit het Sovjet-tijdperk, waaronder 41 MiG-29s, 44 MiG-31s, 37 SU-24s en 60 SU-27S. Een kleine marinekracht wordt gehandhaafd op de Kaspische Zee.[109]

Kazachstan stuurde 29 militaire ingenieurs naar Irak om de Amerikaanse post-invasie missie in Irak.[110] Tijdens de tweede oorlog in Irak ontmantelden Kazachstani -troepen 4 miljoen mijnen en andere explosieven, hielpen medische zorg te bieden aan meer dan 5.000 coalitieleden en burgers, en gezuiverd 718 kubieke meter (25.400 cu ft) water.[111]

Kazachstan's Nationale Veiligheidscommissie (UQK) werd opgericht op 13 juni 1992. Het omvat de dienst van interne veiligheid, militaire contra -inlichtingen, grenswachter, verschillende commando -eenheden en buitenlandse inlichtingen (Barlau). Dit laatste wordt beschouwd als het belangrijkste onderdeel van KNB. Zijn regisseur is Nurtai Abykayev.

Sinds 2002 wordt de gezamenlijke tactische vredesoefening "Steppe Eagle" georganiseerd door de regering van Kazachstan. "Steppe Eagle" richt zich op het bouwen van coalities en biedt deelnemende landen de mogelijkheid om samen te werken. Tijdens de steppe adelaaroefeningen, de Kazbat Peacekand Battalion werkt binnen een multinationale kracht onder een verenigd commando binnen multidisciplinaire vredeshandhavingsoperaties, met NAVO en het Amerikaanse leger.[112]

In december 2013 kondigde Kazachstan aan dat het officieren zal sturen om vredestrachten van de Verenigde Naties te ondersteunen in Haïti, West -Sahara, Ivoorkust en Liberia.[113]

Mensenrechten

De Economist Intelligence Unit heeft Kazachstan consequent gerangschikt als een "autoritair regime" in zijn Democratie -index, rangschikken het 128e uit 167 landen voor 2020.[114][115]

Kazachstan stond op de 122e plaats van 180 landen in Verslaggevers zonder grenzen' Pers Freedom Index voor 2022; Eerder gerangschikt het 155e voor 2021.[116]

De mensenrechtensituatie van Kazachstan is door onafhankelijke waarnemers als arm beschreven. In zijn rapport 2015 van mensenrechten in het land, Human Rights Watch zei dat "Kazachstan zwaar beperkt dat de vrijheid van vergadering, spraak en religie."[117] Het heeft de regering ook als autoritair beschreven.[118] In 2014 sloten de autoriteiten kranten, deden of beboet tientallen mensen na vreedzame maar niet -gesanctioneerde protesten, en beboet of hield beboete of hield aan aanbidders voor het beoefenen van religie buiten staatscontroles. Critici van de overheid, waaronder oppositieleider Vladimir Kozlov, bleef in detentie na oneerlijke proeven. Medio 2014 keurde Kazachstan nieuwe criminele, criminele, strafrechtelijke, strafprocedurele en administratieve codes aan, en een nieuwe wet op vakbonden, die artikelen bevatten die de fundamentele vrijheden beperken en onverenigbaar zijn met internationale normen. Marteling blijft gebruikelijk in plaats van detentie. "[119] Kazachstan heeft echter aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het verminderen van de gevangenispopulatie.[120] Het rapport van Human Rights Watch 2016 merkte op dat Kazachstan "in 2015 weinig zinvolle stappen heeft gezet om een ​​verslechterend mensenrechtenrecord aan te pakken, wat een focus op economische ontwikkeling bij politieke hervorming handhaafde."[121] Sommige critici van de overheid zijn geweest gearresteerd voor vermeende verspreiding valse informatie over de Covid-19 pandemie in Kazachstan.[122] Verschillende politiehervormingen, zoals het creëren van lokale politiediensten en nul-tolerantiebestrijding, gericht op het brengen van de politie die dichter bij lokale gemeenschappen komt, hebben geen verbeterde samenwerking tussen politie en gewone burgers.[123]

Volgens een Amerikaanse overheidsrapport uitgebracht in 2014, in Kazachstan:

De wet vereist niet dat de politie gedetineerden kan informeren dat zij de Recht op een advocaat, en de politie deed dat niet. Waarnemers van de mensenrechten beweerden dat wetshandhavingsfunctionarissen de gevangenen weerhielden om een ​​advocaat te zien, hebben bewijsmateriaal verzameld door voorvragen voordat de advocaat van een gevangene arriveerde en in sommige gevallen corrupte verdedigingsadvocaten gebruikten om bewijs te verzamelen. [...][124]

De wet zorgt niet adequaat voor een onafhankelijke rechterlijke macht. De uitvoerende macht beperkte de rechterlijke onafhankelijkheid sterk. Officieren van justitie genoten van een quasi-gerechtelijke rol en hadden de bevoegdheid om de beslissingen van de rechtbank op te schorten. Corruptie was duidelijk in elke fase van het gerechtelijke proces. Hoewel rechters een van de meest betaalde overheidsmedewerkers behoorden, beweerden advocaten en mensenrechtenmonitors dat rechters, officieren van justitie en andere ambtenaren vroegen steekpenningen In ruil voor gunstige uitspraken in de meeste strafzaken.[124]

Kazachstan's wereldwijde rang in de World Justice Project's 2015 Rule of Law Index was 65 van de 102; Het land scoorde goed op "Order and Security" (Global Rank 32/102), en slecht op "beperkingen op overheidsbevoegdheden" (Global Rank 93/102), "Open Government" (85/102) en "Fundamentele Rechten" (( 84/102, met een neerwaartse trend die een verslechtering van de omstandigheden markeert).[125]

De ABA Rule of Law Initiative van de American Bar Association heeft programma's om professionals in de sector van de justitie in Kazachstan op te leiden.[126][127]

Het Hooggerechtshof van Kazachstan heeft stappen gezet om de transparantie en toezicht op het rechtssysteem van het land te moderniseren en te vergroten. Met financiering van het US Agency for International Development begon het ABA Rule of Law Initiative in april 2012 een nieuw programma om de onafhankelijkheid en verantwoording van de rechterlijke macht van Kazachstan te versterken.[128]

In een poging om de transparantie in het strafrecht- en rechtbanksysteem te vergroten en de mensenrechten te verbeteren, was Kazachstan van plan om in 2018 alle onderzoeks-, vervolgings- en gerechtelijke dossiers te digitaliseren.[129] Veel strafzaken worden gesloten vóór het proces op basis van verzoening tussen de verweerder en het slachtoffer omdat ze het werk van de wetshandhavingsfunctionarissen vereenvoudigen, de verweerder vrijgeven aan straf en weinig aandacht schenken aan de rechten van het slachtoffer.[130]

Homoseksualiteit is sinds 1997 legaal in Kazachstan, hoewel het op de meeste gebieden nog steeds sociaal onaanvaardbaar is.[131] Discriminatie tegen LGBT -mensen In Kazachstan is wijdverbreid.[132][133]

Economie

Het centrum Astana
BBP per hoofd van de bevolking, sinds 1973
Een proportionele weergave van de export van Kazachstan, 2019

De economie van Kazachstan, ondersteund door stijgende olieproductie en prijzen, groeide met gemiddeld 8% per jaar tot 2013, voordat ze een vertraging lijden in 2014 en 2015.[134] Kazachstan was de eerste voormalige Sovjetrepubliek die al zijn schuld terugbetaalde aan het International Monetary Fund, 7 jaar eerder dan gepland.[135]

Kazachstan heeft een BBP van $ 179,332 miljard en een jaarlijks groeipercentage van 4,5%. Per hoofd van de bevolking bedraagt ​​het bbp van Kazachstan $ 9.686.[136]

De toegenomen rol van Kazachstan in de wereldwijde handel en centrale positionering op de Nieuwe zijden weg gaf het land het potentieel om zijn markten te openen voor miljarden mensen.[137] Kazachstan kwam in 2015 bij de Wereldhandelsorganisatie.[138]

Gestreven door High World Ruwe olie Prijzen, BBP -groeicijfers waren tussen 8,9% en 13,5% van 2000 tot 2007 voordat ze daalden tot 1-3% in 2008 en 2009, en vervolgens weer stijgen vanaf 2010.[139] Andere belangrijke export van Kazachstan zijn tarwe, textiel en vee. Kazachstan is een toonaangevende exporteur van uranium.[140][141]

De economie van Kazachstan groeide met 4,6% in 2014.[142] Het land ondervond een vertraging van de economische groei vanaf 2014, veroorzaakt door dalende olieprijzen en de effecten van de Oekraïense crisis.[143] Het land devalueerde zijn valuta met 19% in februari 2014.[144] Nog een devaluatie van 22% vond plaats in augustus 2015.[145]

De regering van Kazachstan bleef een conservatief fiscaal beleid volgen door de budgetuitgaven te beheersen en de inkomstenbesparingen van de olie-inkomsten te verzamelen in haar oliefonds-Samruk-Kazyna. De wereldwijde financiële crisis dwong Kazachstan om zijn openbare leningen te vergroten om de economie te ondersteunen. De overheidsschuld steeg tot 13,4 procent in 2013 van 8,7 procent in 2008. Tussen 2012 en 2013 behaalde de overheid een algemeen fiscaal overschot van 4,5 procent.[146]

Sinds 2002 heeft Kazachstan geprobeerd een sterke instroom van vreemde valuta te beheren zonder de inflatie te veroorzaken. De inflatie is echter niet onder controle geweest, maar in 2004 met 6,6% geregistreerd in 2002, 6,8% en 6,4% in 2004.

In maart 2002, de Amerikaanse ministerie van Handel verleende Kazachstan markteconomie Status onder Amerikaanse handelswetgeving. Deze verandering in status erkende inhoudelijke hervormingen van de markteconomie op het gebied van convertibiliteit van valuta, loonbepaling, openheid voor buitenlandse investeringen en overheidscontrole over de productiemiddelen en toewijzing van middelen.

Kazachstan heeft de wereldwijde financiële crisis doorstaan ​​door fiscale ontspanning te combineren met monetaire stabilisatie. In 2009 introduceerde de overheid grootschalige ondersteuningsmaatregelen zoals de herkapitalisering van banken en steun voor de onroerendgoed- en landbouwsectoren, evenals voor kleine en middelgrote ondernemingen (MKB). De totale waarde van de stimuleringsprogramma's bedroeg $ 21 miljard, of 20 procent van het bbp van het land, met $ 4 miljard om de financiële sector te stabiliseren.[147] Tijdens de wereldwijde economische crisis sloot de economie van Kazachstan in 2009 met 1,2%, terwijl het jaarlijkse groeipercentage toen steeg tot respectievelijk 7,5% en 5% in 2011 en 2012.[134]

Aktau is de enige zeehaven van Kazachstan op de Kaspische Zee

In september 2002 werd Kazachstan het eerste land in het CIS dat een investeringsgraad ontving kredietwaardigheid van een grote international kredietwaardigheidsagentschap.[148] Eind december 2003 bedroeg de bruto buitenlandse schulden van Kazachstan ongeveer $ 22,9 miljard. De totale overheidsschuld was $ 4,2 miljard, 14% van het bbp. Er is een vermindering van de verhouding tussen schuld tot BBP. De verhouding tussen de totale overheidsschuld tot het BBP in 2000 was 21,7%; In 2001 was het 17,5%en in 2002 was het 15,4%. Het steeg tot 19,2% in 2019.[149]

Economische groei, gecombineerd met eerder belasting en hervormingen van de financiële sector, heeft de overheidsfinanciering aanzienlijk verbeterd ten opzichte van 1999 begrotingstekort Het niveau van 3,5% van het bbp tot een tekort van 1,2% van het bbp in 2003. De inkomsten van de overheid groeiden van 19,8% van het bbp in 1999 tot 22,6% van het bbp in 2001, maar daalde tot 16,2% van het bbp in 2003. In 2000 heeft Kazachstan aangenomen een nieuw BTW-code in een poging deze winst te consolideren.

Op 29 november 2003 is de wet op wijzigingen in belastingwetgeving die verminderd BELASTINGTARIEVEN was geadopteerd. De Belasting met toegevoegde waarde daalde van 16% tot 15%, de sociale belasting, betaalbaar door alle werkgevers, van 21% tot 20% en het persoonlijke inkomstenbelasting, van 30% tot 20%. Op 7 juli 2006 werd de persoonlijke inkomstenbelasting nog verder verlaagd tot een vast tarief van 5% voor persoonlijk inkomen in de vorm van dividenden en 10% voor ander persoonlijk inkomen. Kazachstan heeft zijn hervormingen bevorderd door op 20 juni 2003 een nieuwe landcode aan te nemen en een nieuwe douanecode op 5 april 2003.

Een kaart van de import van Kazachstan, 2013

Energie is de toonaangevende economische sector. Productie van ruwe olie en aardgascondensaat van de olie- en gasbekkens van Kazachstan bedroeg 79,2 miljoen ton (77,9 miljoen lange ton; 87,3 miljoen Korte ton) in 2012 van 51,2 miljoen ton (50,4 miljoen lange ton; 56,4 miljoen korte ton) in 2003. Kazachstan verhoogde de export van olie- en gascondensaat naar 44,3 miljoen ton in 2003, 13% hoger dan in 2002. Gasproductie in Kazachstan in 2003, bedroeg 13,9 miljard kubieke meter (490miljard kubieke voet), een stijging van 22,7% vergeleken met 2002, inclusief de productie van aardga van 7,3 miljard kubieke meter (260 miljard kubieke voet). Kazachstan bezit ongeveer 4 miljard ton (3,9 miljard lange ton; 4,4 miljard korte ton) bewezen herstelbare oliereserves en 2.000 kubieke kilometer (480 kubieke mijl) gas. Kazachstan is de 19e grootste olieproducerende natie ter wereld.[150] De olie -export van Kazachstan in 2003 werd gewaardeerd op meer dan $ 7 miljard, wat 65% van de totale export en 24% van het BBP vertegenwoordigt. Grote olie- en gasvelden en herstelbaar olie reserves zijn Tengiz met 7 miljard vaten (1,1 miljard kubieke meter); Karachaganak met 8 miljard vaten (1,3 miljard kubieke meter) en 1.350 kubieke kilometer (320 kubieke mijl) aardgas; en Kashagan met 7 tot 9 miljard vaten (1,4 miljard kubieke meter).

Kazmunaygas (KMG), de National Oil and Gas Company, is opgericht in 2002 om de belangen van de staat in de olie- en gasindustrie te vertegenwoordigen. De Tengiz -veld werd in 1993 gezamenlijk ontwikkeld als een 40 jaar Tengizchevroil wagen tussen Chevron Texaco (50%), VS Exxonmobil (25%), Kazmunaygas (20%), en Lukarco (5%).[151] De Karachaganak aardgas- en gascondensaatveld wordt ontwikkeld door BG, Agip, Chevrontexaco, en Lukoil.[152] Ook Chinese Oliemaatschappijen zijn betrokken bij de olie -industrie van Kazachstan.[153]

Kazachstan heeft in 1998 een pensioenhervormingsprogramma ingesteld. Tegen januari 2012 waren de pensioenactiva ongeveer $ 17 miljard (KZT 2,5 biljoen). Er zijn 11 spensioenfondsen in het land. Het staatspensioenfonds van de staat, het enige staatsbedrijf, was geprivatiseerd in 2006. Het uniforme financiële regelgevende instantie van het land houdt toezicht op en regelt pensioenfondsen. De groeiende vraag naar pensioenfondsen voor beleggingen leidde tot de ontwikkeling van de schuld effecten markt. Pensioenfondkapitaal wordt bijna uitsluitend geïnvesteerd in zakelijke en overheid banden, inclusief de regering van Kazachstan Eurobonds. De regering van Kazachstan bestudeerde een project om een ​​uniform nationaal pensioenfonds op te richten en alle rekeningen van de particuliere pensioenfondsen over te dragen.[154]

De Kazachse nationale bank geïntroduceerde depositoverzekering in een campagne om de banksector te versterken. Verschillende grote buitenlandse banken hadden filialen in Kazachstan, waaronder RBS, Citibank, en HSBC. Kookmin en Unicredit Beide kwamen in de financiële dienstenmarkt van Kazachstan binnen via acquisities en inzet-gebouw.

Volgens het World Economic Forum 2010–11 in het wereldwijde rapport van het concurrentievermogen werd Kazachstan 72e in de wereld in economisch concurrentievermogen gerangschikt.[155] Een jaar later, de Wereldwijd concurrentievermogen rapport Gerangschikt Kazachstan 50e op de meeste concurrerende markten.[156]

In 2012 trok Kazachstan $ 14 miljard van directe buitenlandse investeringen instroom in het land met een groei van 7%.[157] In 2018 werd $ 24 miljard aan BDI gericht naar Kazachstan, een aanzienlijke toename sinds 2012.[158]

Kazachstan heeft de grootste bewezen olie reserves in de regio Kaspische Zee.

Kazachstan klom naar 41e op de 2018 Economic Freedom Index gepubliceerd door De Wall Street Journal en De Heritage Foundation.[159]

De economie van Kazachstan groeide het afgelopen decennium met gemiddeld 8% per jaar op de achterkant van de export van koolwaterstoffen.[134] Ondanks de aanhoudende onzekerheid van de wereldeconomie is de economie van Kazachstan stabiel geweest. De groei van het BBP in januari - september 2013 bedroeg 5,7%, volgens de voorlopige berekeningen van de ministerie -economie en budgetplanning.[160]

Van januari tot september 2014 groeide het BBP van Kazachstan met 4%.[161] Volgens de resultaten van de eerste helft van het jaar is het overschot van de lopende rekening $ 6,6 miljard, een cijfer twee keer hoger dan dat van de eerste helft van 2013.[161] Volgens de voorzitter van de Nationale Bank van Kazachstan, Kairat Kelimbetov, werd de toename veroorzaakt door een handelsoverschot van 17,4 procent of ongeveer US $ 22,6 miljard.[161] Het totale inflatiepercentage voor 2014 wordt voorspeld op 7,4 procent.[161]

China is een van de belangrijkste economische en handelspartners van Kazachstan. In 2013 lanceerde China de Belt and Road Initiative (BRI) waarin Kazachstan functioneert als een transithub.[162]

Buitenlandse handel

De buitenlandse handelsomzet van Kazachstan in 2018 bedroeg $ 93,5 miljard, wat 19,7% meer is in vergelijking met 2017. Export in 2018 bereikte $ 67 miljard (+25,7% versus 2017) en import was $ 32,5 miljard (+9,9% versus 2017).[163] De export was goed voor 40,1% van het bruto binnenlands product (BBP) van Kazachstan in 2018. Kazachstan exporteert 800 producten naar 120 landen.[164]

landbouw

Graanvelden in de buurt Kokshetau

landbouw is goed voor ongeveer 5% van het BBP van Kazachstan.[86] Graan, aardappelen, druiven, groenten, meloenen en vee zijn de belangrijkste landbouwproducten. Agricultureel land bezet meer dan 846.000 vierkante kilometer (327.000 m²). Het beschikbare landbouwgrond bestaat uit 205.000 km2 (79.000 m² kilo oeroga en 611.000 km2 (236.000 m²) van weiland en hooieland. Meer dan 80% van de totale oppervlakte van het land is geclassificeerd als landbouwgrond, waaronder bijna 70% bezet door de grasland. Het bouwland heeft de op een na hoogste beschikbaarheid per inwoner (1,5 hectare).[165]

Hoofd veehouders zijn dat zuivelproducten, leer, vlees en wol. De belangrijkste gewassen van het land zijn tarwe, gerst, katoen en rijst. Tarwe -export, een belangrijke bron van harde valuta, rangschikken onder de toonaangevende grondstoffen in de exporthandel van Kazachstan. In 2003 oogstte Kazachstan 17,6 miljoen ton graan in bruto, 2,8% hoger in vergelijking met 2002. Kazachstani -landbouw heeft nog steeds veel milieuproblemen door wanbeheer tijdens zijn jaren in de Sovjetunie. Sommige Kazachse wijn wordt geproduceerd in de bergen ten oosten van Almaty.[166]

Kazachstan wordt beschouwd als een van de plaatsen waar de appel ontstond, met name het wild Voorouder van Malus Domestica, Malus sieversii.[167] Het heeft geen gemeenschappelijke naam in het Engels, maar is bekend in zijn geboorteland Kazachstan als alma. De regio waar wordt gedacht dat het ontstaat wordt genoemd Almatisch: "Rijk met appel".[168] Deze boom wordt nog steeds wild gevonden in de bergen van Centraal -Azië, in het zuiden van Kazachstan, Kirgizisch, Tadzjikistan en Xinjiang in China.

Infrastructuur

Kaart van Kazachstan Railway Network
Trein 22 Kyzylorda - Semipalatinsk, getrokken door een Kazachstan Temir Zholy 2TE10U diesellocomotief. Foto genomen in de buurt van Aynabulak, Kazachstan

Spoorwegen bieden 68% van alle vracht- en passagiersverkeer naar meer dan 57% van het land. Er zijn 15.333 km (9.527 km) in gemeenschappelijke draagtocht, exclusief industriële lijnen.[169]15,333 km (9.527 km) van 1.520 mm (4 ft11+2732in) meter, 4.000 km (2500 km) geëlektrificeerd, in 2012.[169] De meeste steden zijn verbonden per spoor; High-speed treinen gaan van Almatisch (de meest zuidelijke stad) tot Petropavl (de meest noordelijke stad) in ongeveer 18 uur.

Kazachstan Temir Zholy (KTZ) is de National Railway Company. KTZ werkt samen met de Franse locomotieffabrikant Alstom bij de ontwikkeling van de spoorweginfrastructuur van Kazachstan. Alstom heeft meer dan 600 medewerkers en twee joint ventures met KTZ en zijn dochteronderneming in Kazachstan.[170] In juli 2017 opende Alstom zijn eerste locomotief reparatiecentrum in Kazachstan. Het is het enige reparatiecentrum in Centraal -Azië en de Kaukasus.[171]

Terwijl het Kazachstani -railsysteem werd ontworpen tijdens het Sovjet -tijdperk, weerspiegelden spoorroutes de doelen van de Sovjetplanning. Dit heeft afwijkingen veroorzaakt, zoals de route van Mondeling tot Aktobe gaat nu kort door het Russische grondgebied.

Astana Nurly Zhol treinstation, het meest moderne treinstation in Kazachstan, werd op 31 mei 2017 geopend in Astana. De opening van het station viel samen met de start van de Expo 2017 Internationale tentoonstelling. Volgens Kazachstan Railways (KTZ), de 120.000m2 Het station zou naar verwachting worden gebruikt door 54 treinen en zou de capaciteit hebben om 35.000 passagiers per dag te verwerken.[172]

Er is een kleine 8,56 km (5,32 km) metro systeem in Almatisch. Tweede en derde metrolijnen waren gepland voor de toekomst. De tweede regel zou kruisen met de eerste regel op Alatau en Zhibek Zholy stations.[173] In mei 2011 begon de bouw van de tweede fase van de Almaty Metro Line 1. De algemene aannemer is almatymetrokuryys. Meer[wanneer?] dan 300 m (980 ft) tunnels op het uitbreidingsproject zijn opgegraven. De extensie omvat vijf nieuwe stations en verbindt het binnenstad van Almaty met Kalkaman in de buitenwijken. De lengte is 8,62 km (5,36 km).[174] De constructie is verdeeld in 3 fasen. De eerste fase (de stroom[wanneer?] Fase) zal de toevoeging van twee stations zijn: Sairan en Moskou, een lengte van 2,7 km (1,7 km).[174] Zie voor meer informatie: Almaty MetroEr was een tramsysteem van 10 lijnen die van 1937 tot 2015 werkten.[175]

De Astana Metro Het systeem is in aanbouw, maar werd op een bepaald moment in 2013 verlaten.[176] In mei 2015 werd een overeenkomst ondertekend om het project te hervatten.[177] Er is een TRAM -netwerk van 86 km (53 km), dat in 1965 begon met de dienst met, vanaf 2012, 20 reguliere en drie speciale routes.[178]

De Khorgos Gateway Dry Port is een van de primaire droge havens van Kazachstan voor het hanteren van trans-eurasische treinen, die meer dan 9.000 km (5.600 km) tussen China en Europa reizen. De droge haven van Khorgos Gateway is omgeven door Khorgos Eastern Gate SEZ die officieel begon met activiteiten in december 2016.[179]

In 2009 de Europese Commissie Alle Kazachse luchtdragers op de zwarte lijst staan ​​met een enige uitzondering Air Astana.[180] Daarna nam Kazachstan maatregelen om het toezicht op de luchtveiligheid te moderniseren en te vernieuwen. In 2016 verwijderden de Europese luchtveiligheidsautoriteiten alle Kazachse luchtvaartmaatschappijen uit de zwarte lijst en zeiden dat er "voldoende bewijs was van naleving" met internationale normen door Kazach Airlines en de Civil Aviation Committee.[181]

Toerisme

Borovoe, Bekijk vanuit Mount Bolectau
Een skigebied in Almaty

Kazachstan is de Negende grootste land per gebied en het grootste door land omgeven land ter wereld. Vanaf 2014 was het toerisme goed voor 0,3% van het BBP van Kazachstan, maar de regering had plannen om het tegen 2020 tot 3% te verhogen.[182][183] Volgens de Wereld Economisch Forum's Reizen en toerisme concurrentievermogen rapport Van 2017 bedroeg het BBP van de reis- en toerisme in Kazachstan $ 3,08 miljard of slechts 1,6 procent van het totale bbp. De WEF rangschikte Kazachstan 80th in zijn rapport 2019.[184]

In 2017 staat Kazachstan 43e in het aantal toeristenaankomsten. In 2014, De voogd Beschreven toerisme in Kazachstan als "enorm onderontwikkeld", ondanks de berg-, meer- en woestijnlandschappen van het land.[185] Factoren die een toename van het toerisme belemmeren, zouden hoge prijzen omvatten, "armoedige infrastructuur", "slechte service" en de moeilijkheden van reizen in een groot onderontwikkeld land.[185] Zelfs voor Kazachs kan het gaan voor vakantie in het buitenland slechts de helft van de prijs van het nemen van een vakantie in Kazachstan hebben gekost.[185]

De Kazachse regering, al lang gekenmerkt als autoritair met een geschiedenis van mensenrechtenschendingen en onderdrukking van politieke oppositie,[11] In 2015 heeft een "ontwikkelingsplan voor toerisme -industrie 2020" uitgegeven. " Het was gericht op het opzetten van vijf toeristische clusters in Kazachstan: Astana stad, Almatisch stad, Oost -Kazachstan, Zuid -Kazachstan, en West -Kazachstan Oblasts. Het zocht ook een investering van $ 4 miljard en de oprichting van 300.000 nieuwe banen in de toeristische sector tegen 2020.[186][185]

Kazachstan heeft al maximaal 90 dagen een permanent visumvrij regime aangeboden aan burgers van Armenië, Azerbeidzjan, Wit -Rusland, Georgia, Moldavië, Kirgizisch, Mongolië, Rusland en Oekraïne, en tot 30 dagen voor burgers van Argentinië, Brazilië, Ecuador, Servië, Zuid-Korea, Tadzjikistan, Kalkoen, VAE en Oezbekistan. Het heeft ook een visumvrij regime opgezet voor burgers van 54 landen, waaronder de Europeese Unie en OESO -lidstaten, de ONS., Japan, Mexico, Australië en Nieuw-Zeeland.[187][188]

Groene economie

Astana Expo 2017 "Nur alem" paviljoen

Kazachstan lanceerde het Green Economy Plan in 2013. Het heeft Kazachstan begaan om te voldoen aan 50% van zijn energiebehoeften van alternatieve en hernieuwbare bronnen tegen 2050.[189] De groene economie zou naar verwachting het BBP met 3% verhogen en ongeveer 500.000 banen creëren.[190] De overheid heeft prijzen vastgesteld voor energie die wordt geproduceerd uit hernieuwbare bronnen. De prijs van 1 kilowattuur voor energie geproduceerd door windenergie-fabrieken werd vastgesteld op 22,68 tenge ($ 0,12), voor 1 kilowattuur geproduceerd door kleine waterkrachtcentrales 16,71 Tenges ($ 0,09), en van Biogas-planten 32,23 Tengen ($ 0,18) .[191]

Directe buitenlandse investeringen

Kazachstan heeft sinds de onafhankelijkheid $ 330 miljard aan directe buitenlandse investeringen (BDI) aangetrokken uit meer dan 120 landen.[192] In 2015 zei het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat Kazachstan algemeen werd beschouwd als het beste beleggingsklimaat in de regio.[193] In 2014 tekende president Nazarbayev bij de belastingconcessies van de wet om buitenlandse directe investeringen te bevorderen, waaronder een 10-jarige vrijstelling van vennootschapsbelasting, een achtjarige vrijstelling van onroerendgoedbelasting en een bevriezen van 10 jaar op de meeste andere belastingen.[194] Andere prikkels omvatten een terugbetaling van kapitaalinvesteringen tot 30 procent zodra een productiefaciliteit in bedrijf is.[194]

In 2014, de Europese Bank of Reconstruction and Development (EBRD) en Kazachstan hebben het partnerschap opgericht voor het herleven van het hervormingsproces in Kazachstan om samen te werken met internationale financiële instellingen om US $ 2,7 miljard te kanaliseren die door de Kazachse regering wordt verstrekt in belangrijke sectoren van de economie van Kazachstan.[195]

Vanaf mei 2014 had Kazachstan sinds de onafhankelijkheid in 1991 $ 190 miljard aan bruto buitenlandse investeringen aangetrokken en het leidde de CIS -landen in termen van DBI aangetrokken per hoofd van de bevolking.[196] Een van de factoren die buitenlandse directe investeringen aantrekken, is de politieke stabiliteit van het land.

De OESO 2017 Investment Policy Review merkte op dat "grote stappen" waren gemaakt om kansen te openen voor buitenlandse investeerders en het beleid te verbeteren om DBI aan te trekken.[197]

Banken

De banksector van Kazachstan ging door een boom-en-bustcyclus in de vroege 21e eeuw. Na enkele jaren van snelle expansie in het midden van de jaren 2000 stortte de banksector in 2008 in. Verschillende grote bankgroepen, waaronder, waaronder BTA Bank J.S.C. en Alliance Bank, kort daarna in gebreke gebleven. De industrie kromp en werd geherstructureerd, met systeembrede leningen die daalden van 59% van het bbp in 2007 tot 39% in 2011. Hoewel de Russische en Kazachstani-banksystemen enkele gemeenschappelijke kenmerken delen, zijn er belangrijke verschillen: banken in Kazachstan hebben een lange periode ervaren van politieke stabiliteit en economische groei, die het banksysteem van Kazachstan hielp naar een hoger ontwikkelingsniveau. Banktechnologie en personeelskwalificaties waren sterker in Kazachstan. Aan de negatieve kant kwam de stabiliteit uit het verleden in Kazachstan voort uit de concentratie van vrijwel alle politieke macht in de handen van een enkel individu - de sleutelfactor bij elke beoordeling van systeem- of landrisico.[198]

Obligatiemarkt

In oktober 2014 introduceerde Kazachstan zijn eerste overzeese dollarobligaties in 14 jaar.[199] Kazachstan heeft op 5 oktober 2014 $ 2,5 miljard aan 10- en 30-jarige obligaties uitgegeven, in wat de eerste dollar door de natie was doorverkoop in het buitenland sinds 2000.[199] Kazachstan verkocht $ 1,5 miljard aan 10-jarige dollar obligaties om 1,5 procentpunten te leveren boven de middenswaps en $ 1 miljard aan schulden van 30 jaar op twee procentpunten op middenswaps.[199] Het land trok biedingen voor $ 11 miljard.[199]

Huizenmarkt

De woningmarkt van Kazachstan groeide na 2010. In 2013 bedroeg het totale woongebied in Kazachstan 336,1 miljoen vierkante meter (3.618 miljoen vierkante voet). Stedelijke gebieden bevatten 62,5 procent van de woningvoorraad van het land. De woningvoorraad steeg over het jaar tot 32,7 miljoen vierkante meter, bijna een toename van 11%. Tussen 2012 en 2013 steeg de woonruimte per Kazachse burger van 19,6 tot 20,9 vierkante meter (211 tot 225 vierkante voet). De aanbevolen standaard van de VN voor huisvesting staat op 30 vierkante meter (320 vierkante voet) per persoon. Kazachstan zou de VN -normen tegen 2019 of 2020 bereiken.[200]

"Nurly Jol" economisch beleid

Op 11 november 2014, de president van Kazachstan Nursultan Nazarbayev leverde een onverwacht state-of-the-nation-adres in Astana tijdens een uitgebreide zitting van de Politieke Raad van de Nur Otan-partij, die een "Nurly Jol" (Bright Path) introduceerde, een nieuw economisch beleid dat enorme staatsinvesteringen in infrastructuur impliceert over de volgende jaren.[201] Het "Nurly Zhol" -beleid wordt geaccepteerd als preventieve maatregelen die nodig zijn om de economie naar duurzame groei te sturen in de context van de moderne wereldwijde economische en geopolitieke uitdagingen, zoals de 25%-reductie in de olieprijs, wederzijdse sancties tussen het Westen en Rusland boven Oekraïne, etc.[201] Het beleid omvat alle aspecten van economische groei, inclusief financiën, industrie en sociaal welzijn, maar benadrukt vooral investeringen in de ontwikkeling van infrastructuur- en bouwwerken.[201] Gezien de recente dalingen van de inkomsten uit de export van grondstoffen, zullen fondsen worden gebruikt bij het nationale fonds van Kazachstan.[201]

Economisch concurrentievermogen

In de 2020 Doing Business Report van de Wereldbank stond Kazachstan wereldwijd op de 25e plaats en als het nummer één beste land wereldwijd voor het beschermen van de rechten van minderheidsbeleggers.[202] Kazachstan behaalde zijn doel om in 2013 de top 50 van de meest concurrerende landen te betreden en heeft zijn positie behouden in het World Economic Forum 2014-2015 Wereldwijd concurrentievermogen rapport Dat werd gepubliceerd begin september 2014.[203] Kazachstan loopt voor op andere staten in het CI's in bijna alle pijlers van het rapport van het concurrentievermogen, inclusief instellingen, infrastructuur, macro -economische omgeving, hoger onderwijs en training, efficiëntie van goederenmarkt, de ontwikkeling van de arbeidsmarkt, de ontwikkeling van de financiële markt, technologische bereidheid, marktgrootte, Zakelijke verfijning en innovatie, alleen achterblijven in de categorie van gezondheid en basisonderwijs.[203] De wereldwijde concurrentievermogen index geeft een score van 1 tot 7 in elk van deze pijlers, en Kazachstan behaalde een algemene score van 4,4.[203]

Corruptie

In 2005, de Wereldbank vermelde Kazachstan als een corruptie -hotspot, op gelijke voet met Angola, Bolivia, Kenia, Libië en Pakistan.[204] In 2012 staat Kazachstan laag in een index van de minst corrupte landen[205] en de Wereld Economisch Forum vermelde corruptie als het grootste probleem bij het zakendoen in het land.[205] Een OESO -rapport 2017 over Kazachstan gaf aan dat Kazachstan de wetten heeft hervormd met betrekking tot het ambtenarenapparaat, de rechterlijke macht, instrumenten om corruptie te voorkomen, toegang tot informatieen het vervolgen van corruptie.[206] Kazachstan heeft anticorruption hervormingen doorgevoerd die zijn erkend door organisaties zoals Transparency International.[207]

In 2011 nam Zwitserland US $ 48 miljoen in beslag in Kazachstani -activa van Zwitserse bankrekeningen, als gevolg van een omkopingsonderzoek in de Verenigde Staten.[208] Amerikaanse functionarissen geloofden dat de fondsen steekpenningen vertegenwoordigden die door Amerikaanse functionarissen aan Kazachstani -functionarissen waren betaald in ruil voor olie- of prospectrechten in Kazachstan. Proceedings omvatte uiteindelijk US $ 84 miljoen in de VS en nog eens US $ 60 miljoen in Zwitserland.[208]

De Federaal Bureau voor onderzoek en het Kazachse Anti-Corruption Agency heeft in februari 2015 een wederzijds juridische bijstandsverdrag ondertekend.[209]

Wetenschap en technologie

Trends in onderzoeksuitgaven in Centraal -Azië, als een percentage van het BBP, 2001-2013. Bron: UNESCO Science Report: 2030 (2015), Figuur 14.3

Onderzoek blijft grotendeels geconcentreerd in de grootste stad en voormalige hoofdstad van Kazachstan, Almaty, de thuisbasis van 52% van het onderzoekspersoneel. Openbaar onderzoek is grotendeels beperkt tot instituten, waarbij universiteiten slechts een token -bijdrage leveren. Onderzoeksinstituten ontvangen hun financiering van nationale onderzoeksraden onder de paraplu van het ministerie van Onderwijs en Wetenschap. Hun output wordt echter meestal losgekoppeld van marktbehoeften. In de bedrijfssector doen weinig industriële ondernemingen zelf onderzoek.[210][211]

Groep van Kazachstan-fysici in samenwerking met Ozbeekse onderzoekers die werken bij de Ion Accelerator DC-60

Een van de meest ambitieuze doelen van het Staatsprogramma voor versnelde industriële en innovatieve ontwikkeling die in 2010 is aangenomen, is om het niveau van uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling in 2015 te verhogen tot 1% van het BBP. Tegen 2013 bedroeg deze verhouding 0,18% van het BBP . Het zal moeilijk zijn om het doelwit te bereiken, zolang de economische groei sterk blijft.[moet worden bijgewerkt] Sinds 2005 is de economie sneller gegroeid (met 6% in 2013) dan de bruto binnenlandse uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling, die alleen vorderden van PPP $ 598 miljoen naar PPP $ 714 miljoen tussen 2005 en 2013.[211]

Innovatie -uitgaven meer dan verdubbeld in Kazachstan tussen 2010 en 2011, wat KZT 235 miljard vertegenwoordigt (circa US $ 1,6 miljard), of ongeveer 1,1% van het bbp. Ongeveer 11% van het totaal werd besteed aan onderzoek en ontwikkeling. Dit is in vergelijking met ongeveer 40-70% van de innovatie -uitgaven in ontwikkelde landen. Deze uitbreiding was te wijten aan een sterke toename van het productontwerp en de introductie van nieuwe diensten en productiemethoden gedurende deze periode, ten koste van de verwerving van machines en apparatuur, die traditioneel het grootste deel van de innovatie -uitgaven van Kazachstan heeft opgemaakt. Trainingskosten vertegenwoordigden slechts 2% van de innovatie -uitgaven, een veel lager aandeel dan in ontwikkelde landen.[210][211] Kazachstan werd 79e gerangschikt in de Wereldwijde innovatie -index in 2021.[212]

In december 2012, presidentNursultan Nazarbayevkondigde deKazachstan 2050 Strategiemet de slogan 'sterke zaken, sterke staat'. Deze pragmatische strategie stelt ingrijpende sociaal-economische en politieke hervormingen voor om Kazachstan in de top 30 economieën tegen 2050 te hijsen. In dit document geeft Kazachstan zich 15 jaar om te evolueren naar een kenniseconomie. Tijdens elk vijfjarenplan moeten nieuwe sectoren worden gemaakt. De eerste hiervan, die de jaren 2010-2014 bestrijken, was gericht op het ontwikkelen van industriële capaciteit in autofabrieken, vliegtuigtechniek en de productie van locomotieven, passagiers- en vrachtspoorwegauto's. Tijdens het tweede vijfjarenplan tot 2019 is het doel om exportmarkten voor deze producten te ontwikkelen. Om Kazachstan in staat te stellen de wereldmarkt van geologische verkenning te betreden, is het land van plan de efficiëntie van traditionele extractieve sectoren zoals olie en gas te vergroten. Het is ook van plan om zeldzame aardmetalen te ontwikkelen, gezien hun belang voor elektronica, lasertechnologie, communicatie en medische apparatuur. Het tweede vijfjarenplan valt samen met de ontwikkeling van de Bedrijf 2020 Routekaart voor kleine en middelgrote ondernemingen (MKB), die voorzien in de toewijzing van subsidies aan MKB-bedrijven in de regio's en voor microkrediet. De regering en de nationale kamer van ondernemers zijn ook van plan om een ​​effectief mechanisme te ontwikkelen om start-ups te helpen.[211]

Baikonur Cosmodrome is 's werelds oudste en grootste operationele ruimtehaven

Tijdens de daaropvolgende vijfjarenplannen tot 2050 zullen nieuwe industrieën worden opgericht op gebieden zoals mobiel, multimedia, nano- en ruimtetechnologieën, robotica, genetische manipulatie en alternatieve energie. Voedselverwerkingsbedrijven zullen worden ontwikkeld met het oog op het veranderen van het land in een belangrijke regionale exporteur van rundvlees, zuivelproducten en andere landbouwproducten. Lage rendement, waterintensieve gewasvariëteiten worden vervangen door groente-, olie- en voederproducten. Als onderdeel van de verschuiving naar een "groene economie" tegen 2030 zal 15% van het areaal worden gecultiveerd met waterbesparende technologieën. Experimentele agrarische en innovatieve clusters zullen worden opgericht en droogtebestendig genetisch gemodificeerde gewassen ontwikkeld.[211]

De strategie Kazachstan 2050 lost een doelwit op om tegen 2050 3% van het bbp te wijden aan onderzoek en ontwikkeling om de ontwikkeling van nieuwe hightech-sectoren mogelijk te maken.[211]

Het Digital Kazachstan -programma werd in 2018 gelanceerd om de economische groei van het land te vergroten door de implementatie van digitale technologieën. De digitaliseringsinspanningen van Kazachstan genereerden in twee jaar 800 miljard Tenges (US $ 1,97 miljard). Het programma hielp bij het creëren van 120.000 banen en trok 32,8 miljard Tenges (US $ 80,7 miljoen) investeringen in het land.

82% van alle openbare diensten werd geautomatiseerd als onderdeel van het Digital Kazachstan -programma.[213]

Demografie

Centraal -Azië etnolinguïstisch patchwork, 1992

De US Census Bureau Internationale database geeft de bevolking van Kazachstan weer als 18,9 miljoen (mei 2019),[214] Terwijl bronnen van de Verenigde Naties zoals de revisie van de wereldbevolking 2022[215][216] Geef een schatting van 19.196.465. Officiële schattingen zetten de bevolking van Kazachstan op 18,711 miljoen vanaf mei 2020.[217] In 2013 steeg de bevolking van Kazachstan tot 17.280.000 met een groei van 1,7% in het afgelopen jaar volgens het Kazachstan Statistics Agency.[218]

De schatting van de bevolking van 2009 is 6,8% hoger dan de bevolking die in de laatste volkstelling is gerapporteerd vanaf januari 1999. De afname van de bevolking die begon na 1989 is gearresteerd en mogelijk omgekeerd. Mannen en vrouwen vormen respectievelijk 48,3% en 51,7% van de bevolking.

Etnische groepen

Vanaf 2021, etnisch Kazachs zijn 70,4% van de bevolking en etnisch Russen in Kazachstan zijn 15,5%.[219] Andere groepen zijn onder meer Tatars (1,1%), Oekraïners (2,0%), Oezbeks (3,2%), Duitsers (1,2%), Uyghurs (1,5%), Azerbeidzjanis, Dungans, Turken, Koreanen, Palen, en Litouwers. Sommige minderheden zoals Oekraïners, Koreanen, Wolga Duitsers (0,9%), Tsjetsjeense,[220] Meskhetiaanse Turken, en Russische politieke tegenstanders van het regime waren geweest gedeporteerd naar Kazachstan in de jaren 1930 en 1940 door Josef Stalin. Sommige van de grootste Sovjet arbeidskampen (Gulag) bestond in het land.[221]

Kazachstanis op een Lake Jasybay strand, Pavlodar -regio

Aanzienlijke Russische immigratie was ook verbonden met de Virgin Lands -campagne en Sovjet Space Program tijdens de Khroesjtsjov tijdperk.[222] In 1989 waren etnische Russen 37,8% van de bevolking en Kazachs hadden een meerderheid in slechts 7 van de 20 regio's van het land. Vóór 1991 waren er ongeveer 1 miljoen Duitsers in Kazachstan, meestal afstammelingen van de Wolga Duitsers gedeporteerd naar Kazachstan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de ontbinding van de Sovjetunie, de meesten van hen emigreerden naar Duitsland.[223] De meeste leden van de kleinere Pontian Grieks Minderheid is geëmigreerd naar Griekenland. Eind jaren dertig duizenden duizenden Koreanen in de Sovjet -Unie waren gedeporteerd naar Centraal -Azië.[224] Deze mensen staan ​​nu bekend als Koryo-Saram.[225]

De jaren negentig werden gekenmerkt door de emigratie van veel van het land Russen, Oekraïners en Wolga Duitsers, een proces dat begon in de jaren zeventig. Dit heeft inheemse Kazachs de grootste etnische groep gemaakt.[226] Extra factoren bij de toename van de Kazachstani -bevolking zijn hogere geboortecrates en Immigratie van etnische Kazachs uit China, Mongoliëen Rusland.

Bevolking van Kazachstan volgens etnische groep 1926–2021
Etnisch
groep
Census 19261 Census 19392 Census 19593 Census 19704 Census 19895 Census 19996 Census 20097 Census 20218
Nummer % Nummer % Nummer % Nummer % Nummer % Nummer % Nummer % Nummer %
Kazachs 3,627,612 58.5 2,327,625 37.8 2.794.966 30.0 4.161,164 32.4 6.534.616 39.7 8.011,452 53.5 10.096.763 63.1 13,497,891 70.4
Russen 1,275,055 20.6 2.458.687 40.0 3,974,229 42.7 5.499.826 42.8 6.227.549 37.8 4.480.675 29.9 3,793,764 23.7 2.981.946 15.5
Oezbeks 129,407 2.1 120,655 2.0 136,570 1.5 207,514 1.6 332.017 2.0 370,765 2.5 456.997 2.8 614.047 3.2
Oekraïners 860,201 13.9 658,319 10.7 762,131 8.2 930,158 7.2 896,240 5.4 547,065 3.7 333,031 2.1 387,327 2.0
Duitsers 51.094 0,8 92.571 1.5 659,751 7.1 839,649 6.5 957,518 5.8 353,462 2.4 178,409 1.1 226.092 1.2
1 Bron:[227] 2 Bron:[228] 3 Bron:[229] 4 Bron:[230] 5 Bron:[231] 6 Bron:[232] 7 Bron:[233] 8Bron:[219]

Talen

Kazachstan is officieel een tweetalig land. Kazache, (onderdeel van de Kipchak -familie van Turkse talen)[234] Natuurlijk gesproken door 64,4% van de bevolking, heeft de status van de "staat" -taal, terwijl Russisch, dat wordt gesproken door de meeste Kazachs,[235] wordt uitgeroepen tot een "officiële" taal en wordt routinematig gebruikt in zaken, overheid en inter-etnische communicatie, hoewel Kazach het langzaam vervangt.[236]

De regering heeft in januari 2015 aangekondigd dat de Latijns alfabet zal vervangen Cyrillisch als het schrijfsysteem voor de Kazachse taal tegen 2025.[237] Andere minderheidstalen gesproken in Kazachstan zijn onder meer Oezbeek, Oekraïens, Uyghur, Kirgizisch, en Tataar. Engels, evenals Turks, zijn populair geworden bij jongere mensen sinds de ineenstorting van de Sovjet -Unie. Onderwijs in Kazachstan wordt gehouden in Kazachse, Russisch of beide.[238] In de ontslagstaat van Nazarbayev van 2019, projecteerde hij dat de mensen van Kazachstan in de toekomst drie talen zullen spreken (Kazach, Russisch en Engels).[239]

Geloof

Religie in Kazachstan, 2021[3]
Islam
69,3%
Christendom
17,2%
Niet -gelieerd/geen antwoord
13,3%
Andere religies
0,2%
Khazret Sultan -moskee is de grootste moskee in Kazachstan

Volgens de volkstelling van 2021 is 69,3% van de bevolking Moslim, 17,2% is Christelijk, 0,2% volgt Andere religies (grotendeels Boeddhist en Joods), en 13,3% zijn niet irreligieus of koos ervoor om niet te antwoorden.[3] Volgens de grondwet is Kazachstan een seculiere staat.

Religieuze vrijheden worden gegarandeerd door artikel 39 van de grondwet van Kazachstan. Artikel 39 stelt: "Mensenrechten en vrijheden zullen op geen enkele manier worden beperkt." Artikel 14 verbiedt "discriminatie op religieuze basis" en artikel 19 zorgt ervoor dat iedereen het "recht heeft om zijn/haar etnische, partij- en religieuze overtuiging aan te geven en niet aan te geven." De Constitutionele Raad bevestigde deze rechten in een verklaring van 2009, waarin werd verklaard dat een voorgestelde wet die de rechten van bepaalde personen om hun religie te beperken, ongrondwettelijk werd verklaard.[240]

Islam is de grootste religie in Kazachstan, gevolgd door Oosters orthodox christendom. Na tientallen jaren van religieuze onderdrukking door de Sovjetunie, de komst van onafhankelijkheid was getuige van een toename van de uitdrukking van etnische identiteit, deels door religie. De vrije praktijk van religieuze overtuigingen en de oprichting van volledige vrijheid van religie leidde tot een toename van religieuze activiteit. Honderden moskeeën, kerken en andere religieuze structuren werden gebouwd in een paar jaar, met het aantal religieuze verenigingen die vandaag van 670 in 1990 tot 4.170 stijgen.[241]

Sommige cijfers laten dat zien niet-confessionele moslims[242] vorm de meerderheid, terwijl anderen aangeven dat de meeste moslims in het land dat zijn Soennieten volgens de Hanafi school.[243] Deze omvatten etnisch Kazachs, die ongeveer 70% van de bevolking vormen, evenals etnisch Oezbeks, Uighurs, en Tatars.[244] Minder dan 1% maakt deel uit van de soennitische Shafi`i School (voornamelijk Tsjetsjeense). Er zijn er ook enkele Ahmadi Moslims.[245] Er zijn in totaal 2.300 moskeeën,[241] Ze zijn allemaal aangesloten bij de "spirituele associatie van moslims van Kazachstan", onder leiding van een opperste moefti.[246] Niet -gelieerde moskeeën zijn krachtig gesloten.[247] Eid al-Adha wordt erkend als een nationale vakantie.[241] Een kwart van de bevolking is Russisch -orthodox, inclusief etnische Russen, Oekraïners en Wit -Russiërs.[248] Andere christelijke groepen zijn onder meer rooms-katholieken, Griekse katholieken, en Protestanten.[244] Er zijn in totaal 258 orthodoxe kerken, 93 katholieke kerken (9 Grieks katholiek), en meer dan 500 protestantse kerken en gebedshuizen. De Russisch -orthodoxe kerst wordt erkend als een nationale feestdag in Kazachstan.[241] Andere religieuze groepen zijn het jodendom, de Baháʼí geloof, Hindoeïsme, Boeddhisme, en De kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen.[244]

Volgens de volkstellinggegevens van 2009 zijn er zeer weinig christenen buiten de Slavische en Germaanse etnische groepen.[249]

Opleiding

Kazach National University of Arts

Onderwijs is universeel en verplicht tot de secundair niveau en de Volwassen alfabetiseringspercentage is 99,5%.[250] Gemiddeld zijn deze statistieken gelijk aan zowel vrouwen als mannen in Kazachstan.[251]

Onderwijs bestaat uit drie hoofdfasen: basisonderwijs (formulieren 1–4), basisonderwijs (formulieren 5–9) en senior niveau onderwijs (formulieren 10-11 of 12) verdeeld in voortdurend algemeen onderwijs en beroepsonderwijs. Beroepsonderwijs duurt meestal drie of vier jaar.[252] (Het basisonderwijs wordt voorafgegaan door een jaar van kleuterschoolonderwijs.) Deze niveaus kunnen worden gevolgd in één instelling of in verschillende (bijvoorbeeld de basisschool, vervolgens de middelbare school). Onlangs, verschillende middelbare scholen, gespecialiseerde scholen, magneetscholen, gymnasiums, lyceums en taalkundige en technische gymnasiums zijn opgericht. Secundair professioneel onderwijs wordt aangeboden in speciale professionele of technische scholen, lyceums of hogescholen en beroepsscholen.[250]

Momenteel zijn er universiteiten, academies en instituten, conservatoria, hogere scholen en hogere hogescholen. Er zijn drie hoofdniveaus: basis hoger onderwijs dat de basisprincipes biedt van het gekozen vakgebied en leidt tot de toekenning van de Bachelor diploma; Gespecialiseerd hoger onderwijs waarna studenten het diploma van de specialist ontvangen; en wetenschappelijk-pedagogisch hoger onderwijs dat leidt tot de masterdiploma. Postdoctoraal onderwijs leidt tot de Kandidat Nauk ("Kandidaat van wetenschappen") en de Doctor of Sciences (PhD). Met de goedkeuring van de wetten op het gebied van onderwijs en op het hoger onderwijs is een particuliere sector opgericht en zijn verschillende particuliere instellingen een vergunning.

Meer dan 2500 studenten in Kazachstan hebben een in totaal ongeveer $ 9 miljoen aangevraagd voor studieleningen. Het grootste aantal studieleningen komt van Almaty, Astana en Kyzylorda.[253]

De programma's voor het ontwikkelen van training en vaardigheden in Kazachstan worden ook ondersteund door internationale organisaties. Op 30 maart 2015 keurde de groep van uitvoerende bestuurders bijvoorbeeld een lening van $ 100 miljoen goed voor het vaardigheden en vacatureproject in Kazachstan.[254] Het project is bedoeld om training te geven aan werkloze, niet-productief zelfstandige en werknemers die opleiding nodig hebben.[254]

Cultuur

Een Kazachstan -artiest demonstreert het lange paardensport erfgoed als onderdeel van het galaconcert tijdens de openingsceremonies van het Centraal -Aziatische vredesbataljon

Vóór de Russische kolonisatie hadden de Kazachs een sterk ontwikkelde cultuur op basis van hun nomadische pastorale economie. Islam werd geïntroduceerd in de regio met de komst van de Arabieren in de 8e eeuw. Het hield aanvankelijk de zuidelijke delen van Turkestan en verspreid naar het noorden.[255] De Samanids hielp de religie wortel te schieten door ijverig zendingswerk. De Gouden Horde Verder verspreidde de islam tussen de stammen in de regio in de 14e eeuw.[256]

Kanysh satpayev, een van de oprichters van het Sovjet-tijdperk metallogenie, hoofdadvocaat en de eerste president van Kazachstan Academy of Sciences

Kazachstan is de thuisbasis van een groot aantal prominente bijdragers aan literatuur, wetenschap en filosofie: Abay Qunanbayuli, Mukhtar Auezov, Gabit Musirepov, Kanysh satpayev, Mukhtar Shakhanov, Saken Seyfullin, Jambyl Jabayev, onder vele anderen.

Toerisme is een snelgroeiende industrie in Kazachstan en wordt lid van het internationale toerisme -netwerken. In 2010 trad Kazachstan toe tot het Region Initiative (TRI), een tri-regionale paraplu van toerisme-gerelateerde organisaties. TRI functioneert als een verband tussen drie regio's: Zuid -Azië, Centraal -Azië en Oost -Europa. Armenia, Bangladesh, Georgia, Kazakhstan, Kyrgyzstan, India, Nepal, Pakistan, Russia, Sri Lanka, Tajikistan, Turkey, and Ukraine are now partners, and Kazakhstan is linked with other South Asian, Eastern European, and Central Asian countries in the tourism markt.

Literatuur

Kazachse literatuur wordt gedefinieerd als 'het lichaam van de literatuur, beide mondeling en geschreven, geproduceerd in de Kazachse taal Door de Kazachse mensen van Centraal -Azië ".[257] Kazachse literatuur breidt zich uit van het huidige grondgebied van Kazachstan, ook inclusief het tijdperk van Kazachse Sovjet Socialistische Republiek, Kazachse herkende territorium onder de Russische Rijk en de Kazachse khanaat. Er is enige overlap met verschillende complementaire thema's, waaronder de literatuur van Turkse stammen die Kazachstan bewoonden in de loop van zijn geschiedenis en literatuur geschreven door etnische Kazachs.

1965 Sovjet- Stempel ter ere van Kazachse essayist en dichter Abai Qunanbaiuly

Volgens Chinese geschreven bronnen uit de 6e -8e eeuw CE hadden de Turkse stammen van Kazachstan een orale poëzietraditie. Deze kwamen uit eerdere perioden en werden voornamelijk overgedragen door bards: Professionele vertellers en muzikale artiesten.[258] Sporen van deze traditie worden getoond Orkhon -script Steengravures van 5e - 7e eeuw CE die de heerschappij van Kultegin en Bilge beschrijven, twee vroege Turkse heersers ("Kagans"). Onder de Kazachs was de Bard een voornamelijk, hoewel niet uitsluitend, mannelijk beroep. Sinds minstens de 17e eeuw konden Kazachse Bards worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën: de Zhıraws (Zhiaus, žyraus), die de werken van anderen doorgeven, meestal niet het creëren en toevoegen van hun eigen oorspronkelijke werk; en de aqyns (Akyns), die hun eigen gedichten, verhalen of liedjes improviseerde of creëerde.[257] Er waren verschillende soorten werken, zoals didactisch beëindigen, elegisch tolgaws, en episch Zhırs.[257] Hoewel de oorsprong van dergelijke verhalen vaak onbekend is, werden de meeste van hen geassocieerd met barden uit het recente of meer verre verleden, die ze zogenaamd hebben gemaakt of doorgeven, tegen de tijd dat de meeste Kazachse poëzie en proza ​​voor het eerst werden opgeschreven in de tweede helft van de 19e eeuw.[257] Er zijn duidelijke stilistische verschillen tussen werken die voor het eerst werden gemaakt in de 19e eeuw, en werken uit eerdere perioden maar niet gedocumenteerd vóór de 19e eeuw, zoals die toegeschreven aan zulke 16e en 17e-eeuwse barden als ER Shoban en Dosmombet Zhıraw (ook bekend zoals Dospambet Žyrau; hij leek geletterd te zijn en naar verluidt bezocht constant in Opel), en zelfs aan de 15e-eeuwse barden als Shalkiz en Asan Qayghı.[257]

Andere opmerkelijke barden zijn Kaztugan Žyrau, Žiembet žyrau, Axtamberdy žyrau en Buxar žyrau Kalkamanuly, die adviseur was Ablai Khanen wiens werken zijn bewaard door Mäšhür žüsip Köpeev.[258] Er Targhın en Alpamıs zijn twee van de beroemdste voorbeelden van Kazachse literatuur die in de 19e eeuw worden opgenomen.[257] De Boek van Dede Korkut en Oguz -naam (een verhaal van een oude Turkse koning Oghuz Khan) zijn de meest bekende Turkse heroïsche legendes. Aanvankelijk gecreëerd rond de 9e eeuw CE, werden ze door generaties in orale vorm doorgegeven. De legendarische verhalen werden opgenomen door Turkse auteurs in 14-16e eeuw C.E.[259][260]

De vooraanstaande rol bij de ontwikkeling van moderne literaire Kazache hoort bij Abai Qunanbaiuly (Kazache: Абай Құнанбайұлы, soms Russified om Kunanbayev, абай кнанбаев) (1845–1904), wiens geschriften veel deden om de kazache volkscultuur te behouden. Abai's belangrijkste werk is Het boek van woorden (Kazache: қара сөздері, Qara sözderi), een filosofische verhandeling en verzameling gedichten waarbij hij het Russische koloniale beleid bekritiseert en andere Kazachs aanmoedigt om onderwijs en geletterdheid te omarmen. De literaire tijdschriften Ay qap (gepubliceerd tussen 1911 en 1915 in het Arabisch script) en Qazaq (Gepubliceerd tussen 1913 en 1918) speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van het intellectuele en politieke leven onder Kazachs uit de vroege 20e eeuw.[261]

Muziek

Nowruz Op stempel van Kazachstan

De moderne staat Kazachstan is de thuisbasis van het Kazachse State Kurmangazy Orchestra of Folk Instruments, het Kazachse State Philharmonic Orchestra, de Kazach National Opera en het Kazach State Chamber Orchestra. Het volksinstrumentorkest is vernoemd Kurmangazy Sagyrbayuly, een beroemde componist en Dombra -speler uit de 19e eeuw. Het muzikale dramatische trainingscollege, opgericht in 1931, was het eerste instituut voor hoger onderwijs voor muziek. Twee jaar later werd het orkest van Kazachse Folk Musical Instruments gevormd.[262] De Foundation Asyl Mura archiveert en publiceert historische opnames van geweldige voorbeelden van Kazachse muziek, zowel traditioneel als klassiek. Het toonaangevende conservatorium is in Almaty, het Korghazh Conservatorium. Het concurreert met het nationale conservatorium in Astana, de hoofdstad van Kazachstan.

Bij het verwijzen naar traditionele Kazachse muziek moet authentieke folklore worden gescheiden van "folklorisme". De laatste geeft muziek aan die wordt uitgevoerd door academisch opgeleide artiesten die ernaar streven de traditionele muziek te behouden voor komende generaties. Voor zover kan worden gereconstrueerd, bestaat de muziek van Kazachstan uit de periode voordat een sterke Russische invloed bestaat uit instrumentale muziek en vocale muziek. Instrumentale muziek, met de stukken ("Küy") die worden uitgevoerd door solisten. Tekst wordt vaak op de achtergrond (of "programma") voor de muziek gezien, omdat veel Küy -titels verwijzen naar verhalen. Vocale muziek, hetzij als onderdeel van een ceremonie zoals een bruiloft (voornamelijk uitgevoerd door vrouwen), of als onderdeel van een feest. Hier kunnen we verdelen in subgenres: episch zingen, met niet alleen historische feiten, maar ook de genealogie van de stam, liefdesliedjes en didactische verzen; en als een speciale vorm de samenstelling van twee of meer zangers in het openbaar (Aitys), van dialoogkarakter en meestal onverwacht eerlijk in inhoud.

Een studio werd opgericht in 1982 in Almatisch, vervolgens Alma-Ata genoemd, vandaar "Alma-Ata Studio" genoemd

De Russische invloed op het muziekleven in Kazachstan is te zien op twee gebieden: ten eerste de introductie van muzikale academische instellingen zoals concerthuizen met operapasen en conservatoria, waar Europese muziek werd uitgevoerd en onderwezen, en ten tweede door te proberen op te nemen Kazachse traditionele muziek in deze academische structuren. Eerst gecontroleerd door de Russische Rijk en dan de Sovjet Unie, Kazachstan's folk- en klassieke tradities werden verbonden met etnische Russische muziek en West -Europese muziek. Voorafgaand aan de 20e eeuw werd Kazachse volksmuziek verzameld en bestudeerd door etnografisch Onderzoeksteams waaronder componisten, muziekcritici en muziekologen. In het eerste deel van de 19e eeuw werd Kazachse muziek getranscribeerd in lineair notatie. Sommige componisten van dit tijdperk hebben Kazachse volksliederen op Russische stijl gesteld Europese klassieke muziek.

De Kazachs zelf schreven echter pas in 1931 hun eigen muziek in notatie. Later, als onderdeel van de Sovjet -Unie, werd de Kazachse volkscultuur aangemoedigd op een gezuiverde manier die was ontworpen om politieke en sociale onrust te voorkomen. Het resultaat was een saaie afgeleide van echte Kazachse volksmuziek. In 1920, Aleksandr Zatayevich, een Russische functionaris, creëerde grote kunstmuziek met melodieën en andere elementen van Kazachse volksmuziek. Vanaf 1928 en versnellend in de jaren dertig, paste hij ook traditionele Kazachse-instrumenten aan voor gebruik in ensembles in Russische stijl, zoals door het aantal te vergroten frets en strijkers. Al snel werden deze stijlen van modern orkestraal spel de enige manier voor muzikanten om officieel te spelen; Kazachse folk werd omgezet in patriottische, professionele en socialistische inspanningen.[263]

De huidige situatie zou kunnen worden omschreven als de inspanning om traditionele muziek te herontdekken, zoals het was beoefend vóór de zware invloed van Europese muziekstijlen. Hedendaagse muzikanten die optreden in traditionele volksmuziek zijn opgeleide professionals (Rauchan Orazbaeva, Ramazan Stamgazi).

Een ander zeer uitdagend aspect komt voort uit de generatie van de jonge componisten en de rock- en jazzmuzikanten, terwijl ze ernaar streven hun traditionele erfgoed op te nemen in de muziek die ze van de westerse culturen hebben geleerd, waardoor respectievelijk een nieuw fase van "etnische hedendaagse klassiekers" vormt Etnische rock- of jazzmuziek die duidelijk Kazachs klinkt. Voor de klassieke sector Outstanding: Aqtoty Raimkulova, Turan Ensemble; voor jazz: "Magic of Nomads"; For Rock: Roksonaki, Urker, Ulytau, Alda Span.

Beeldende kunst

In Kazachstan hebben de beeldende kunst in klassieke zin hun oorsprong in de tweede helft van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Het werd grotendeels beïnvloed door Russische kunstenaars, zoals Vasily Vereshchagin en Nikolai Khludov, die intensief in Centraal -Azië reisden. Khludov had een bijzondere invloed op de ontwikkeling van de lokale schilderschool en werd de leraar van veel lokale kunstenaars. De beroemdste hiervan is Abilkhan Kasteyev, na wie het State Museum of Art of Kazachstan werd omgedoopt tot in 1984.[264]

De Kazachse School of Fine Arts werd volledig gevormd in de jaren 1940 en bloeide in de jaren 1950. Lokale schilders, grafische kunstenaars en beeldhouwers, getraind onder het Unified Sovjet -systeem van kunstenaarseducatie, begonnen actief werk en gebruikten vaak nationale motieven in hun kunst. De schilders O. Tansykbaev, J. Shardenov, K. Telzhanov, en S. Aitbaev, grafische kunstenaars E. Sidorkina en A. Duzelkhanov, en beeldhouwers H. Nauryzbaeva en E. Sergebaeva worden tegenwoordig gerekend tot de sleutelfiguren van Kazachstani Art.

Keuken

In de nationale keuken, vee, Vlees, zoals paardenvlees[265] en rundvlees Kan op verschillende manieren worden gekookt en wordt meestal geserveerd met een breed assortiment traditionele broodproducten. Verfrissingen zijn onder meer zwarte thee, vaak geserveerd met melk en gedroogd fruit (zoals gedroogde abrikozen) en noten. In zuidelijke provincies geven mensen vaak de voorkeur groene thee. Traditionele van melk afgeleide drankjes zoals Ayran, shubat en kymyz. Een traditioneel Kazach -diner omvat een veelheid aan voorgerechten op tafel, gevolgd door een soep en een of twee hoofdgerechten zoals zoals pilaf en Beshbarmak. Ze drinken ook hun nationale drank, die bestaat uit gefermenteerde mare -melk.[266]

Sport

Kazachstan treedt consequent op in Olympische wedstrijden. Het is vooral succesvol in boksen. Dit heeft enige aandacht besteed aan de Centraal -Aziatische natie en een vergrootte van het wereldbewustzijn van zijn atleten. Dmitry Karpov en Olga Rypakova behoren tot de meest opvallende Kazachstani -atleten. Dmitry Karpov is een vooraanstaande decathlete, die brons neemt in beide 2004 Zomer Olympische Spelen, en de 2003 en 2007 World Athletics Championships. Olga Rypakova is een atleet, gespecialiseerd in driedubbele sprong (dames), zilver nemen in de Wereldkampioenschappen 2011 in atletiek en goud in de Zomer Olympische Zomerspelen 2012.

Astana Arena geopend in 2009

Kazachstan's stad van Almatisch Biedingen twee keer ingediend voor de Olympische Winterspelen: in 2014 En opnieuw voor de 2022 Winter Olympische Spelen. Astana en Almatisch gehost de Aziatische winterspelen van 2011.[267]

Populaire sporten in Kazachstan zijn voetbal, basketbal, ijshockey, bandy en boksen.

Amerikaans voetbal is de meest populaire sport in Kazachstan. De Voetbalfederatie van Kazachstan is het nationale bestuursorgaan van de sport. De FFK organiseert de Mannen, dames, en futsal nationale teams.

De beroemdste basketbalspeler van Kazachstan was Alzhan Zharmukhamedov, wie speelde voor Cska Moskou en de Het nationale basketbalteam van de Sovjet -Unie in de jaren zestig en zeventig. Gedurende zijn carrière won hij meerdere titels en medailles bij enkele van 's werelds meest prestigieuze basketbalwedstrijden, waaronder de Olympische zomerspelen, de Wereldbeker basketbal, de Eurobasket (het Europese basketbalkampioenschap), en de Euroleague. In 1971 verdiende hij de titel Master of Sports of the USSR, International Class en een jaar later ontving hij de Orde van de ereteken. Het nationale basketbalteam van Kazachstan werd opgericht in 1992, na de ontbinding van de Sovjet -Unie. Sinds de stichting is het concurrerend op continentaal niveau. De grootste prestatie was bij de 2002 Aziatische spellen, waar het de Filippijnen In de laatste wedstrijd om de bronzen medaille te winnen. Bij de ambtenaar Aziatisch basketbalkampioenschap, nu Fiba Asia Cup genoemd, de beste afwerking van de Kazachs was de 4e plaats in 2007.

De Kazachstan National Bandy Team is een van de beste ter wereld en heeft vele malen de bronzen medaille gewonnen op de Bandy Wereldkampioenschap, inclusief de Editie van 2012 Toen Kazachstan het toernooi op Home Ice organiseerde.[268][269] In de 2011 toernooi, ze waren een extra tijd in de halve finale om de finale voor het eerst te bereiken. In 2012 waren ze nog dichterbij toen ze het naar een penalty -shootout brachten. Het team won de eerste Bandy Tournament op de Aziatische Winterspellen. Tijdens de Sovjettijd won Dynamo Alma-Ata de Nationale kampioenschappen Sovjet -Unie in 1977 en 1990 en de Europese beker In 1978. Bandy is ontwikkeld in tien van de zeventien administratieve afdelingen van het land (acht van de veertien regio's en twee van de drie steden die zich in de binnenkant bevinden, maar geen deel uitmaken van regio's).[270] Akzhaiyk van Mondelingis echter de enige professionele club.

De Kazachse nationaal ijshockeyteam hebben deelgenomen aan ijshockey in de 1998 en Winterspelen uit 2006, evenals in de 2006 Wereldkampioenschappen heren hockey. De Kazachstan hockeykampioenschap wordt gehouden sinds 1992. Barys Astana is het belangrijkste binnenlandse Kazachstani Ice Hockey Professional -team, en na het seizoen 2008-09 in de Kazachstani National League te hebben gespeeld, toen ze werden overgeplaatst om te spelen in de spelen in de Kontinentale Hockey League. Ondertussen de Kazzinc-Torpedo en speel in de Supreme Hockey League Sinds 1996 en de Saryarka Karagandy Sinds 2012. Top Kazachstani Ice Hockey -spelers zijn inclusief Nik Antropov, Ivan Kulshov en Evgeni Nabokov.

Kazachse boksers zijn over het algemeen bekend in de wereld. In de laatste drie Olympische Spelen werden hun prestaties beoordeeld als een van de beste en ze hadden meer medailles dan enig land ter wereld, behalve Cuba en Rusland (in alle drie de wedstrijden). In 1996 en 2004, drie Kazachstani -boksers (Vassiliy Jirov in 1996, Bakhtiyar artayev in 2004 en Serik Sapiyev in 2012) werden erkend als de beste boksers voor hun technieken met de Val Barker Trophy, toegekend aan de beste bokser van het toernooi. In boksen, Kazachstan presteerde goed in de 2000 Zomer Olympische Spelen in Sydney. Twee boksers, Bekzat Sattarkhanov en Yermakhan Ibraimov, verdiend gouden medailles. Nog twee boksers, Bulat Zhumadilov en Mukhtarkhan Dildabekov, verdiend zilveren medailles. Oleg Maskaev, geboren in Zhambyl, vertegenwoordiger van Rusland, was de WBC Zwaargewicht kampioen na het uit elkaar slaan Hasim Rahman op 12 augustus 2006. Het regeren WBA, WBC, IBF en IBO middengewicht kampioen is Kazachse bokser Gennady Golovkin. Natascha Ragosina, vertegenwoordiging van Rusland, maar van Karaganda Hield zeven versies van de Super middengewicht titel voor vrouwen en twee zwaargewicht titels tijdens haar bokscarrière. Ze heeft het record als de langst regerende WBA-vrouwelijke super middengewicht kampioen en de langst regerende WBC-vrouwelijke super middengewicht kampioen.

Film

De filmindustrie van Kazachstan wordt door de staatsbezit geleid Kazachfilm Studio's gevestigd in Almaty. De studio heeft bekroonde films geproduceerd, zoals zoals Myn Bala, Harmonielessen, en Schalie.[271] Kazachstan is de gastheer van de International Astana Action Film Festival en de EURASIA International Film Festival jaarlijks gehouden. Hollywood -directeur Timur Bekmambetov komt uit Kazachstan en is actief geworden in het overbruggen van Hollywood naar de filmindustrie van Kazachstan.

Kazachstan -journaliste Artur Platonov won het beste script voor zijn documentaire "Sold Souls" over de bijdrage van Kazachstan aan de strijd tegen terrorisme op de Cannes Corporate Media and TV Awards 2013.[272][273]

Serik Aprymov's Kleine broer (Bauyr) gewonnen op het Filmfestival van Centraal en Oost -Europa ga oostwaarts van het Duitse federale ministerie van Buitenlandse Zaken.[274]

Media

Timur Bekmambetov, een opmerkelijke Kazachse directeur

Kazachstan staat op 161 van de 180 landen op de World Press Freedom Index, samengesteld door Verslaggevers zonder grenzen.[275] Een half maart 2002 gerechtelijk bevel, met de regering als een aanklager, verklaarde dat Respublika moesten drie maanden stoppen met afdrukken.[276] De bestelling werd ontweken door afdrukken onder andere titels, zoals Niet die respublika.[276] Begin 2014 heeft een rechtbank ook een staakt-publicatiebevel uitgegeven aan de krant met kleine circulatie Assandi-Times en zei dat het deel uitmaakte van de respublika-groep. Human Rights Watch zei: "Deze absurde zaak toont de lengte waarop Kazachse autoriteiten bereid zijn om kritieke media in stilte te pesten."[277]

Met steun van het Bureau voor Democratie van de Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Human Rights and Labour (DRL), opende het Rule of Law Initiative van de American Bar Association een Media Support Centre in Almaty om vrije expressie en journalistieke rechten in Kazachstan te versterken.[278]

UNESCO Werelderfgoedsites

Kazachstan heeft drie culturele en twee natuurlijke locaties op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De culturele sites zijn:

De natuurlijke sites zijn:

Feestdagen

Zie ook

Toelichtingen

  1. ^ Afgezien van Kazachse heeft Russisch een gelijke officiële status voor alle niveaus van administratieve en institutionele doeleinden.[1]
  2. ^ "Kazachstani" verwijst naar alle burgers van Kazachstan, ongeacht etniciteit. "Kazachse" daarentegen verwijst alleen naar etnisch Kazachs.[4]
  3. ^ dd.mm.yyyy in het Russisch.
  4. ^
  5. ^
    • Kazache: Қазақстан Республикасы, Romanized:Qazaqstan Respublikasy
    • Russisch: Республика Казахстан, geromaniseerd:Respublika Kazakhstan
  6. ^ Ongeveer 4% van het territorium van Kazachstan, ten westen van de Ural River, ligt in Europa.[9][10]

Referenties

  1. ^ "Grondwet van de Republiek Kazachstan" Gearchiveerd 14 juli 2014 op de Wayback -machine. zan.kz.
  2. ^ "Зы зыках в рбббике казахстан". Regering van de Republiek Kazachstan. Gearchiveerd van het origineel op 24 januari 2018. Opgehaald 9 december 2015.
  3. ^ a b c d "2021 жылғы қазақстан респ tenб tenathкoel [Resultaten van de volkstelling van 2021 van de Republiek Kazachstan] (in Kazachs). Agentschap van strategische planning en hervormingen van de Republiek Kazachstan National Bureau of Statistics. Opgehaald 19 september 2022.
  4. ^ Schneider, Johann F.; Larsen, Knud S.; Krumov, Krum; Vazow, Grigorii (2013). Vooruitgang in internationale psychologie: onderzoeksbenaderingen en persoonlijke disposities, socialisatieprocessen en organisatorisch gedrag. Kassel University Press GmbH. p. 164. ISBN 978-3-86219-454-4. Gearchiveerd Van het origineel op 27 februari 2018.
  5. ^ "Kazachstan". Het wereldfactboek (2022 ed.). Central Intelligence Agency. Opgehaald 24 september 2022.
  6. ^ a b c d "World Economic Outlook Database, oktober 2019". IMF.org. Internationaal Monetair Fonds. Gearchiveerd Van het origineel op 20 juni 2020. Opgehaald 29 januari 2020.
  7. ^ "Gini Index (schatting van de Wereldbank)". Data.worldbank.org. Wereldbank. Gearchiveerd Van het origineel op 18 mei 2020. Opgehaald 7 mei 2019.
  8. ^ "Human Development Report 2020" (PDF). Verenigde Naties Ontwikkelings Programma. 15 december 2020. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 15 december 2020. Opgehaald 15 december 2020.
  9. ^ Porter, Malcolm; Lye, Keith (2008). Azië. Cherrytree -boeken. p. 14. ISBN 978-1-84234-461-3. Gearchiveerd Van het origineel op 12 januari 2022. Opgehaald 11 oktober 2021.
  10. ^ Wereldfactboek. Washington, D.C.: Central Intelligence Agency. 29 september 2021. Gearchiveerd Van het origineel op 9 januari 2021. Opgehaald 23 januari 2021. Kazachstan: Geografie
  11. ^ a b c Zarakhovich, Yuri (27 september 2006). "Kazachstan komt sterk op". Tijd. Gearchiveerd Van het origineel op 7 december 2015. Opgehaald 13 december 2015.
  12. ^ "Kazachstan/Qazaqstan Grondwet". Gearchiveerd Van het origineel op 2 december 2016. Opgehaald 27 december 2016.
  13. ^ "Traditionele instellingen in de moderne Kazachstan". Src-h.slav.hokudai.ac.jp. Gearchiveerd Van het origineel op 4 september 2019. Opgehaald 4 december 2011.
  14. ^ a b "Cossack (n.)". Het online etymologie woordenboek. Gearchiveerd Van het origineel op 2 oktober 2015.
  15. ^ Kenzheakhmet Nurlan (2013). De Qazaq Khanate zoals gedocumenteerd in bronnen van Ming -dynastie. p. 133.
  16. ^ Barthold, V. V. (1962). Vier studies naar de geschiedenis van Centraal -Azië. Vol. & Thinsp, 3. Vertaald door V. & T. Minorsky. Leiden: Brill Publishers. p. 129.
  17. ^ Surucu, Cengiz (2002). "Moderniteit, nationalisme, verzet: identiteitspolitiek in post-Sovjet Kazachstan". Centraal -Aziatische enquête. 21 (4): 385–402. doen:10.1080/0263493032000053208. S2CID 145155985.
  18. ^ Ikawa-Smith, Fumiko (1 januari 1978). Vroege paleolithicum in Zuid- en Oost -Azië. Walter de Gruyter. p. 91. ISBN 978-3-11-081003-5. Gearchiveerd Van het origineel op 17 april 2021. Opgehaald 14 november 2020.
  19. ^ Volgens Allentoft et al. (2015) en Haak et al. (2015),
  20. ^ Beckwith 2009, p. 49: "Archeologen zijn nu over het algemeen overeengekomen dat de Andronovo-cultuur van het centrale steppe-gebied in het tweede millennium voor Christus moet worden gelijkgesteld met de Indo-Iraniërs."
  21. ^ Beckwith 2009, p. 68 "Moderne geleerden hebben vooral de naam Saka gebruikt om te verwijzen naar Iraniërs van het oostelijke steppe en Tarim Basin"
  22. ^ Dandamayev 1994, p. 37 "In de moderne beurs is de naam 'Sakas' gereserveerd voor de oude stammen van Noord -en Oost -Midden -Azië en Oost -Turkestan om hen te onderscheiden van de bijbehorende Massageta Hun voornaamste bezetting was nomadisch pastoralisme. "
  23. ^ Narasimhan, Vagheesh M. (2019). "De vorming van menselijke populaties in Zuid- en Centraal -Azië". Wetenschap. American Association for the Advancement of Science. 365 (6457): EAAT7487. Biorxiv 10.1101/292581. doen:10.1126/science.aat7487. PMC 6822619. Pmid 31488661.
  24. ^ Damgaard, Peter de Barros; Marchi, Nina; Rasmussen, Simon; Peyrot, Michaël; Renaud, Gabriel; Korneliussen, Thorfinn; Moreno-Mayar, J. Víctor; Pedersen, Mikkel Winther; Goldberg, Amy; Usmanova, Emma; Baimukhanov, Nurbol (mei 2018). "137 oude menselijke genomen uit de Euraziatische steppen". Natuur. 557 (7705): 369–374. Bibcode:2018natur.557..369d. doen:10.1038/S41586-018-0094-2. HDL:1887/3202709. ISSN 1476-4687. Pmid 29743675. S2CID 13670282. De brede verdeling van de Turkse talen uit het noordwesten van China, Mongolië en Siberië in het oosten naar Turkije en Bulgarije in het Westen impliceert grootschalige migraties vanuit het thuisland in Mongolië. Het citaat is van pp. 4–5.
  25. ^ "Kazachstan tot c. AD 1700". Encyclopædia Britannica. Gearchiveerd Van het origineel op 11 augustus 2015. Opgehaald 1 juni 2010.
  26. ^ "Country Briefings: Kazachstan". De econoom. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015. Opgehaald 1 juni 2010.
  27. ^ Januari 2018, Assel Satubaldina in toerisme op 17 (17 januari 2018). "Shymkent - De stad van de middeleeuwse cultuur en levendige moderne levensstijl". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  28. ^ "Russische kolonisatie en het ontstaan ​​van het nationale bewustzijn van Kazak". S. Sabol (2003). Springer. P.27 ISBN0230599427
  29. ^ "Centraal -Azië, 130 jaar Russische dominantie: een historisch overzicht". Edward A. Allworth, Edward Allworth (1994). Duke University Press. P. 10. ISBN0822315211
  30. ^ Darrel P. Kaiser (2006). Origin & voorouders Families Karle & Kaiser van de Duits-Russische Wolga-kolonies. Darrel P. Kaiser. ISBN 978-1-4116-9894-9. Gearchiveerd Van het origineel op 26 mei 2013.
  31. ^ "Kazachstan". Encyclopædia Britannica. 16 december 1991. Gearchiveerd Van het origineel op 17 juni 2015. Opgehaald 9 september 2013.
  32. ^ "Kazachstan". Microsoft Encarta Online Encyclopedia. 2005y. Gearchiveerd van het origineel op 15 april 2005. Opgehaald 29 oktober 2009.
  33. ^ Simon Ertz (2005). "De Kazachse catastrofe en Stalin's Order of Priorities, 1929–1933: bewijsmateriaal uit de Sovjet -geheime archieven" (PDF). Stanford's Student Journal of Russische, Oost -Europese en Euraziatische studies. 1: 1–12. Gearchiveerd van het origineel (PDF) Op 3 september 2006. Opgehaald 1 juni 2010.
  34. ^ Pianciola, Niccolò (2004). "Hongersnood in de steppe. De collectivisatie van de landbouw en de Kazak -herders, 1928–1934". Cahiers du Monde Russe. 45: 137–192. Gearchiveerd van het origineel op 23 oktober 2015.
  35. ^ Kinderen van de Gulag leven met geheugenverliesGearchiveerd 3 maart 2016 op de Wayback -machine, Taipei -tijden, 1 januari 2007
  36. ^ Flynn, Moya (1994). Migrerende hervestiging in de Russische Federatie: 'Homes' en 'Homelands' reconstrueren Gearchiveerd 5 september 2015 op de Wayback -machine. Anthem Press. p. 15. ISBN1-84331-117-8
  37. ^ Keenan, Jillian. "Kazachstan's pijnlijke nucleaire verleden doemt groot op over zijn energietoekomst". De Atlantische Oceaan. Gearchiveerd Van het origineel op 2 februari 2017. Opgehaald 27 januari 2017.
  38. ^ Putz, Catherine. "1986: Kazachstan's andere onafhankelijkheidsverjaardag". thediplomat.com. Gearchiveerd Van het origineel op 28 maart 2019. Opgehaald 5 januari 2021.
  39. ^ "Nursultan: Kazachstan hernoemt hoofdstad Astana na ex-president". BBC nieuws. 20 maart 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 25 december 2019. Opgehaald 5 januari 2021.
  40. ^ "Kapitaalverandering: een blik op sommige landen die hun hoofdsteden hebben verplaatst - Nigeria: Lagos naar Abuja". De economische tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 20 april 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  41. ^ "Kazachse leider Nazarbayev neemt af na drie decennia". BBC nieuws. 19 maart 2019.
  42. ^ "Kazachstan hernoemt kapitaal als nieuwe president aantrad". Frankrijk 24. 20 maart 2019.
  43. ^ "Nazarbayev Protégé wint Kazachstan -verkiezingen die door protesten zijn ontsierd". Frankrijk 24. 10 juni 2019.
  44. ^ "Kazachstan protesten: de regering neemt ontslag te midden van zeldzame uitbraak van onrust". de voogd. 5 januari 2022. Gearchiveerd Van het origineel op 5 januari 2022. Opgehaald 5 januari 2022.
  45. ^ "Kazachstan's Nazarbayev overhandigde de baan van de Veiligheidsraad op zijn eigen wil: woordvoerder". www.aa.com.tr.
  46. ^ "Kazachstan om de naam van het kapitaal van Nur-Sultan terug te veranderen naar Astana". de voogd. 14 september 2022.
  47. ^ Warikoo, K. (2 maart 2016). Xinjiang - China's Northwest Frontier. Routledge. ISBN 978-1-317-29028-5. Gearchiveerd Van het origineel op 17 april 2021. Opgehaald 14 november 2020.
  48. ^ Kazachstan - MSN Encarta. Gearchiveerd van het origineel op 1 juni 2008.
  49. ^ Daily Telegraph (5 april 2010). "Aral Sea 'een van de ergste milieurampen van de planeet'". De dagelijkse telegraaf. Londen. Gearchiveerd van het origineel op 8 april 2010. Opgehaald 1 mei 2010.
  50. ^ Minerale rijkdom. HOMESTEAD.com
  51. ^ Internationale crisisgroep. (Mei 2007). De energierisico's van Centraal -Azië, Azië, rapporteert nr. 133 Gearchiveerd 3 maart 2016 op de Wayback -machine
  52. ^ "Bedrijfsoverzicht van Atyrau Refinery LLP - kazworld.info". kazworld.info. Gearchiveerd Van het origineel op 26 oktober 2016.
  53. ^ "Tabel 3b. Niet-OPEC Petroleum Supply". U.S. Energy Information Administration. Onafhankelijke statistieken en analyse. Tonto.eia.doe.gov. 11 mei 2010. gearchiveerd van het origineel op 9 april 2009. Opgehaald 1 juni 2010.
  54. ^ Chilisai Phosphate Project Ore Reserve Update Gearchiveerd 2 april 2016 op de Wayback -machine // sunkar bronnen plc
  55. ^ De minerale industrie van Kazachstan - 1997 Gearchiveerd 3 maart 2013 op de Wayback -machine // USGS: fosfaatrots - reserves
  56. ^ Kazachstan accepteerde als 'eiti -conform' Gearchiveerd 1 januari 2016 op de Wayback -machine. EITI (17 oktober 2013). Ontvangen 8 maart 2014.
  57. ^ "De koudste hoofdsteden ter wereld". Worldatlas.com. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2017. Opgehaald 15 januari 2017.
  58. ^ "Kazachstan klimaatinformatie". WeatherBase. Gearchiveerd Van het origineel op 2 januari 2016. Opgehaald 4 februari 2016.
  59. ^ A.F. Kovshar (ed.): Monitoring Biologicheskogo raznooobraziya zapovednika aksu-dzhabagly. In: Tethys Biodiversity Research. Tom 1, S. 17–21.
  60. ^ "Celestial Silk Road 5-21 juni 2016". viranatura.com. Gearchiveerd Van het origineel op 5 maart 2016. Opgehaald 26 mei 2015.
  61. ^ Grantham, H. S.; Duncan, A.; Evans, T. D.; Jones, K. R.; Beyer, H. L.; Schuster, R.; Walston, J.; Ray, J. C.; Robinson, J. G.; Callow, M.; Clements, T.; Costa, H. M.; Degemmis, A.; Elsen, P. R.; Ervin, J.; Franco, P.; Goldman, E.; Goetz, S.; Hansen, A.; Hofsvang, E.; Jantz, P.; Jupiter, S.; Kang, A.; Langhammer, P.; Laurance, W. F.; Lieberman, S.; Linkie, M.; Malhi, Y.; Maxwell, S.; Mendez, M.; Mittermeier, R.; Murray, N. J.; POSTINGHAM, H.; Radachowsky, J.; Saatchi, S.; Samper, C.; Silverman, J.; Shapiro, A.; Strassburg, B.; Stevens, T.; Stokes, E.; Taylor, R.; Tear, T.; Tizard, R.; Venter, O.; Visconti, P.; Wang, S.; Watson, J. E. M. (2020). "Anthropogene modificatie van bossen betekent dat slechts 40% van de resterende bossen een hoge ecosysteemintegriteit heeft - aanvullend materiaal". Natuurcommunicatie. 11 (1): 5978. Bibcode:2020NATCO..11.5978G. doen:10.1038/S41467-020-19493-3. ISSN 2041-1723. PMC 7723057. Pmid 33293507.
  62. ^ "Rood boek". Verenigde Naties Milieu Programma (UNEP). Gearchiveerd Van het origineel op 5 februari 2017. Opgehaald 8 december 2016.
  63. ^ "Ja, Kazachstan moet zijn naam veranderen. Deze kaart laat zien waarom". Washington Post. Gearchiveerd Van het origineel op 11 augustus 2017. Opgehaald 11 augustus 2017.
  64. ^ "Kazachse leider neemt af na drie decennia". 19 maart 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 25 april 2019. Opgehaald 19 maart 2019.
  65. ^ Auyezov, Olzhas (19 maart 2019). "Kazachstan's leider Nazarbayev neemt af na drie decennia aan de macht". Amerikaanse nieuws. Gearchiveerd Van het origineel op 1 april 2019. Opgehaald 1 april 2019.
  66. ^ "Nazarbayev Ally wint groot in de verkiezingen van Kazachstan na honderden gearresteerd". De voogd. Gearchiveerd Van het origineel op 12 juli 2019. Opgehaald 12 juli 2019.
  67. ^ "Over de Republiek Kazachstan | cis wetgeving". cis-wegislation.com. Gearchiveerd Van het origineel op 9 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  68. ^ "Officiële site van de president van de Republiek Kazachstan - Kazachstan". Akorda.kz. Gearchiveerd van het origineel Op 23 maart 2013. Opgehaald 26 maart 2013.
  69. ^ "Kazachstan: Nations in Transit 2020 Country Report". Vrijheidshuis. Gearchiveerd Van het origineel op 2 juni 2021. Opgehaald 30 mei 2021.
  70. ^ "Kazachstan om regels voor protesten en politieke partijen te liberaliseren". UsNews. Reuters. Gearchiveerd Van het origineel op 24 december 2019. Opgehaald 24 december 2019.
  71. ^ a b c d "Kazachstan -president Tokayev's initiatieven over openbare veiligheid, rechtsstaat, mensenrechten". www.iran-daily.com. 5 januari 2020. Gearchiveerd Van het origineel op 14 januari 2020. Opgehaald 8 april 2020. CC BY icon.svg Tekst werd gekopieerd uit deze bron, die beschikbaar is onder een Creative Commons Attribution 4.0 International License Gearchiveerd 16 oktober 2017 op de Wayback -machine.
  72. ^ "Eerste glimpen van Tokayev's Kazachstan: The Listening State?". Atlantische raad. 17 september 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 20 september 2019. Opgehaald 7 april 2020.
  73. ^ "Parlementaire verkiezingen, 19 september en 3 oktober 2004". www.osce.org. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  74. ^ "Kazachstan's Nazarbayev wint herverkiezing met 91% van de stemmen". Bloomberg.com. 5 december 2005. Gearchiveerd Van het origineel op 2 december 2010. Opgehaald 1 juni 2010.
  75. ^ "Wereld | Azië-Pacific | Kazache Poll Fairness ondervraagd". BBC nieuws. 19 augustus 2007. Gearchiveerd Van het origineel op 18 december 2008. Opgehaald 1 juni 2010.
  76. ^ "Wereld | Azië-Pacific | Q&A: Kazachstan Parlementaire verkiezing Kazache Poll Fairness ondervraagd". BBC nieuws. 17 augustus 2007. Gearchiveerd Van het origineel op 28 oktober 2009. Opgehaald 1 juni 2010.
  77. ^ "Daniel Witt: de presidentsverkiezingen van Kazachstan toont vooruitgang". HuffingtonPost.com. 4 november 2011. Gearchiveerd Van het origineel op 13 november 2012. Opgehaald 4 augustus 2012.
  78. ^ Nazarbayev, Nursultan (28 maart 2011). Op ed: "Kazachstan's stabiele vooruitgang in de richting van democratie" Gearchiveerd 10 december 2015 op de Wayback -machine, Washington Post
  79. ^ "Bijna 10 Mn -kiezers om naar peilingen te gaan om Kazachse president te kiezen". latino.foxnews.com. 25 april 2015. Gearchiveerd van het origineel Op 1 januari 2016. Opgehaald 5 december 2015.
  80. ^ "Kazachse leider wint een verpletterende verkiezingsoverwinning". BBC nieuws. 27 april 2015. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  81. ^ "Kazachse leider neemt af na drie decennia". BBC nieuws. 19 maart 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 25 april 2019. Opgehaald 19 maart 2019.
  82. ^ "Kazachstan's Senaatspreker Tokayev om te dienen als waarnemend president". Tass. Gearchiveerd Van het origineel op 15 augustus 2019. Opgehaald 15 augustus 2019.
  83. ^ "CEC kondigt voorlopige resultaten aan van de presidentsverkiezingen van 2019 in Kazachstan". inform.kz. 10 juni 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 15 augustus 2019. Opgehaald 15 augustus 2019.
  84. ^ a b c d "Kazachstan, Unitary County" (PDF). www.oecd.org. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 6 februari 2018. Opgehaald 6 februari 2018.
  85. ^ a b "Over de administratief-territoriale divisie van de Republiek Kazachstan, de wet van de Republiek Kazachstan van 8 december 1993". Adilet. Ministerie van Justitie van de Republiek Kazachstan Republikeins centrum voor juridische informatie. Gearchiveerd Van het origineel op 7 februari 2018. Opgehaald 7 februari 2018.
  86. ^ a b Kazachstan Gearchiveerd 9 januari 2021 op de Wayback -machine . CIA World Factbook.
  87. ^ Публичное подписание указа "о некоторых вопросах адинистратратиchter тббхаха vanaf устрой zelfs уойcteken [Openbare ondertekening van het decreet "over sommige kwesties van de administratieve en territoriale structuur van de Republiek Kazachstan"] (in het Russisch). President van Kazachstan. 19 juni 2018. Gearchiveerd Van het origineel op 20 juni 2018. Opgehaald 21 juni 2018.
  88. ^ "Kazachstan hernoemt kapitaal ter ere van ex-leider". www.aljazeera.com. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  89. ^ "Kazachstan werd lid van de VN -Human Rights Council". Tengrinews.kz Engels. 13 november 2012. Gearchiveerd Van het origineel op 1 januari 2016.
  90. ^ Noord -Atlantische Verdragsorganisatie (5 oktober 2006). "Signatures of Partnership for Peace Framework Document". Gearchiveerd Van het origineel op 29 november 2006.
  91. ^ Iwiński, Tadeusz (7 juli 2006). "Situatie in Kazachstan en zijn relaties met de Raad van Europa". Raad van Europa - Parlementaire Vergadering. Gearchiveerd Van het origineel op 15 januari 2020. Opgehaald 14 februari 2020. Van haar kant kan de Vergadering in dit stadium beslissen om regel 59 van zijn regels van procedure, met betrekking tot speciale gasten, te interpreteren, op een manier die de Euraziatische staten omvat. Twee lidstaten van de Raad van Europa, Turkije en Rusland, behoren geografisch tot zowel Europa als Azië en zijn daarom Euraziatisch. Strikt genomen zijn de drie Zuid -Kaukasus staten, Armenië, Azerbeidzjan en Georgia gevestigd in Azië, maar hun lidmaatschap van politiek Europa is niet langer in twijfel. [...] Dit is het geval, Kazachstan, als een Euraziatische staat die deelneemt aan de OVSE en een ondertekenaar van het Internationaal Verbond over burgerlijke en politieke rechten en het International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, voldoet aan de aangelegde criteria In regel 59, waardoor het in aanmerking komt om een ​​speciale gaststatus aan te vragen bij de vergadering.
  92. ^ Cornell, Svante; Engvall, Johan (2017). "Kazachstan in Europa: waarom niet?" (PDF). Instituut voor beveiligings- en ontwikkelingsbeleid. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 24 oktober 2020. Opgehaald 15 februari 2020. Tegen 2006 concludeerde een rapporteur van het politieke zakencomité echter dat het land vanwege de aard van Kazachstan als een Europees land moet worden beschouwd als 'in aanmerking komt voor een speciale gaststatus'.
  93. ^ Blanco, Stephen (27 april 2005). "Kazachstan's buitenlands beleid in een tijd van onrust". EURASIANET. Gearchiveerd van het origineel Op 4 maart 2016. Opgehaald 9 april 2009.
  94. ^ Cohen, Ariel (7 oktober 2008). "Kazachse minister van Buitenlandse Zaken houdt vol dat een evenwichtig buitenlands beleid intact blijft". Zakelijk nieuws Europa. Gearchiveerd van het origineel op 17 augustus 2009.
  95. ^ Gezamenlijke verklaring over de vergadering tussen president Obama en Kazachstan -president Nazarbayev | Het Witte Huis Gearchiveerd 16 februari 2017 op de Wayback -machine. Whitehouse.gov (11 april 2010). Ontvangen op 14 januari 2013.
  96. ^ "Read of Read of the President's Call to President Nazarbayev van Kazachstan" | Het Witte Huis Gearchiveerd 5 februari 2017 op de Wayback -machine. Whitehouse.gov (30 april 2011). Ontvangen op 14 januari 2013.
  97. ^ "Kazachstan, niet blijven bouwen op twee decennia van samenwerking". Astanatimes.com. 27 oktober 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 19 februari 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  98. ^ "Zweden, Bolivia, Ethiopië en Kazachstan gekozen voor de Veiligheidsraad". un.org. 28 juni 2016. Gearchiveerd Van het origineel op 25 november 2016. Opgehaald 23 november 2016.
  99. ^ a b "Kazachse vredeshandhavers in West -Sahara". Tengrinews. Gearchiveerd Van het origineel op 8 november 2014.
  100. ^ "Kazachstan levert humanitaire hulp aan Oekraïne". Globale post. Gearchiveerd van het origineel op 5 februari 2015.
  101. ^ "Nazarbayev biedt aan om te bemiddelen in Oekraïne, benadrukt de economische veerkracht van Kazachstan". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  102. ^ a b "Nazarbayev als bemiddelaar". Carnegie Endowment for International Peace Moskou Center. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  103. ^ "Kazachstan dringt aan op een vreedzame oplossing voor conflict in Oekraïne, herhaalt Minsk -overeenkomsten". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  104. ^ "HOOFDSTUK XXVI: Ontwapening - Nr. 9 Verdrag over het verbod op kernwapens". Verdragsverzameling van de Verenigde Naties. 7 juli 2017. Gearchiveerd Van het origineel op 6 augustus 2019. Opgehaald 16 augustus 2019.
  105. ^ Inform.kz (9 maart 2020). "President keurt een nieuw concept goed van het buitenlands beleid van Kazachstan voor 2020–2030". www.inform.kz (in het Russisch). Gearchiveerd Van het origineel op 7 april 2020. Opgehaald 7 april 2020.
  106. ^ "Twaalf nieuwe leden gekozen in Werelderfgoedcomité". UNESCO. Gearchiveerd Van het origineel op 18 februari 2016.
  107. ^ "Kazachstan en de WTO". Wereld handel Organisatie. Gearchiveerd Van het origineel op 1 juli 2017.
  108. ^ "Lidstaten". OIC. Gearchiveerd Van het origineel op 9 juni 2017.
  109. ^ Putz, Catherine. "Ja, Kazachstan heeft een marine". thediplomat.com. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  110. ^ Reuters -personeel (21 oktober 2008). "Kazachstan intrekt soldaten uit Irak". Reuters. Gearchiveerd Van het origineel op 22 december 2015. Opgehaald 5 januari 2021.
  111. ^ "Steppe Eagle militaire oefeningen behandelen een breed spectrum van scenario's". Centraal -Azië Newswire. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  112. ^ "Steppe Eagle - 2015 multinationale vredesoefeningen die in april en juni worden gehouden". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  113. ^ "Kazachstan om zich voor het eerst aan te sluiten bij U.N. vredeshandhaving". The New York Times.
  114. ^ "Wereldwijde democratie heeft een heel slecht jaar". De econoom. 2 februari 2021. Gearchiveerd Van het origineel op 26 juli 2021. Opgehaald 22 maart 2021.
  115. ^ "Wereldwijde democratie heeft nog een slecht jaar". De econoom. 22 januari 2020. Gearchiveerd Van het origineel op 23 maart 2021. Opgehaald 22 maart 2021.
  116. ^ "Kazachstan". Verslaggevers zonder grenzen. Opgehaald 8 juni 2022.
  117. ^ Human Rights Watch, Wereldrapport 2015: Kazachstan Gearchiveerd 28 oktober 2016 op de Wayback -machine, bezocht oktober 2015.
  118. ^ "De Kazachstan -verkiezingen en de overgang die niet" was ". hrw.org. 5 juni 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 1 maart 2021. Opgehaald 22 maart 2021.
  119. ^ Human Rights Watch, Wereldrapport 2015: Kazachstan Gearchiveerd 28 oktober 2016 op de Wayback -machine, bezocht september 2016.
  120. ^ Trochev, Alexei; Slade, Gavin (2019), Caron, Jean-François (ed.), "Processen en beproevingen: de hervormingen van het strafrecht van Kazachstan", Kazachstan en de Sovjet -erfenis, Singapore: Springer Singapore, pp. 75–99, doen:10.1007/978-981-13-6693-2_5, ISBN 978-981-13-6692-5, S2CID 159320888, opgehaald 4 december 2020
  121. ^ Human Rights Watch, Wereldrapport 2016: Kazachstan Gearchiveerd 14 september 2016 op de Wayback -machine, bezocht september 2016.
  122. ^ "Kazachse oppositieactivist vastgehouden voor het 'verspreiden van valse informatie'". Human Rights Watch. 18 april 2020. Gearchiveerd Van het origineel op 28 juli 2020. Opgehaald 2 mei 2020.
  123. ^ Slade, Gavin; Trochev, Alexei; Talgatova, Malika (2 december 2020). "De grenzen van autoritaire modernisering: nultolerantiepolitie in Kazachstan". Europa-Asia Studies. 73: 178–199. doen:10.1080/09668136.2020.1844867. ISSN 0966-8136. S2CID 229420067. Gearchiveerd Van het origineel op 19 januari 2021. Opgehaald 4 december 2020.
  124. ^ a b "Landrapporten over mensenrechtenpraktijken voor 2013: Kazachstan" Gearchiveerd 18 juni 2020 op de Wayback -machine, vrijgegeven door het Bureau of Democracy, Human Rights and Labour. Ontvangen 1 november 2015.
  125. ^ "Rule of Law Index 2015". World Justice Project. Gearchiveerd Van het origineel op 29 april 2015. Opgehaald 14 februari 2016.
  126. ^ "Regel in Kazachstan". American Bar Association. Gearchiveerd Van het origineel op 3 maart 2016.
  127. ^ "Kazachstan -achtergrond". American Bar Association. Gearchiveerd Van het origineel op 3 maart 2016.
  128. ^ "Justitiële hervorming". American Bar Association. Gearchiveerd Van het origineel op 3 maart 2016.
  129. ^ "Kazachse strafrechtsysteem dat tegen 2018 wordt gedigitaliseerd". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 1 december 2017.
  130. ^ Trochev, Alexei (2017). "Tussen veroordelingen en verzoeningen: het verwerken van strafzaken in Kazachstani -rechtbanken" (PDF). Cornell Journal of International Law. 50: 107–145. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 20 juli 2020. Opgehaald 4 december 2020.
  131. ^ Paul Brummell (7 september 2018). Kazachstan. BRADT reisgidsen; Derde editie. p. 40. ISBN 978-1-78477-092-1.
  132. ^ "Kazachstan: LGBT -gemeenschap die in angst leeft". Human Rights Watch. 23 juli 2015. Gearchiveerd Van het origineel op 27 juli 2019. Opgehaald 16 augustus 2019.
  133. ^ "Life in the Closet: de LGBT -gemeenschap in Centraal -Azië". De diplomaat. 29 januari 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 2 augustus 2019. Opgehaald 16 augustus 2019.
  134. ^ a b c "IMF Executive Board Artikel IV Consultation1 met Kazachstan". IMF.org. Internationaal Monetair Fonds. Gearchiveerd Van het origineel op 3 maart 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  135. ^ "Kazachstan -profiel". State.gov. Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Gearchiveerd Van het origineel op 4 augustus 2019. Opgehaald 14 februari 2016.
  136. ^ "STAT.GOV.KZ". stat.gov.kz. Gearchiveerd Van het origineel op 17 oktober 2019. Opgehaald 7 april 2020.
  137. ^ "De nieuwe Silk Road van China doorkruist Kazachstan. Maar sommige Kazachs staan ​​sceptisch tegenover de Chinese invloed". pri.org. Gearchiveerd Van het origineel op 8 mei 2021. Opgehaald 27 mei 2021.
  138. ^ "WTO: Kazachstan". Wto.org. Gearchiveerd Van het origineel op 1 juli 2017. Opgehaald 28 mei 2021.
  139. ^ "BBP -groei (jaarlijks%)". De Wereldbank. Wereldbank.org. Gearchiveerd Van het origineel op 31 mei 2011. Opgehaald 1 juni 2010.
  140. ^ "№ 1 in de wereld". Het atoombedrijf Kazatomprom, kazatomprom.kz. 30 december 2009. gearchiveerd van het origineel op 22 juli 2011. Opgehaald 1 juni 2010.
  141. ^ "Uranium en kernenergie in Kazachstan". World-Nuclear.org. 17 februari 2011. Gearchiveerd Van het origineel op 26 maart 2013. Opgehaald 5 maart 2011.
  142. ^ "Kazachstan: de nieuwste opkomende kans". Bric Plus. Gearchiveerd van het origineel op 20 juni 2015.
  143. ^ Kazachs vecht om de kilte te voorkomen die uit de Russische steppe waait Gearchiveerd 19 mei 2020 op de Wayback -machine, Financiële tijden, 21 mei 2014
  144. ^ "Tenge Fever", De econoom, 22 februari 2014
  145. ^ Kazachstan's valuta plunges Gearchiveerd 5 februari 2017 op de Wayback -machine, The New York Times, 21 augustus 2015
  146. ^ "Kazachstan -profiel". De Wereldbank. Gearchiveerd Van het origineel op 11 september 2014.
  147. ^ "Kazachstan onthult $ 21 miljard reddingspakket". Financiële tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 16 oktober 2015.
  148. ^ Kazachstan Investment and Business Guide Volume 1 Strategische en praktische informatie. IBP, Inc. 2015. p. 51. ISBN 9781514528488.
  149. ^ "Fitch bevestigt Kazachstan op" BBB "; Outlook Stable". www.fitchratings.com. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  150. ^ "Kazachstan Energieprofiel - analyse". IEA. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  151. ^ Chevron-geleide Kazach-oliemaatschappij raakt recordproductie in 2013, Internationaal: Reuters, 2014, gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2022, opgehaald 7 januari 2022
  152. ^ "Karachaganak Field Agreement wordt van kracht". Olie- en gasdagboek. Pennwell Corporation. 28 juni 2012. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2022. Opgehaald 7 januari 2022.
  153. ^ "Het opsporen van de Chinese voetafdrukken in de olie- en gasindustrie van Kazachstan". De diplomaat. 12 december 2020. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2022. Opgehaald 7 januari 2022.
  154. ^ "Unified Pension Fund aanbevolen in Kazachstan". De Gazette van Centraal -Azië. Satrapia. 23 januari 2013. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  155. ^ "The Global Competitiveness Report 2010–2011" (PDF). Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 6 december 2010. Opgehaald 24 juli 2011.
  156. ^ "Kazach TV - Kazachstan komt de top 50 van de meest concurrerende landen binnen". Kazache-tv.kz. 6 september 2013. Gearchiveerd van het origineel op 20 februari 2014. Opgehaald 9 september 2013.
  157. ^ KAZAKHSTAN ARTENTIVITEIT ENZIER 2013. Ey.com Gearchiveerd 8 maart 2014 op de Wayback -machine
  158. ^ "Kazachstan streeft naar USD 34 BLN van investeringen tegen 2025". Kazinform. 26 september 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 24 oktober 2019. Opgehaald 24 oktober 2019.
  159. ^ "Economische vrijheidsindex". De Heritage Foundation. Gearchiveerd Van het origineel op 26 oktober 2017.
  160. ^ "Het BBP van Kazachstan groeit met 5,7 procent". Tengrinews. Gearchiveerd Van het origineel op 5 september 2014.
  161. ^ a b c d "Het BBP van Kazachstan zou in 2014 met vijf procent groeien". Zakelijke standaard. Gearchiveerd Van het origineel op 4 november 2014.
  162. ^ Vakulchuk, Roman en Indra Overland (2019) "China's Belt and Road Initiative door de lens van Centraal -Azië Gearchiveerd 24 oktober 2021 op de Wayback -machine", In Fanny M. Cheung en Ying-Yi Hong (eds) Regionale verbinding onder het Belt and Road Initiative. De vooruitzichten voor economische en financiële samenwerking. Londen: Routledge, pp. 115–133.
  163. ^ "Kazachstan's buitenlandse handelsomzet stijgt met 19,7% in 2018". Kazinform. 13 februari 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 29 oktober 2019. Opgehaald 29 oktober 2019.
  164. ^ "Kazachstan verhoogde de export bijna 25 procent in 2018". astanatimes.com. 18 april 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 6 augustus 2019. Opgehaald 27 november 2019.
  165. ^ "Acable Land per database van de inwoner Wereldbank". De Wereldbank. Gearchiveerd Van het origineel op 10 februari 2015.
  166. ^ Shepard, Wade. "Hoe Kazachstan de volgende grens wordt voor wijn van wereldklasse". Forbes. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  167. ^ Pollan, Michael (2009). "Apple zoetheid". De plantkunde van verlangen. San Francisco: Kqed. Gearchiveerd Van het origineel op 10 oktober 2010. Opgehaald 29 november 2010.
  168. ^ "De officiële site van Almaty City: geschiedenis". Almaty.kz. 12 januari 2010. Gearchiveerd Van het origineel op 13 oktober 2010. Opgehaald 1 juni 2010.
  169. ^ a b "The World Factbook - Central Intelligence Agency". www.cia.gov. Gearchiveerd Van het origineel op 9 januari 2021. Opgehaald 25 september 2017.
  170. ^ "Loco -fabrikant verkrijgt de eerste IRIS -certificering in Kazachstan". www.railwaygazette.com. Gearchiveerd Van het origineel op 13 mei 2018. Opgehaald 12 mei 2018.
  171. ^ "Alstom ingehuldigde eerste locomotief reparatiecentrum in Kazachstan". www.raillynews.com. Gearchiveerd Van het origineel op 13 mei 2018. Opgehaald 12 mei 2018.
  172. ^ "Astana Nurly Zhol -station ingehuldigd". www.railjournal.com. 2 juni 2017. Gearchiveerd Van het origineel op 13 mei 2018. Opgehaald 12 mei 2018.
  173. ^ "urbanrail.net". Gearchiveerd van het origineel op 25 april 2015. Opgehaald 25 september 2017.
  174. ^ a b "Ааыатыетро:: главная страница". Gearchiveerd van het origineel op 15 augustus 2012. Opgehaald 25 september 2017.
  175. ^ "Subways en trams in Kazakstan: Almaty's Metro". www.subways.net. Gearchiveerd Van het origineel op 29 juli 2019. Opgehaald 25 september 2017.
  176. ^ "Geen lightrailvervoer voor Astana". Tengrinews.kz. 28 november 2013. Gearchiveerd Van het origineel op 26 september 2017. Opgehaald 25 september 2017.
  177. ^ VK, DVV -media. "Astana Light Rail Framework Agreement ondertekend". Gearchiveerd Van het origineel op 2 juli 2017. Opgehaald 25 september 2017.
  178. ^ Pavier
  179. ^ "Khorgos: het centrale station van de nieuwe Silk Road komt tot leven". forbes.com. Gearchiveerd Van het origineel op 13 mei 2018. Opgehaald 12 mei 2018.
  180. ^ Anoniem (22 september 2016). "Aviation Safety: Commission Updates EU Air Safety List - Iran en Afrika boeken vooruitgang". Mobiliteit en transport - Europese Commissie. Gearchiveerd Van het origineel op 7 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  181. ^ "Aanhoudende veiligheidsinspanningen trokken Kazachstan van EU Blacklist". www.flightglobal.com. Gearchiveerd Van het origineel op 7 november 2017.
  182. ^ Joanna Lillis voor Eurazianet, onderdeel van het nieuwe East (17 juli 2014). "Zomervakantie in Kazachstan? Astana vergemakkelijkt visumbeperkingen om toeristen aan te trekken | Wereldnieuws". De voogd. Gearchiveerd Van het origineel op 3 mei 2019. Opgehaald 18 november 2015.
  183. ^ "Kazachstan: Astana kondigt visumvrije reizen aan voor 10 high-investerende staten". EURASIANET.org. 16 juni 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 17 november 2015. Opgehaald 18 november 2015.
  184. ^ "Ranglijsten". Gearchiveerd Van het origineel op 25 september 2019. Opgehaald 19 november 2020.
  185. ^ a b c d Lillis, Joanna (17 juli 2014). "Zomervakantie in Kazachstan? Astana vergemakkelijkt visumbeperkingen om toeristen aan te trekken". De voogd. Gearchiveerd Van het origineel op 3 mei 2019. Opgehaald 11 december 2015.
  186. ^ "Kazachstan om zijn toeristische sector te ontwikkelen. Milieu. Tengrinews.kz". En.tengrinews.kz. 18 juni 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 19 november 2015. Opgehaald 18 november 2015.
  187. ^ "Visa en gezondheidsinformatie". Timatisch. Internationaal verbond van luchtvervoerders door Golflucht. Opgehaald 1 april 2017.
  188. ^ "Visa -regime van Kazachstan met andere landen" (in het Russisch). Het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek Kazachstan. 3 juni 2017. Gearchiveerd van het origineel op 9 juni 2017. Opgehaald 22 juni 2017.
  189. ^ "Kazachstan: hervormingen van de groene economie krijgen aan kracht". UNDP. Gearchiveerd Van het origineel op 27 november 2019. Opgehaald 27 november 2019.
  190. ^ Uyzbayeva, Aigerim (februari 2015). "Op weg naar het bereiken van energie -efficentie in Kazachstan". Internationale conferentie over energie -efficiëntie en technologie voor hernieuwbare energie (ICEERET2015). 9. Gearchiveerd Van het origineel op 12 oktober 2017 - via ResearchGate.
  191. ^ "Kazachstan stelt prijzen voor energie uit hernieuwbare bronnen". Bloomberg News. Gearchiveerd Van het origineel op 9 maart 2017.
  192. ^ September 2019, Dilshat Zhussupova in Nation op 11 (11 september 2019). "Kazachstan trekt sinds 1991 $ 330 miljard BDI aan". De Astana -tijden. Gearchiveerd Van het origineel op 11 september 2019. Opgehaald 7 april 2020.
  193. ^ "2015 Investment Climate Statement - Kazachstan" (PDF). Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 30 juli 2019. Opgehaald 21 mei 2019.
  194. ^ a b "Kazachstan voert beleggers belastingvoordelen in". Belastingnieuws. Gearchiveerd Van het origineel op 1 juli 2014. Opgehaald 18 juni 2014.
  195. ^ "EBRD en Kazachstan komen overeen met het historische partnerschap om de hervorming en investeringen te vergroten". EBRD. Gearchiveerd van het origineel op 25 mei 2014.
  196. ^ "Nazarbayev kondigt plannen aan voor nieuwe grote prikkels voor buitenlandse investeerders". Astanatimes.com. 5 mei 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 19 februari 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  197. ^ "OESO -investeringsbeleid beoordelingen: Kazachstan 2017". Oecd.org. OESO. Gearchiveerd Van het origineel op 17 november 2017.
  198. ^ "S&P onderhoudt Kazachstan Bicra bij Group" 8 "". De Gazette van Centraal -Azië. Satrapia. 30 maart 2012. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015. Opgehaald 4 augustus 2012.
  199. ^ a b c d Porzecanski, Katia (6 oktober 2014). "Kazachstan verkoopt eerste overzeese dollar obligaties in 14 jaar". Bloomberg L.P. Gearchiveerd Van het origineel op 9 maart 2017.
  200. ^ "О tenth Ввода жильred по регионам р р. Augustus-арь-август 2014". Ranking.kz. Gearchiveerd Van het origineel op 4 maart 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  201. ^ a b c d "In verrassing de staat van het landadres onthult Kazachse president massale infrastructuurinvesteringen". Astana Times. Gearchiveerd Van het origineel op 8 december 2015.
  202. ^ "Zaken doen 2020" (PDF). Zaken doen. Gearchiveerd (PDF) Van het origineel op 5 januari 2020. Opgehaald 7 april 2020.
  203. ^ a b c "Competitief blijven in een moeilijke externe omgeving". Astanatimes.com. 16 september 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 19 februari 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  204. ^ Olie, contant geld en corruptie Gearchiveerd 5 februari 2017 op de Wayback -machine, The New York Times, 5 november 2006
  205. ^ a b OESO -beoordelingen van beleggingsbeleid Gearchiveerd 27 februari 2018 op de Wayback -machine, P112, OESO, 2012
  206. ^ "Kazachstan moet voortbouwen op zijn inspanningen om corruptie te bestrijden en door te gaan met hervormingen". OESO. Gearchiveerd Van het origineel op 26 oktober 2017.
  207. ^ "Kazachstan verwijderd uit de lijst van de meest corrupte landen". De Astana -tijden. Maart 2018. Gearchiveerd Van het origineel op 25 december 2019. Opgehaald 25 december 2019.
  208. ^ a b Gretta Fenner Zinkernagel; Kodjo Attisso. "Retourneren gestolen activa - Leren van de praktijk uit het verleden: geselecteerde case studies" (PDF). International Center for Asset Recovery. p. 5. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 18 augustus 2016. Opgehaald 19 juli 2016 - Via Basel Institute on Governance.
  209. ^ "Ondertekening van een wederzijds juridische bijstandsverdrag tussen de Verenigde Staten en Kazachstan". Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Gearchiveerd Van het origineel op 30 januari 2017. Opgehaald 24 juni 2017.
  210. ^ a b Innovatieprestaties Review. New York en Genève: Economische Commissie van de Verenigde Naties voor Europa. 2012.
  211. ^ a b c d e f Mukhitdinova, Nasiba (2015). Centraal-Azië. In: UNESCO Science Report: Tows 2030. Parijs: UNESCO. pp. 365–387. ISBN 978-92-3-100129-1.
  212. ^ "Global Innovation Index 2021". World Intellectual Property Organisation. Verenigde Naties. Opgehaald 5 maart 2022.
  213. ^ "Het digitaliseringsprogramma van Kazachstan brengt $ 2 miljard extra in de economie". De Astana -tijden. 18 juni 2020. Gearchiveerd Van het origineel op 22 juni 2020. Opgehaald 20 juni 2020.
  214. ^ "Populatieklok: wereld". www.census.gov. Gearchiveerd Van het origineel op 30 mei 2019. Opgehaald 30 mei 2019.
  215. ^ "World Population Prospects 2022". bevolking.un.org. Afdeling Economische en sociale zaken van de Verenigde Naties, Bevolkingsdivisie. Opgehaald 17 juli 2022.
  216. ^ "Wereldbevolking vooruitzichten 2022: Demografische indicatoren per regio, subregio en land, jaarlijks voor 1950-2100" (Xslx). bevolking.un.org ("Totale bevolking, vanaf 1 juli (duizenden)"). Afdeling Economische en sociale zaken van de Verenigde Naties, Bevolkingsdivisie. Opgehaald 17 juli 2022.
  217. ^ "Негзз". stat.gov.kz. Gearchiveerd Van het origineel op 30 mei 2019. Opgehaald 30 mei 2019.
  218. ^ De bevolking van Kazachstan stijgt met 1,7 procent gedurende een jaar Gearchiveerd 8 december 2015 op de Wayback -machine. bnews.kz. 15 augustus 2013
  219. ^ a b Толц, maart (15 april 2020). "Итоги переписи населения сср 1939 г.: Две проблеыы адекватности". Демографическое обрение. 7 (1): 100–117. doen:10.17323/demreview.v7i1.10822. ISSN 2409-2274. S2CID 219657282.
  220. ^ Het onthouden van Stalin's deportaties Gearchiveerd 6 juni 2013 op de Wayback -machine, BBC News, 23 februari 2004
  221. ^ Clarey, Christopher (1 januari 2007). "Politiek, economie en tijdbury herinneringen aan de Kazachse gulag". Internationale Herald Tribune. Gearchiveerd van het origineel Op 4 januari 2007. Opgehaald 9 september 2013.
  222. ^ Greenall, Robert (23 november 2005). "Russen achtergelaten in Centraal -Azië". BBC nieuws. Gearchiveerd Van het origineel op 11 september 2013. Opgehaald 9 september 2013.
  223. ^ Kazachstan: Speciaal rapport over etnische Duitsers Gearchiveerd 8 december 2015 op de Wayback -machine, Irin Asia, 1 februari 2005
  224. ^ "Midden -Azië's Koreanen in Korea: daar en (meestal) weer terug". opentemocratie. Gearchiveerd Van het origineel op 9 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  225. ^ "Van Samarkand tot Seoul: Centraal -Aziatische migranten in Zuid -Korea | Eurazianet". Eurasianet.org. Gearchiveerd Van het origineel op 9 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  226. ^ "Kazachstan - mensen". Encyclopædia Britannica. Gearchiveerd Van het origineel op 17 juni 2015. Opgehaald 5 januari 2021.
  227. ^ "Всесоюзная перепись населения 1926 года" Gearchiveerd 8 februari 2015 op de Wayback -machine. demoscope.ru.
  228. ^ "Всесоюзная перепись населения 1939 года". demoscope.ru.
  229. ^ "Всесоюзная перепись населения 1959 года". demoscope.ru.
  230. ^ "Всесоюзная пере aangeschakeld Gearchiveerd 3 december 2009 op de Wayback -machine. demoscope.ru.
  231. ^ "Всесоюзная пере aangeschakeld Gearchiveerd 16 maart 2010 op de Wayback -machine. demoscope.ru.
  232. ^ Ethnodemografische situatie in Kazachstan. Ide.go.jp
  233. ^ Пере aangeschakeld населения реблики казахстан 2009 года. Краткие итоги. (Census voor de Republiek Kazachstan 2009. Korte samenvatting) (PDF) (in het Russisch). Republiek Kazachstan Statistical Agency. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 12 december 2010. Opgehaald 10 december 2010.
  234. ^ Paul Brummell (7 september 2018). Kazachstan. BRADT reisgidsen; Derde editie. p. 22. ISBN 978-1-78477-092-1.
  235. ^ "De talen gesproken in Kazachstan". Studiecountry. Gearchiveerd Van het origineel op 11 augustus 2017. Opgehaald 11 augustus 2017.
  236. ^ "Verloren in vertaling? Kazachse leider verbiedt het kabinet van het spreken van Russisch Gearchiveerd 25 mei 2018 op de Wayback -machine". Reuters. 27 februari 2018.
  237. ^ Kazachse taal om te worden omgezet in Latijns alfabet - MCS RK Gearchiveerd 19 februari 2017 op de Wayback -machine. Inform.kz (30 januari 2015). Ontvangen 28 september 2015.
  238. ^ "Kazachstan in 2013". Ministerie van Nationale Economie van de Republiek Kazachstan Comité voor statistieken. 2014. p. 33. Gearchiveerd van het origineel op 29 september 2015.
  239. ^ "Adres van het staatshoofd Nursultan Nazarbayev tot de mensen van Kazachstan". Missie van Kazachstan naar de Verenigde Naties. 19 maart 2019. Gearchiveerd Van het origineel op 22 maart 2019. Opgehaald 22 maart 2019.
  240. ^ Asianews.it. "Restrictieve nieuwe wet op religieuze vrijheid is ongrondwettelijk". www.asianews.it. Gearchiveerd Van het origineel op 8 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  241. ^ a b c d Religieuze situatie review in Kazachstan Gearchiveerd 11 mei 2010 op de Wayback -machine Congres van wereldreligies. Ontvangen op 7 september 2009.
  242. ^ "Pew Forum on Religious & Public Life, Hoofdstuk 1: Religieuze overtuiging". 9 augustus 2012. Gearchiveerd Van het origineel op 26 december 2016. Opgehaald 27 december 2016.
  243. ^ Paul Brummell (7 september 2018). Kazachstan. BRADT reisgidsen; Derde editie. p. 23. ISBN 978-1-78477-092-1.
  244. ^ a b c Kazachstan - International Religious Freedom Report 2008 Gearchiveerd 2 oktober 2017 op de Wayback -machine Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. Ontvangen op 7 september 2009.
  245. ^ "Kazachstan: Ahmadi moslimmoskee gesloten, protestanten beboeten 100 keer minimaal maandelijks loon". Forum 18. Gearchiveerd Van het origineel op 6 juni 2014. Opgehaald 6 juni 2014.
  246. ^ Islam in Kazachstan Gearchiveerd 18 september 2009 op de Wayback -machine. Ontvangen op 7 september 2009.
  247. ^ "Kazachstan:" Moskeeën kunnen niet onafhankelijk zijn "". Forum 18. Gearchiveerd Van het origineel op 6 juni 2014. Opgehaald 6 juni 2014.
  248. ^ "Kazachstan". United States Commission on International Religious Freedom. Verenigde Staten Department of State. 26 oktober 2009. Gearchiveerd Van het origineel op 22 mei 2019. Opgehaald 3 juni 2010.
  249. ^ "Нац состав.rar". Gearchiveerd van het origineel op 23 juli 2011. Opgehaald 24 juli 2011.
  250. ^ a b "Kazachstan hogescholen en universiteiten". Collegeatlas. Gearchiveerd Van het origineel op 6 juni 2014. Opgehaald 3 juni 2014.
  251. ^ Paul Brummell (7 september 2018). Kazachstan. BRADT reisgidsen; Derde editie. p. 24. ISBN 978-1-78477-092-1.
  252. ^ UNESCO-Unevoc (augustus 2012). "Beroepsonderwijs in Kazachstan". Gearchiveerd Van het origineel op 7 juni 2014. Opgehaald 3 juni 2014.
  253. ^ Meer dan 2,5 duizend studenten krijgen leningen in Kazachstan - nieuwsfeed - bnews.kz: Breaking News Gearchiveerd 8 december 2015 op de Wayback -machine. Bnews.kz. Ontvangen 20 augustus 2013.
  254. ^ a b "Wereldbank ondersteunt betere vaardigheden voor hoogwaardige banen in Kazachstan". Finchannel.com. Gearchiveerd van het origineel op 9 maart 2016. Opgehaald 14 februari 2016.
  255. ^ Atabaki, Touraj. Centraal -Azië en de Kaukasus: transnationalisme en diaspora, pg. 24
  256. ^ Ibn Athir, deel 8, pg. 396
  257. ^ a b c d e f Walter Feldman. "Kazachse literatuur". Encyclopædia Britannica. Gearchiveerd Van het origineel op 2 april 2019. Opgehaald 31 oktober 2017.
  258. ^ a b Aitjan Nurmanova (september 2000). Vertaald door Alié Akimova. "LA Tradition Historique Orale des Kazachs". Cahiers d'Asie Centrale. 2000 (8): 93–100. Gearchiveerd Van het origineel op 8 november 2016. Opgehaald 10 mei 2018.
  259. ^ Meeker, Michael E. (augustus 1992). "The Dede Korkut Ethic". International Journal of Middle East Studies. 24 (3): 395–417. doen:10.1017/s0020743800021954. S2CID 162799102.
  260. ^ Gömec, Saadettin (2009). "De identiteit van Oguz Kagan, de Oguz in de geschiedenis en de epics van Oguz Kagan". Turkse studies. 4 (8): 133–145.
  261. ^ Abazov, Rafis (11 oktober 2007). Cultuur en gewoonten van de Centraal -Aziatische republieken. Greenwood Press. ISBN 9780313056185 - via Google Books.
  262. ^ "Van folklore tot Sovjet nationale cultuur- Het vormingsproces van" Kazak National Music "(1920-1942)-". src-h.slav.hokudai.ac.jp. Gearchiveerd Van het origineel op 18 september 2021. Opgehaald 18 september 2021.
  263. ^ "Van folklore tot Sovjet nationale cultuur- Het vormingsproces van" Kazak National Music "(1920-1942)-". src-h.slav.hokudai.ac.jp. Gearchiveerd Van het origineel op 18 september 2021. Opgehaald 18 september 2021.
  264. ^ "A. Kasteyev State Museum of Arts of the Republic of Kazachstan". Gearchiveerd Van het origineel op 10 januari 2021. Opgehaald 5 januari 2021.
  265. ^ "10 meest populaire Kazachstani -gerechten". www.tasteatlas.com. Gearchiveerd Van het origineel op 17 april 2021. Opgehaald 25 maart 2021.
  266. ^ "Keuken van Kazachstan". Oriental Express Centraal -Azië. Gearchiveerd Van het origineel op 18 januari 2017. Opgehaald 17 januari 2017.
  267. ^ "2011 Aziatische winterspelen". Internationale ijshockeyfederatie. Gearchiveerd Van het origineel op 7 november 2017. Opgehaald 5 november 2017.
  268. ^ "Ставки на фтбол - Bandy2012.kz". 13 maart 2021. Gearchiveerd van het origineel op 24 januari 2012.
  269. ^ "Teamfoto nadat de bronzen medaille was vastgelegd in WCS 2015". Gearchiveerd Van het origineel op 9 april 2015. Opgehaald 10 mei 2018.
  270. ^ "Nieuws - xxxv чемпионат мира по хокею с счом". Bandyvm2015.ru. Gearchiveerd Van het origineel op 4 juni 2016. Opgehaald 10 mei 2018.
  271. ^ "Kazachfilm Studios". IMDBPRO.com. Opgehaald 10 oktober 2022.
  272. ^ CCS · Artur Platonov wint Cannes Corporate Media & TV Award 2013 Gearchiveerd 1 januari 2016 op de Wayback -machine. Ortcom.kz (5 november 2013). Ontvangen 8 maart 2014.
  273. ^ Cannes Corporate Media & TV Awards: winnaars 2013 Gearchiveerd 7 september 2015 op de Wayback -machine. Cannescorporate.com. Ontvangen 8 maart 2014.
  274. ^ "Het kleine broertje van Kazachstan neemt de federale buitenlandse kantoorprijs in Goeast". Tengrinews. 20 april 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 12 juli 2014.
  275. ^ "World Press Freedom Index 2014". Verslaggevers zonder grenzen. Gearchiveerd van het origineel op 14 februari 2014. Opgehaald 31 augustus 2014.
  276. ^ a b Wijnen, Michael (13 juli 2002). "Wijnen 2012". The New York Times. Gearchiveerd Van het origineel op 28 september 2013.
  277. ^ "Kazachstan: Krant die een klap sluit voor de vrijheid van meningsuiting". Human Rights Watch. 22 april 2014. Gearchiveerd Van het origineel op 30 augustus 2014. Opgehaald 31 augustus 2014.
  278. ^ "Toegang tot rechtvaardigheid en mensenrechten". American Bar Association. Gearchiveerd van het origineel Op 4 maart 2016. Opgehaald 27 november 2013.
  279. ^ "Kazachstan". UNESCO. Gearchiveerd Van het origineel op 30 mei 2016.

Definition of Free Cultural Works logo notext.svgDit artikel bevat tekst van een Gratis inhoud werk. Licentie onder CC BY-SA IGO 3.0. Tekst genomen van UNESCO Science Report: Tows 2030, 365–387, UNESCO, UNESCO Publishing. Om te leren toe te voegen open licentie Tekst naar Wikipedia -artikelen, zie Deze handelspagina. Raadpleeg de gebruiksvoorwaarden voor informatie over het hergebruiken van tekst van Wikipedia.

Verder lezen

  • Alexandrov, Mikhail (1999). Unasy Alliance: Relations tussen Rusland en Kazachstan in het post-Sovjet-tijdperk, 1992–1997. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 0-313-30965-5.
  • Cameron, Sarah. (2018) The Hungry Steppe: Famine, Violence en The Making of Sovjet Kazachstan (Cornell University Press, 2018) Online beoordeling Gearchiveerd 10 april 2021 op de Wayback -machine
  • Clammer, Paul; Kohn, Michael & Mayhew, Bradley (2004). Lonely Planet Guide: Centraal -Azië. Oakland, CA: Lonely Planet. ISBN 1-86450-296-7.
  • Cummings, Sally (2002). Kazachstan: Power and the Elite. Londen: Tauris. ISBN 1-86064-854-1.
  • Demko, George (1997). De Russische kolonisatie van Kazachstan. New York: Routledge. ISBN 0-7007-0380-2.
  • Fergus, Michael & Jandosova, Janar (2003). KAZAKHSTAN:. Londen: Stacey International. ISBN 1-900988-61-5.
  • George, Alexandra (2001). Journey naar Kazachstan: het ware gezicht van het Nazarbayev -regime. Lanham: University Press of America. ISBN 0-7618-1964-9.
  • Martin, Virginia (2000). Wet en gewoonte in de steppe. Richmond: Curzon. ISBN 0-7007-1405-7.
  • Nahaylo, Bohdan en Victor Swoboda. Sovjet Disunion: een geschiedenis van het nationaliteitsprobleem in de USSR (1990) uittreksel Gearchiveerd 16 maart 2021 op de Wayback -machine
  • Nazarbayev, Nursultan (2001). Epicentrum van vrede. Hollis, NH: Puritan Press. ISBN 1-884186-13-0.
  • Nazpary, Joma (2002). Post-Soviet Chaos: geweld en onteigening in Kazachstan. Londen: Pluto Press. ISBN 0-7453-1503-8.
  • Olcott, Martha Brill (2002). Kazachstan: onvervulde belofte. Washington, DC: Brookings Institution Press. ISBN 0-87003-189-9.
  • Rall, Ted (2006). Silk Road to Ruin: Is Centraal -Azië het nieuwe Midden -Oosten?. New York: NBM. ISBN 1-56163-454-9.
  • Rashid, Ahmed. De heropleving van Centraal -Azië: islam of nationalisme? (2017)
  • Robbins, Christopher (2007). Op zoek naar Kazachstan: het land dat is verdwenen. Londen: profielboeken. ISBN 978-1-86197-868-4.
  • Rosten, Keith (2005). Eenmaal in Kazachstan: de sneeuwluipaard komt naar voren. New York: Iuniverse. ISBN 0-595-32782-6.
  • Smith, Graham, ed. De nationaliteitenvraag in de Sovjetunie (2e ed. 1995)
  • Thubron, Colin (1994). Het verloren hart van Azië. New York: HarperCollins. ISBN 0-06-018226-1.

Externe links

Algemeen

Regering

Handel