Orde van de leeuw van Finland
Orde van de leeuw van Finland
| |
|---|---|
 Commander Grand Cross Breast Star (mis drie van de originele vijftien gouden stralen) | |
Toegekend door  Finland | |
| Type | Staatsbevel |
| Gevestigd | 11 september 1942 |
| Land | Finland |
| Stoelen | Huis van de landgoederen[1] |
| Lintje | Rood |
| Geschiktheid | Finse onderdanen en buitenlanders[2] |
| Criteria | Voor belangrijke civiele of militaire verdiensten[2] |
| Toestand | Momenteel samengesteld |
| Oprichter | Risto ryti[3] |
| Grootmeester | Sauli niinistö[1] |
| Kanselier | Jussi Nuorteva[1] |
| Vice-kanselier | Kari Jordan[1] |
| Klassen |
|
| Website | ritarikunnat |
| Statistieken | |
| Eerste inductie | 28 september 1942[4] |
| Voorrang | |
| Volgende (hoger) | Orde van de witte roos van Finland |
| Volgende (lager) | Kruis van verdienste voor Finse lichamelijke opvoeding en sport |
 Lintje van de orde van de leeuw van Finland | |
De Orde van de leeuw van Finland (Fins: Suomen Leijonan ritarikunta; Zweeds: Finlands Lejons orden) is een van de drie officiële bevelen in Finland, samen met de Orde van het Kruis van Liberty en de Orde van de witte roos van Finland. De President van Finland is de grootmeester van alle drie de bestellingen. De bestellingen worden beheerd door boards bestaande uit een kanselier, een vice-kanselier en ten minste vier leden. De bevelen van de witte roos van Finland en de leeuw van Finland hebben een gezamenlijk bestuur. De president van Finland draagt de ster van de orde van de leeuw van Finland.
Geschiedenis
De volgorde van de leeuw van Finland werd opgericht op 11 september 1942.[3] Op dat moment voerde Finland de Voortzettingoorlog. Diplomatie in oorlogstijd omvatte een verhoogde behoefte om met name buitenlanders uit afgestemde landen te versieren, voornamelijk Duitsland. De bestaande Finse bestellingen - de Orde van het Kruis van Liberty en de Orde van de witte roos van Finland - kon de decoraties niet bijhouden en hun hoogste cijfers liepen in gevaar om opgeblazen te worden door te veel houders. De volgorde van de leeuw van Finland werd aldus opgericht om de voortzetting van het versieren van buitenlanders met hoge rangen in Finse bestellingen mogelijk te maken,[5] Hoewel de volgorde van de leeuw van Finland ook kan worden toegekend aan Finse onderdanen.[6] De nieuwe bestelling maakte ook mogelijk flexibelere decoraties toe, rekening houdend met de rang en de prestaties van de ontvangers.[7]
In januari 1998 president Martti ahtisaari werd bekritiseerd door sommige ngo's, politici en opmerkelijke culturele figuren omdat hij commandant van de Orde van de leeuw van Finland heeft toegekend aan Djamaludin Suryohadikusumo, de bosdienst van Indonesië, en naar Sukanto Tanoto, de belangrijkste eigenaar van het Indonesisch RGM -bedrijf, een moederbedrijf van de April bedrijf. Het bedrijf in april werd bekritiseerd door niet-gouvernementele organisaties voor het vernietigen van regenwouden, en Indonesië zelf werd zwaar bekritiseerd voor schendingen van mensenrechten, vooral in Oost Timor. Ahtisaari's partijvoorzitter Erkki tuomioja zei dat het geven van de medailles twijfelachtig was, omdat hij vreesde dat de handeling het publieke imago van het Finse mensenrechtenbeleid zou kunnen aantasten. Studenten van de kunst hadden demonstraties in Helsinki tegen de beslissing om medailles te geven.[8][9] Kunstenaar Marjatta Hanhijoki en auteur Leena Krohn keerde hun Pro Finlandia -medailles terug om te protesteren tegen de Indonesische decoraties.[10]
Fins Olympisch en Paralympisch Medaillewinnaars krijgen Knight of Knight, eerste klasse, met gespen.[11]
Ambassadeurs geaccrediteerd aan Helsinki die hun functie verlaten, krijgen het Grand Cross op voorwaarde dat hun land ook wederzijds medailles toekent.[12]
Klassen
De klassen van de orde van de leeuw van Finland zijn:
-
Commander Grand Cross uit de orde van de leeuw van Finland -
Commandant, eerste klasse, van de orde van de leeuw van Finland -
Commandant van de orde van de leeuw van Finland -
Pro Finlandia Medal van de Orde van de Lion of Finland (toegekend aan kunstenaars en schrijvers) -
Knight, eerste klasse, van de orde van de leeuw van Finland -
Ridder van de orde van de leeuw van Finland - Kruis van verdienste van de orde van de leeuw van Finland
Commander Grand Cross uit de orde van de leeuw van Finland
Commandant, eerste klasse, van de orde van de leeuw van Finland
Commandant van de orde van de leeuw van Finland
Pro Finlandia Medal van de Orde van de Lion of Finland (toegekend aan kunstenaars en schrijvers)
Knight, eerste klasse, van de orde van de leeuw van Finland
Ridder van de orde van de leeuw van FinlandOntvangers
Grootse kruis
-
Risto ryti (1942)[13] - Aimo Cajander (1942)[13]
- Harri Holma (1942)[13]
- Gustaf Ignatius (1942)[13]
- Lauri Malmberg (1942)[13]
- Oskari Mantere (1942)[13]
-
Karl Ivan Westman (1942)[14] -
Alajos Béldy, With Swords (1942)[14] -
Herbert Backe (1942)[14] - Georg Ahrens (1942)[14]
-
Noti Constantinide (1942)[15] -
Vincenzo Cicconardi (1942)[15] - Heikki Renvall (1942)[13]
- Aarno Yrjö-Koskinen (1942)[13]
-
Nicolas Petzeff (1943)[15] - Alfréd Nickl (1943)[15]
- Antti Tulenheimo (1943)[13]
- Constantin Pantazi, With Swords (1943)[14]
- Gheorghe Dobr, With Swords (1943)[14]
- Ilie șteflea, With Swords (1943)[14]
-
Hubert Guerin (1943)[15] - Gheorghe Davidescu (1943)[15]
- Alexandru Marcu (1943)[15]
- Karl Fiehler (1943)[15]
- Hartmann Lauterbacher (1943)[15]
- Artur Axmann (1943)[15]
- Alexander von Dörnberg (1943)[15]
- Octav Ullea (1943)[15]
- Gösta Bagge (1943)[15]
- Emil Wiehl (1943)[15]
-
Agâh Aksel (1943)[15] - Werner Lorenz (1943)[15]
- Antal Ullein-Reviczky (1943)[15]
- G. A. Gripenberg (1943)[13]
- Onni Talas (1943)[13]
- Jenő Szinyei Merse (1944)[15]
- Ferenc Szombathelyi, With Swords (1944)[14]
- Lajos Csatay, With Swords (1944)[14]
- Gustaf Lindström (1944)[15]
- Axel Rappe (1944)[15]
- Karl Weisenberger, With Swords (1944)[14]
- Carl Gustaf Emil Mannerheim, With Swords (1944)[13]
- Leo Ehrnrooth (1944)[13]
- Ernst von geboren (1944)[13]
- Paavo Hynninen (1944)[13]
- Gustaf idman (1944)[13]
- Leonard Grandell, With Swords (1945)[13]
- Woldemar Hägglund, With Swords (1945)[13]
- Eino Suolahti, With Swords (1945)[13]
- Hugo Österman, With Swords (1945)[13]
- Vilhelm Assarsson (1945)[16]
-
José de Palafox, 3e hertog van Zaragoza (1945)[17] - Helge Söderbom (1946)[18]
- Ilmari Bonsdorff (1946)[13]
- Max von Bonsdorff (1946)[19]
- Walter Gräsbeck (1946)[19]
- Berndt Grönblom (1946)[19]
- Wilho Kyttä (1946)[19]
- Juho Kusti Paasikivi (1946)[19]
- Eero Mäkinen (1946)[19]
- ELILE SAARINEN (1946)[19]
- Eero Rydman (1946)[19]
- Ernst Fabian Wrede (1946)[19]
- Matti Aura (1946)[19]
- Albert von Hellens (1946)[19]
- Wäinö Robert Kannel (1946)[19]
- John Grundström (1947)[19]
- Sigurd Mattsson (1947)[19]
- K. A. Paloheimo (1947)[19]
- Axel Gylling (1947)[19]
-
Zygmunt Modzelewski (1948)[20] - Hilary Minc (1948)[21]
- Aleksis Ekholm (1948)[19]
- Otto Laurila (1948)[19]
- Iivari Toivanen (1948)[19]
-
Josef Pavlovský (1949)[22] - Alfred Jules-Julien (1949)[23]
- Rainer von fieandt (1949)[19]
-
Hans Fuglsang-Damgaard (1949)[24] - Armas Järnefelt (1949)[25]
- Gustaf Nobel (1949)[26]
- Emil Aaltonen (1949)[19]
- E. J. Ahla (1949)[19]
- Hjalmar Granfelt (1949)[19]
- Oskari Wilho Louhivuori (1949)[19]
-
Hipólito Jesús Paz (1949)[20] - François Coulet (1950)[27]
- Aartsbisschop Herman (1950)[19]
- Arvo -manier (1950)[19]
- Aarne Saarialho (1950)[19]
-
Grigori Savonenkov (1951)[28] - Wilhelm Wahlforsss (1951)[19]
- Matti Piipponen (1951)[19]
- Oskari Adolf Autio (1952)[19]
- Bror Gräsbeck (1952)[19]
- Erik von Frenckell (1952)[19]
- Vilho Ebeling (1952)[19]
- Artturi ikkala (1952)[19]
- Carl Gustaf Möller (1952)[19]
- Kyösti Haataja (1953)[19]
-
Torbjörn Seipel (1953)[19][29] - Lauri Helenius (1953)[19]
- Mikko Louhivaara (1953)[19]
- Pekka Myrberg (1953)[19]
- Juho Niukkanen (1953)[19]
- Artturi ilmari virtanen (1953)[19]
- Aarne Wuorimaa (1953)[19]
- Bruno Kivikoski (1954)[19]
- Marcus Wallenberg Jr. (1954)[30]
- Yrjö Hakulinen (1954)[19]
- Kaarlo Heiskanen (1954)[19]
- Olavi Honka (1954)[19]
- Paavo Kekomäki (1954)[19]
- Arno Solin (1954)[19]
- Alonzo Sundmann (1954)[31]
-
Slavko Zore (1955)[32] - Jacques Lecompte-boinet (1955)[33]
- Svante Påhlson (1955)[34]
-
Arturo Toscanini (1955)[25] - Rudolf Beckman (1955)[31]
- Martti Jaakkola (1955)[31]
Zie ook
Referenties
- ^ a b c d "Ritarikuntien organisatie". Ritarikunnat - Suomen Valkoisen Ruusun Ja Suomen Leijonan Ritarikunnat (in het Fins). 7 januari 2022. Opgehaald 22 september, 2022.
- ^ a b "Asetus Suomen Leijonan Ritarikunnan Perustamisesta" (PDF). Ritarikunnat - Suomen Valkoisen Ruusun Ja Suomen Leijonan Ritarikunnat (in het Fins). Opgehaald 22 september, 2022.
- ^ a b Matikkala 2017a, p. 166.
- ^ Matikkala 2017a, p. 169.
- ^ Matikkala 2017b, pp. 229–230.
- ^ Verkkola, Tuija (6 december 2003). "Kolmen Ritarikunnan Vuoropuhelu". Helsingin Sanomat (in het Fins). Opgehaald 26 augustus, 2021.
- ^ Matikkala, Antti (2018). "Ritarikunnat isänmaan Palveluksessa". Kylkirauta (in het Fins). Opgehaald 31 augustus, 2021.
- ^ Kjellberg, Helena (15 januari 1998). "Mielenosoitus: Kunniamerkit Takaisin Indonesiasta". Kotimaa. Helsingin Sanomat (in het Fins). p. 1. Opgehaald 26 augustus, 2021.
- ^ Iivonen, Jyrki (21 maart 2000). "Ahtisaari Saanee Vastaehdokkaan UPM: N Hallitus-Vaaliin". Talous. Helsingin Sanomat (in het Fins). p. 3. Opgehaald 26 augustus, 2021.
- ^ Kjellberg, Helena (16 januari 1998). "Ahtisaari: kunniamerkien myöntäminen Indonesiaan Perusteltua". Helsingin Sanomat (in het Fins). Opgehaald 26 augustus, 2021.
- ^ Mattila, Pasi (6 december 2018). "Melkein 4 000 Suomalaiista Saa Itenäisyyspäivänä KunniAmerkin - Keräsimme Kuvakatalogin Merkeistä, Joita voi nähdä Linnan Juhlien Vieraiden Rintapielissä". Aamulehti (in het Fins). Opgehaald 31 augustus, 2021.
- ^ Matikkala 2017a, p. 175.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Matikkala 2017a, p. 491.
- ^ a b c d e f g h i j Matikkala 2017b, p. 517.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Matikkala 2017b, p. 518.
- ^ Matikkala 2017a, p. 245.
- ^ Matikkala 2017a, p. 204.
- ^ Matikkala 2017a, p. 215.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa abs AC advertentie AE AF Ag Ah AI aj AK al ben een ao AP aq AR net zo Bij au av aw Matikkala 2017a, p. 492.
- ^ a b Matikkala 2017a, p. 247.
- ^ "Messuvaltuuskunta Poznanista Palannut" (in het Fins). 30 april 1948. p. 12.
- ^ "Tshekkoslovakian Lähettiläs Suomessa vaihtuu". Helsingin Sanomat (in het Fins). 10 januari 1949. p. 1.
- ^ "Aikakauslehdentoimittajat ministeri Helon kutsuilla". Helsingin Sanomat (in het Fins). 30 april 1949. p. 4.
- ^ Matikkala 2017b, p. 483.
- ^ a b Matikkala 2017a, p. 253.
- ^ Matikkala 2017a, p. 246.
- ^ "Ministeri Coulet'n Jäähyväisaudienssi". Helsingin Sanomat (in het Fins). 6 april 1950. p. 6.
- ^ Matikkala 2017a, p. 254.
- ^ "Suomen Leijonan Suurristi Ministeri Seippelille". Helsingin Sanomat (in het Fins). 2 juli 1953. p. 6.
- ^ Matikkala 2017a, p. 256.
- ^ a b c Matikkala 2017a, p. 493.
- ^ "Ministeri Zore Jäähyväisaudiensilla Tasavallan Presidentin Luona". Helsingin Sanomat (in het Fins). 12 januari 1955. p. 7.
- ^ "Suomen Leijonan Suurristi Ranskan Lähettiläälle". Helsingin Sanomat (in het Fins). 17 juli 1955. p. 9.
- ^ Matikkala 2017a, p. 258.
Geciteerde werken
- Matikkala, Antti (2017a). Suomen Valkoisen Ruusun Ja Suomen Leijonan Ritarikunnat (in het Fins). Helsinki: Edita. ISBN 978-951-37-7005-1.
- Matikkala, Antti (2017b). Kunnian Ruletti: Korkeimmat Ulkomomomaalaisille 1941-1944 Annetut Suomalaiset Kunniamerkit (in het Fins). Helsinki: Suomalaisen Kirjallisuuden Seura. ISBN 978-952-222-847-5.
Verder lezen
- Finse orders van verdienste: 100 jaar (PDF). Helsinki: National Archives of Finland, de bevelen van de witte roos van Finland en de leeuw van Finland, de Orde van het Kruis van Liberty. 2018. ISBN 978-952-7323-00-7.
- Een gids voor de bestellingen en decoraties van Finland. Helsinki: De bevelen van de witte roos van Finland en de leeuw van Finland. 2017. ISBN 978-951-37-7191-1.