Orde van de olifant
Orde van de olifant Elefantorden | |
---|---|
![]() Insigne van de orde van de olifant. | |
Toegekend door ![]() Soeverein van Denemarken | |
Type | Ridderlijke bestelling in één klas |
Motto | Magnanimi pretium (Latijns: De prijs van grootheid) |
Toegekend voor | Naar het plezier van de vorst |
Toestand | Momenteel samengesteld |
Soeverein | Margrethe II |
Cijfers | MET BETREKKING TOT. ((Ridder af elefantorden) |
Statistieken | |
Eerste inductie | 1693 ![]() |
Laatste inductie | 2022 ![]() |
Voorrang | |
Volgende (hoger) | Geen (hoogst) |
Volgende (lager) | Orde van de Dannebrog |
![]() Volgorde van het olifantenlint |

De Orde van de olifant (Deens: Elefantordenen) is een Deens Orde van ridderlijkheid en is de hoogst gerangschikte eer van Denemarken. Het is oorsprong in de 15e eeuw, maar bestaat officieel sinds 1693, en sinds de oprichting van de constitutionele monarchie in 1849 wordt nu bijna uitsluitend gebruikt om royalty's en staatshoofden te eren.[1]
Geschiedenis
Een Deense religieus broederschap Riep de gemeenschap van de moeder van God, beperkt tot ongeveer vijftig leden van de Deense aristocratie, werd gesticht tijdens het bewind van Christian I in de 15e eeuw. Het badge van de broederschap toonde de Maagd Maria die haar vasthield Zoon Binnen een halve maan en omgeven door de stralen van de zon, en werd gehangen aan een kraag van banden in de vorm van olifanten, net als de huidige kraag van de orde. Na de hervorming in 1536 stierf de broederschap uit, maar een badge in de vorm van een olifant met zijn profiel aan de rechterkant werd nog steeds toegekend door Frederick II.[2] Dit laatste badge is mogelijk geïnspireerd door het badge van het kantoor van de kapelaan van de broederschap waarvan bekend is dat het in de vorm van een olifant is geweest. De bestelling werd op 1 december 1693 in zijn huidige vorm ingesteld door King Christian V als slechts één klasse bestaande uit slechts 30 nobele ridders naast de grootmeester (d.w.z. de koning) en zijn zonen.[3] De statuten van het bevel werden in 1958 gewijzigd door een koninklijke verordening, zodat zowel mannen als vrouwen lid van het bevel konden zijn.
Het ontwerp van de olifant en het kasteel komt voort uit de Howdah, een koets dat is gemonteerd achter een olifant. Dit type vervoer werd meestal gebruikt in de Indisch subcontinent, en de Deense kenden en hadden dus het vermogen om dit ontwerp aan te nemen, omdat ze bepaalde delen van India regeerden als onderdeel van hun Klein koloniaal rijk. De onbekende Indiase Howdah is in dit geval vervangen door een bekend Europees kasteel, hoewel de Indisch rijder is op de olifant gehouden.
Samenstelling
De Deense vorst is het hoofd van de orde. De leden van de koninklijke familie zijn lid van de orde en buitenlandse staatshoofden worden ook ingewijd. In zeer uitzonderlijke omstandigheden kan een gewone omstandigheden ook worden toegelaten. Het meest recente lid van de Orde die noch een huidige of voormalige staatshoofd noch Royal was, was Mærsk Mc-Kinney Møller, een toonaangevende industrieel en filantroop.
De volgorde van de olifant heeft één klasse: Knight of the Order of the Elephant (Ridder af elefantorden, meestal afgekort als MET BETREKKING TOT. In letters et cetera). Ridders van de bestelling krijgen een plaats in de 1e klas van de Deense orde van voorrang.
Insignes en gewoonten

- De halsband van de bestelling is van goud. Het bestaat uit afwisselende olifanten en torens. Op de dekking van de olifanten is er een D die staat voor Dania, Mediatalal Latijns voor Denemarken. Volgens de statuten van het bevel wordt de kraag meestal alleen gedragen op Nieuwjaarsdag (tijdens het nieuwjaarsrechtbank van de Deense monarch) en bij grote gelegenheden (kroningen of jubilees).
- De insigne van de bestelling is een olifant gemaakt van wit-aangetast goud met blauwe behuizingen. Het is ongeveer 5 cm hoog. Op zijn rug draagt de olifant een horloge -toren van roze geëmailleerde metselwerk omringd door een rij kleine tafel gesneden diamanten aan de onderkant met een andere rij net onder de crenellatie aan de bovenkant. Voor de toren en achter het hoofd van de olifant (met een diamant in zijn voorhoofd en kleinere diamanten voor zijn ogen) een kleurrijk gekleurd en tulband Moor mahout zit, met een gouden staaf; Aan de rechterkant van de olifant bevindt zich een kruis van vijf grote tafel gesneden diamanten en aan de linkerkant draagt de olifant het gekroonde monogram van de monarch die regeert toen het werd gemaakt. Aan de bovenkant van de toren staat een grote geëmailleerde gouden ring waaruit de badge aan de kraag kan worden opgehangen of aan de sjerp van de bestelling kan worden gebonden. Er zijn ongeveer 72 olifanten op de kanselarij van de orde of in omloop. Naar schatting is het totale aantal olifanten samen met een onbekend aantal olifanten in musea over de hele wereld ongeveer honderd.[4]
- De ster van de bestelling is een achtpuntige zilveren ster met gladde stralen. In het midden is er een rode geëmailleerde schijf met een wit kruis,[5] Omringd door een laurierkrans in zilver. Het wordt aan de linkerkant van de borst gedragen.
- De sjerp van de volgorde is van lichtblauwe zijde moiré en 10 cm breed voor mannen van 6 cm breed voor vrouwen. Het wordt op de linkerschouder geplaatst met de olifant die tegen de rechter heup rust. De kraag wordt niet gedragen wanneer de sjerp wordt gebruikt.
- De order had oorspronkelijk een onderscheidende gewoonte gedragen door de ridders bij zeer plechtige gelegenheden[6] bestaande uit een wit doublet, wit rijbroek, witte kousen en witte schoenen, waarover een rood werd gedragen mantel met een witte voering en met de ster van de bestelling geborduurd in zilver aan de linkerkant. Over deze rode mantel werd een korte witte schouderkaap gedragen met een staande kraag, geborduurd met verstrooiing van talloze gouden vlammen, waarop de kraag van de orde werd gedragen (de gewoonte werd altijd gedragen met de kraag van de orde, nooit zijn lint) . De gewoonte had ook een zwarte hoed met een pluim van wit en rood struisvogel veren. Deze gewoonte was bijna identiek aan die gedragen door de ridders van de Orde van de Dannebrog.
Bij de dood van een ridder van de orde van de olifant moet de insignes van het bevel worden teruggestuurd. Er zijn enkele uitzonderingen bekend.
- Parijs, Chancellery Museum - Kraag te zien
- VS, sjerp en badge van Dwight Eisenhower, te zien op de zijne Presidentiële bibliotheek.
Huidige ridders en officieren
Soeverein van de Royal Deense bevelen van ridderlijkheid
Huidige ridders van de olifant vermeld op datum van benoeming
- 20 april 1947: Prinses Benedikte van Denemarken[7]
- 20 april 1947: Koningin Anne-Marie van Griekenland (Dan prinses Anne-Marie van Denemarken)[7]
- 8 augustus 1953: keizer Akihito van Japan (toen kroonprins)[7]
- 21 februari 1958: Koning Harald V van Noorwegen[7]
- 6 september 1960: Queen Sirikit van Thailand[7]
- 17 februari 1961: Tellen ingolf van Rosenborg, dan Prins van Denemarken[7]
- 4 januari 1962: King Constantijn II van Griekenland[7]
- 3 mei 1963: Keizerin Farah van Iran[7]
- 11 september 1964: Prinses Irene van Griekenland en Denemarken
- 11 september 1964: Prins Michael van Griekenland en Denemarken[7]
- 12 januari 1965: King Carl XVI Gustaf van Zweden (toen kroonprins)[7]
- 28 september 1965: Prince Hitachi van Japan[7]
- 18 juni 1968: King Albert II van België[7]
- 14 januari 1972: Kroonprins Frederik van Denemarken
- 14 januari 1972: Prins Joachim van Denemarken
- 16 januari 1973: Prinses Christina, mevrouw Magnusson[7]
- 12 februari 1973: Queen Sonja van Noorwegen[7]
- 30 april 1974: Koning Charles III van het Verenigd Koninkrijk (Dan Prince of Wales)[7]
- 29 oktober 1975: Prinses Beatrix van Nederland (later koningin)[7]
- 17 maart 1980: King Juan Carlos I van Spanje[7]
- 17 maart 1980: Queen Sofia van Spanje[7]
- 25 februari 1981: Vigd's Finnbogadóttir, voormalig president van de Republiek IJsland[7]
- 25 juni 1984: António Santos Ramalho Eanes, voormalig president van de Portugese Republiek[7]
- 3 september 1985: Koningin Silvia van Zweden[7]
- 20 juli 1991: Kroonprins Haakon van Noorwegen[7]
- 13 oktober 1992: prinses Märtha Louise van Noorwegen[7]
- 5 juli 1993: Lech wałęsa, voormalig president van de Republiek Polen[7]
- 7 september 1994: Martti ahtisaari, voormalig president van de Republiek Finland[7]
- 16 mei 1995: Koningin Paola van België[7]
- 14 juli 1995: Kroonprinses Victoria van Zweden[7]
- 17 november 1995: Prinses Alexandra, gravin van Frederiksborg[7]
- 18 november 1996: Ólafur Ragnar Grímsson, voormalig president van de Republiek IJsland[7]
- 14 januari 1997: Kroonprins Pavlos van Griekenland, Prins van Denemarken[7]
- 18 maart 1997: Guntis Ulmanis, voormalig president van de Republiek Letland[7]
- 31 januari 1998: King Willem-Alexander van Nederland (Dan Prince)[7]
- 27 april 1998: Koningin Noor van Jordanië[7]
- 2 juni 1998: Keizerin Michiko van Japan[7]
- 3 mei 1999: Fernando Henrique Cardoso, voormalig president van de Federatieve Republiek Brazilië[7]
- 23 mei 2000: Emil Constantinescu, voormalig president van de Republiek Roemenië[7]
- 17 oktober 2000: Petar Stoyanov, voormalig president van de Republiek Bulgarije[7]
- 7 februari 2001: koning Maha Vajiralongkorn van Thailand (toen kroonprins)[7]
- 3 april 2001: Tarja Halonen, voormalig president van de Republiek Finland[7]
- 10 oktober 2001: Milaan Kučan, voormalig president van de Republiek Slovenië[7]
- 28 mei 2002: Koning Philippe van België (Dan Duke of Brabant)[7]
- 20 oktober 2003: Grand Duke Henri van Luxemburg[7]
- 20 oktober 2003: Grand hertogin Maria Teresa van Luxemburg[7]
- 16 maart 2004: Ion iliescu, voormalig president van Roemenië[7]
- 9 mei 2004: Kroonprinses Mary van Denemarken[7]
- 16 november 2004: keizer Naruhito van Japan (toen kroonprins)[7]
- 29 maart 2006: Georgi Parvanov, voormalig president van de Republiek Bulgarije[7]
- 12 september 2007: Luiz inácio Lula da Silva, voormalig president van de Federatieve Republiek Brazilië[7]
- 18 februari 2008: Felipe Calderón Hinojosa, voormalig president van Mexico[7]
- 24 mei 2008: Prinses Marie van Denemarken, echtgenote van Prins Joachim van Denemarken[7]
- 11 mei 2011: Lee Myung-Bak, voormalig president van Zuid -Korea[7]
- 23 oktober 2012: Ivan Gašparovič, voormalig president van Slowakije
- 4 april 2013: Sauli niinistö, huidige president van Finland
- 17 mei 2014: Kroonprinses Mette-Marit van Noorwegen
- 21 oktober 2014: Ivo Josipović, voormalig president van Kroatië
- 17 maart 2015: Koningin Máxima van Nederland
- 13 april 2016: Enrique Peña Nieto, voormalig president van Mexico.
- 24 januari 2017: Guðni Thorlacius Jóhannesson, President van IJsland
- 28 maart 2017: Queen Mathilde van België
- 28 augustus 2018: Emmanuel Macron, President van de Franse Republiek
- 10 november 2021: Frank-Walter Steinmeier, President van de Republiek Duitsland
- 21 januari 2022: Prinses Ingrid Alexandra van Noorwegen
Officieren van het hoofdstuk van de Royal Deense bevelen van ridderlijkheid
- Kanselier: prins Joachim, jongere zoon van de koningin
- Secretaris: Henning fode, Chamberlain, privé -secretaris van de koningin
- Penningmeester: ambassadeur Paul Fischer, LL.D., Chamberlain
- Secretaris van het hoofdstuk: Per Thornit, Chamberlain, hoofd van de kroonprins en het huishouden van de kroonprinses
- Historiograaf van het hoofdstuk: Knud J.V. Jespersen, Dr. Phil.
Andere opmerkelijke ridders
Eerdere ridders hebben opgenomen:[8]
- James III, Koning van Schots en schoonzoon van Christian I van Denemarken (1469)[9]
- Tycho Brahe, astronoom (1578)[10]
- Heinrich Rantzau, Duits Deanish humanist, schrijver, astroloog en staatsman (1580)[11]
- Jacob Van Wassenaer Obdam, Nederlands luitenant-admiral (1659)[12]
- Egbert Bartholomeusz Kortenaer, Nederlands vice-admiral (1659)
- Cornelis tromp, Nederlandse en Deense admiraal-generaal (1676)
- Ernst Albrecht Von Eberstein, militaire leider (1676)
- Ernst Heinrich von Schimmelmann, politicus en landeigenaar (1790)
- Hertog William Frederick Philip van Württemberg, Deense generaal en gouverneur van Kopenhagen tijdens de (Battle of Copenhagen (1801))
- Albert, Prince Consort, (10 januari 1843)[13]
- J.B.S. Estrup, Deense landeigenaar, politicus en president van de Raad van Staat (1878)
- Victor Emmanuel III, King of Italy (1891)
- Grand Duke Nicholas Nikolaevich van Rusland (1909)
- Vilhelm Thomsen, professor, Dr. Phil., Deense taalkundige (1912)[14]
- H.N. Andersen, Deense zakenman, consul-generaal, titulaire raadslid (1919)
- C.G.E. Mannerheim, President van de Republiek Finland, maarschalk van Finland (1919)
- Umberto II, Koning van Italië, toen prins van Piemonte als erfgenaam van de troon (1922)
- Hirohito, Keizer van Japan vervolgens Crown Prince (1923)
- Stanisław Wojciechowski, President van de Republiek Polen (1923)
- Tomáš Masaryk, President van de Tsjechoslowaakse Republiek (1925)
- Reza Shah van Perzië (Voormalige naam van Iran) (1937)
- Miklós Horthy, Oostenrijks-Hongaarse vice-admiraal, regent van het koninkrijk van Hongarije (1940)
- Bernard Law Montgomery, 1e burggraaf Montgomery van Alamein, British Field Marshal (1945)[15]
- Dwight D. Eisenhower, President van de Verenigde Staten van Amerika, generaal van het leger (1945)[16]
- Niels bohr, professor, Dr. Phil. & Scient. & Techn., Deense natuurkundige en Nobelprijswinnaar, manifesteerden de interpretatie van Kopenhagen ("Atom Theory") (1947)[14]
- Prins Philip, hertog van Edinburgh (1947)[17]
- Sir Winston Churchill, Britse premier en Nobelprijswinnaar (1950)[16]
- Haile Selassie, Keizer van Ethiopië (21 november 1954)
- Prinses Elisabeth van Denemarken, Deense diplomaat en neef van Margrethe II van Denemarken (1962)
- Julius Nyerere, President van de Verenigde Republiek Tanzania (1970)
- Josip Broz Tito, President van de socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië (1974)
- Richard von Weizsäcker, President van de Bondsrepubliek Duitsland (1989)
- Nicolae Ceauşescu, President van de Socialistische Republiek Roemenië (opmerking: toegekend tijdens het staatsbezoek van november 1980 aan Denemarken, maar op 23 december 1989 ingetrokken door de koningin. De Insignia zijn teruggebracht naar Denemarken en de naam van Ceauşescu is verwijderd van de officiële rollen.)[18]
- Oscar Luigi Scalfaro, President van de Italiaanse Republiek (1993)
- Nelson Mandela, President van de Zuid-Afrikaanse Republiek (1996)[15]
- Mærsk Mc-Kinney Møller, Deense verzendmagnaat (2000)[14]
Zie ook
Referenties
- ^ "De koninklijke bevelen van ridderlijkheid". De Deense monarchie. 14 januari 2011. Gearchiveerd van het origineel Op 9 maart 2011. Opgehaald 1 maart 2011.
- ^ Rosenborg -slot - objecten[Permanente dode link]
- ^ De ridders van de orde werden vaak de Blue Knights (in verwijzing naar de kleur van hun lint), in tegenstelling tot de witte ridders (Nogmaals, in verwijzing naar de kleur van hun lint) van de junior Deens Orde van ridderlijkheid, de Orde van de Dannebrog, ook ingesteld door Christian V.
- ^ In een artikel getiteld "Heeft iemand onze olifant gezien?" Het nummer van 1 juli 2004 van de Kopenhagen Post meldde dat de oorspronkelijke schimmel voor de olifantenbadge was gestolen van de juwelier van de rechtbank, Georg Jensen.
- ^ Oorspronkelijk werd dit kruis gevormd uit zes briljante gesneden diamanten, maar op dit moment is het gevormd uit zes kleine hemisferische zilveren kralen.
- ^ ik eet Deense kroningen.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa abs AC advertentie AE AF Ag Ah AI aj AK al ben een ao AP aq AR net zo Bij au av aw bijl ay Officiële lijst met ridders in de orde van de olifant Gearchiveerd 16 juli 2011 op de Wayback -machine. (in Deens)
- ^ Jørgen Pedersen (2009). Riddere AF Elefantorden, 1559–2009 (in Deens). Syddansk Universitetsforlag. ISBN 978-87-7674-434-2.
- ^ MacDougall, Norman James III, een politieke studie (1982)
- ^ Salmonsens KonversationsLeksikon, toegang "Tycho Brahe" (in Deens)
- ^ Salmonsens KonversationsLeksikon, toegang "Heinrich Rantzau" (in Deens)
- ^ Journal of the Royal Armory (in Deens). Aktiebolaget Thule. 1970. p. 170.
- ^ Jørgen Pedersen (2009). Riddere AF Elefantorden, 1559–2009 (in Deens). Syddansk Universitetsforlag. p. 470. ISBN 978-87-7674-434-2.
- ^ a b c Birger A. Andersen (20 april 2012). "Nu vil margrethe hebben mærsks elefantorden tilbage". www.bt.dk.
- ^ a b Rick Steves (25 juni 2013). Rick Steves 'Snapshot Copenhagen en het beste van Denemarken. Avalon reizen. pp. 104–. ISBN 978-1-59880-632-8.
- ^ a b Slater, Stephen (2013). Het geïllustreerde boek van heraldry. Wigston, Leicestershire: Lorenz Books. p. 225. ISBN 978-0-7548-2659-0.
- ^ "H.K.H. Prins Philip, Hertugen af Edinburgh". Kongehuset (in Deens). 17 april 2021. Opgehaald 28 april 2021.
- ^ Jan Körner (2 februari 2011). "Volks Fjender ... Margrethes Venner". ekstrabladet.dk.
Externe links
-
Media gerelateerd aan de orde van de olifant bij Wikimedia Commons
- Аонасенко и.м. Гербы рссийских кавалеров В гербовнике датскоombin ордена слона (Afonasenko, igor. Coats van wapens van Russische Knights in de "Elefantordens Våbenbog") / Геральдика - вспомогогонная историческаijk дисциплина: семинар э 24 апреля 2019 г. Спб., 2019. 34 стр. ISBN978-5-93572-852-6
- Sommige van de olifantenbadges op tentoonstelling in Rosenborg Castle:
- Orde van de olifant[1] en Orde van de olifantenster.
- Orde van de olifant van Frederik II.
- Orde van de olifant van Christian IV.
- Orde van de olifant van Christian V, miniatuur.
- Orde van de olifant van Frederik VII, miniatuur.
- Orde van Dannebrog en Orde van Dannebrog -ster.
- Ordre de l'Uniebesparfaite.[2]
- Voor de geschiedenis en insignes van de oorspronkelijke broederschap van Christian zie ik Boulton, D'Arcy Jonathan Dacre, 1987. The Knights of the Crown: The Monarchical Orders of Knighthood in Latere Medieval Europe, 1325–1520, Woodbridge, Suffolk (Boydell Press), (herziene editie 2000).
- Database over Deense medailles, inclusief de bestelling van de olifant
- ^ "Orde van de olifant". Opgehaald 17 december 2015.
- ^ "Ordre de l'Uny Parfaite". Opgehaald 17 december 2015.