Etymologische misvatting

Een Etymologische misvatting wordt gepleegd wanneer een argument een claim indient over de huidige betekenis van een woord dat exclusief is gebaseerd op de etymologie van dat woord.[1] Het is een genetische misvatting Dat houdt een woord van historische betekenis om de enige geldige betekenis te zijn en dat de huidige betekenis ervan ongeldig is.[1] Dit is een taal- misvatting,[2] en wordt soms gebruikt als basis voor taalkundig recept.

Een etymologische misvatting kan inhouden dat het zoeken naar de ware betekenis van woorden door zich in hun etymologieën te verdiepen,[3] of beweren dat een woord op een bepaalde manier moet worden gebruikt omdat het een bepaalde etymologie heeft.[1]

Voorkomen en voorbeelden

Een etymologische misvatting wordt mogelijk wanneer een woord is veranderde de betekenis ervan na een tijdje. Dergelijke veranderingen kunnen een verschuiving in omvang omvatten (vernauwing of verbreding van betekenissen) of van connotatie (verbetering of pejoratie). In sommige gevallen kunnen betekenissen ook volledig verschuiven, zodat de etymologische betekenis geen duidelijke verbinding heeft met de huidige betekenis.[1]

Oud Grieks geloofde dat er een "ware betekenis" was van een woord, anders dan gemeenschappelijk gebruik. Er zijn aanwijzingen dat er een soortgelijk geloof bestond onder het oude Vedisch geleerden. In de moderne tijd is deze misvatting te vinden in sommige argumenten van taalpuristen.[1]

Niet elke betekenisverandering leidt tot een etymologische misvatting, maar dergelijke veranderingen vormen vaak de basis van onnauwkeurige argumenten.

Een voorbeeld van een woord dat de betekenis ervan enorm heeft veranderd, is decimering, die oorspronkelijk verwees naar reductie door een tiende, maar nu meestal een drastische vermindering of volledige vernietiging betekent.[4] Om erop te staan ​​dat alleen de oorspronkelijke betekenis waar is, is het plegen van een etymologische misvatting.[1]

Één woord met een ongewijzigde betekenis en een misleidend Etymologie is antisemitisme. De vorm van het woord suggereert dat het verwijst naar oppositie tegen Semieten, maar toen het woord in de 19e eeuw werd bedacht, betekende het specifiek anti-Joods overtuigingen en gedragingen. Veel mensen die niet joods zijn, werd als semitisch beschouwd, en sinds het woord Semiet Zou dus ook kunnen verwijzen naar iemand die niet Joods is, het etymologisch misleidende argument wordt aangevoerd dat antisemitisme niet beperkt is tot anti-joodse overtuigingen en dat oppositie tegen andere potentiële Semitische volkeren ook als antisemitisme moet worden beschouwd.[5]

Zie ook

Referenties

  1. ^ a b c d e f Sihler, Andrew (2000). Taalgeschiedenis. Amsterdam studies in de theorie en geschiedenis van taalkunde. Serie IV, Huidige kwesties in de taaltheorie. Vol. 191. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing. pp. 131–133. ISBN 90-272-3698-4.
  2. ^ Wilson, Kenneth G. (1993). "Etymologische misvatting". The Columbia Guide to Standard American English.
  3. ^ Hutton, Christopher (1998). Taalkunde en derde Rijk. Routledge Studies in the History of Linguistics. Vol. 1. Routledge. p. 1. ISBN 978-0-203-02101-9. Opgehaald 2010-08-01. [...] Naar verluidt absurde overtuigingen zoals de etymologische 'misvatting' (d.w.z. de bewering dat de ware betekenis van een woord moet worden gezocht in zijn etymologie).
  4. ^ Oxford Engels woordenboek s.v. decimering, decimeren
  5. ^ Lipstadt, Deborah (2019). Antisemitisme: hier en nu. Schocken Books. ISBN 978-0-80524337-6.

Verder lezen