Auguste Beerhernaert
Auguste Beerhernaert | |
---|---|
![]() | |
Premier van België | |
In het kantoor 26 oktober 1884 - 26 maart 1894 | |
Monarch | Leopold II |
Voorafgegaan door | Jules Malou |
Opgevolgd door | Jules de Burlet |
Voorzitter van de kamer van vertegenwoordigers | |
In het kantoor 30 januari 1896 - 18 juli 1900 | |
Voorafgegaan door | Théophile de Lantssheereer |
Opgevolgd door | Louis Marie Joseph de Sadeleer |
Persoonlijke gegevens | |
Geboren | 26 juli 1829 Ostend, Verenigd Koninkrijk van Nederland (nu België) |
Ging dood | 6 oktober 1912 (83 jaar oud) Luzern, Zwitserland |
Politieke partij | Katholieke partij |
Alma mater | Katholieke Universiteit van Leuven Heidelberg University |
Auguste Marie François Beerhernaert (26 juli 1829 - 6 oktober 1912) was de premier van België van oktober 1884 tot maart 1894 en de 1909 Nobelprijs voor de Vrede laureaat.

Leven
Geboren in Ostend in de Verenigd Koninkrijk van Nederland 1829 ging hij in de faculteit van de rechten aan de Katholieke Universiteit van Leuven Op 17 -jarige leeftijd eindigde hij vijf jaar later met het grootste onderscheid.[1]
Hij werd in 1873 gekozen in de afgevaardigden van de afgevaardigden en werd minister van Openbare Werken onder Jules Malou, het aanzienlijk verbeteren van de rail-, kanaal- en wegsystemen. Na zijn ambtstermijn als premier vertegenwoordigde hij België bij de Den Haagconventies van 1899 en 1907. Hij was ook co-winnaar (met Paul d'Estournelles de Constant) van de Nobelprijs voor de Vrede in 1909 voor zijn werk bij de Permanente hof van arbitrage. Hij werd gekozen als president van het panel opgericht onder de regels van die organisatie in de Sarvarkar -zaak in 1911. Een jaar later stierf hij in Luzern, Zwitserland. Een advocaat van beroep diende hij als minister van openbare werken. Hij diende als premier en minister van Financiën from 1884 to 1894. He held the post of president of the international law of association from 1903 to 1905. He was Belgium's first representative to the Hague peace conferences in 1899 and 1907. In the year 1912 he was hospitalised in Lucerne, where he died van longontsteking.
Prestaties
Hij was de primaire kracht achter voorstellen om de internationale maritieme wetgeving te verenigen. Een aantal congressen over botsing en hulp op zee opgesteld in 1910 werden al snel ondertekend door vele landen.
Referenties
- Taft, Wm. H. (oktober 1913). "In Memoriam: Mr. Auguste Beerhernaert". American Journal of International Law. American Society of International Law. 7 (2): 371–74. doen:10.1017/S0002930000159585. Jstor 2187220.
- ^ Jean Bartelous, NOS Premiers Ministres, de léopold ieh à albert ieh, 1983, Bruxelles, Éd. J. M. Collet, p. 171.
Externe links
- Auguste Beerhernaert op nobelprize.org
- Auguste Beerhernaert in ODIS - online database voor intermediaire structuren